زمینه و هدف: بیماری‏های عروقی مغز یکی از شایع‏ترین اختلالات نورولوژیک است که سیستم عصبی مرکزی شنوایی را درگیر می‏کند. بررسی‏ها نشان داده‏اند که آزمون‏های رفتاری شنوایی مرکزی تحت تأثیر ضایعات ایجاد شده از سکتۀ مغزی قرار می‏گیرند. هدف از این مطالعه، مقایسۀ میزان امتیاز آزمون دایکوتیک حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی افراد مبتلا به سکتۀ مغزی با افراد هنجار است.

روش بررسی: این مطالعۀ مقطعی روی ۲۰ فرد مبتلا به سکتۀ مغزی ۵۰ تا ۷۰ ساله و ۲۰ فرد هنجار با شرایط سنی و جنسیتی مشابه با استفاده از نسخۀ فارسی آزمون دایکوتیک حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی در بیمارستان امام خمینی تهران انجام شد.

یافته‏ها: میانگین امتیاز آزمون حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی بین دو گروه هنجار و مبتلا تفاوت معنی‏داری نشان داد(۰۰۰۱/۰>p). در حالی که اختلاف معنی‏داری بین امتیاز دو گوش در افراد با ضایعه در نیمکرۀ چپ(۰۸۶/۰>p) دیده نشد، تفاوت امتیاز دو گوش در افراد هنجار(۰۰۰۱/۰>p) و در افراد با ضایعه در نیمکرۀ راست(۰۰۰۱/۰>p) معنی‏دار بود.

نتیجه‏گیری: آزمون دایکوتیک حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی آزمون مناسبی در مجموعه آزمون‏های بررسی‏کنندۀ سیستم عصبی مرکزی شنوایی در بیماران مبتلا به سکتۀ مغزی است. به نظر می‏رسد این آزمون به ضایعات ناشی از سکتۀ مغزی در لوب تمپورال حساس است.