1- گروه شنواییشناسی، دانشکدۀ توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران 2- گروه علوم پایۀ توانبخشی، دانشکدۀ علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران 3- گروه آمار زیستی، دانشکدۀ مدیریت و اطلاعرسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
چکیده: (9550 مشاهده)
زمینه و هدف: مطالعات، وقوع تغییرات فیزیولوژیک در اثر استفاده طولانیمدت از سمعک در یک گوش، در کمشنواییهای قرینه را نشان داده است. در این مطالعه، احتمال وقوع شکلپذیری عصبی در افراد کمشنوای استفادهکننده از سمعک در یک گوش بررسی شد.
روش بررسی: مطالعۀ حاضر روی ۱۲ بزرگسال با میانگین سنی ۹۲/۶۱ سال با کمشنوایی متقارن حسی عصبی متوسط تا شدید با حداقل دو سال سابقۀ استفاده از سمعک تکگوشی انجام شد. با انجام آزمایش پاسخ شنوایی ساقۀ مغز با ارائه محرک کلیک از طریق راه هوایی، زمان نهفتگی و دامنۀ موج V در سه سطح شدت ۸۰، ۹۰ و ۱۰۰ دسیبل HL بین دو گوش، مقایسه شد.
یافتهها: علیرغم زمان نهفتگی کوتاهتر گوش با سمعک نسبت به گوش بدون سمعک در زمان نهفتگی موج V ، تفاوت معنیداری بین دو گوش مشاهده نشد(p>۰/۳۸۹) . اختلاف دامنۀ موج V دو گوش در سطح شدت ۹۰ دسیبل HL ، تفاوت معنیداری را نشان داد(p=۰/۰۴۳). میانگین زمان نهفتگی در زنان نسبت به مردان کوتاهتر و متوسط دامنۀ پاسخ، بزرگتر بود. همچنین بین دو جنس در زمان نهفتگی موج V تفاوت معنیداری مشاهده شد(۰۳۷/۰>p).
نتیجهگیری: در کمشنواییهای دوطرفه، استفاده از سمعک در یک گوش میتواند باعث شکلپذیری عصبی در راههای شنوایی در سطح ساقۀ مغز شود و آزمایش پاسخ شنوایی ساقۀ مغز قادر است تغییرات ایجاد شده را نشان دهد.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.
