1- گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، ایران
چکیده: (10290 مشاهده)
زمینه و هدف: وجود کودک سالم و بدون معلولیت نقش بهسزایی در سلامت روانی خانواده ایفا میکند و هزینههای خانواده و جامعه را کاهش میدهد. از آنجا که ازدواجهای خویشاوندی بستر مناسبی برای بروز ژنهای نهفته و مغلوب بوده و منجر به انواع معلولیتها از جمله ناشنوایی میشود، هدف مطالعۀ حاضر بررسی شیوع ازدواجهای خویشاوندی در والدین کودکان ناشنوا و عادی و رابطه آن با ناشنوایی بود. روش بررسی: در این پژوهش 467 نفر دارای کودک عادی بهصورت نمونهگیری خوشهای از مدارس ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان و 423 کودک استثنایی بهصورت غیرتصادفی انتخاب شدند. از این تعداد 130 نفر ناشنوا بودند که در شهرستان اردبیل مورد بررسی قرار گرفتند. از آمار توصیفی برای اندازهگیری شیوع ازدواج فامیلی و تست کای دو برای مقایسۀ شیوع ازدواج فامیلی بین والدین کودکان شنوا و ناشنوا استفاده شد. یافتهها: دادههای توصیفی نشان داد که 80 نفر از 130 (54/61 درصد) از والدین افراد ناشنوا ازدواج خویشاوندی داشتند. تحلیل دادهها نشان داد که میزان شیوع ناشنوایی در کودکانی که والدین آنها ازدواج خویشاوندی داشتهاند نسبت به گروه والدین کودکان عادی، بیشتر بوده و این تفاوت در سطح p<0/001 معنیدار بود. نتیجهگیری: با توجه به نتایج بهدست آمده احتمالاً ازدواجهای خویشاوندی نقش مهمی در بروز ژنهای نهفته و مغلوب دارند و منجر به بروز انواع معلولیت از جمله ناشنوایی میشوند. آگاهی زوجها از پیامدهای ازدواج خویشاوندی و انجام مشاورههای ژنتیکی ضروری است.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.
