1- گروه آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، ایران
چکیده: (10380 مشاهده)
زمینه و هدف: همدلی، ظرفیت بنیادین انسان‌ها در برقراری ارتباط است که برای زندگی اجتماعی روزمره مهم است. با توجه به تأثیر نظریۀ ذهن بر همدلی، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سازۀ شناختی نظریۀ ذهن در پیش‌بینی همدلی صورت گرفت.
روش بررسی: د ر این مطالعه، که به روش تحلیلیـمقایسهای انجام شد، ۴۰ دانشآموز با آسیب شنوایی عمیق و ۴۰ دانشآموز بهنجار در محدودۀ سنی ۱۴-۸ سال انتخاب شدند. روش گردآوری دادهها از طریق انجام آزمون روی دانش‌آموزان و ابزار آن تکالیف باور کاذب و پرسشنامۀ همدلی بهر بود که پرسشنامه توسط والدین تکمیل شد. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل واریانس چندمتغیره، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد.
یافتهها: یافتههای این پژوهش نشان داد که بین نمرۀ کلی تکالیف باور کاذب و نمرۀ همدلی دانش‌آموزان دچار آسیب شنوایی و بهنجار تفاوت معنیداری وجود دارد(p=۰/۰۰۱). رابطۀ معنیداری بین نظریۀ ذهن و همدلی در دو گروه وجود داشت(p=۰/۰۱). همچنین نظریۀ ذهن قادر به پیش‌بینی همدلی بود(p=۰/۰۰۱).
نتیجهگیری: براساس نتایج بهدست آمده، عملکرد دانش‌آموزان با آسیب شنوایی در تکالیف نظریۀ ذهن و نیز نمرات همدلی به میزان قابل‌توجهی پایینتر از نمرۀ دانش‌آموزان بهنجار بود. بنابراین، لازم است در آموزش مهارتهایی از قبیل مهارتهای اجتماعی به دانش‌آموزان با مشکلات شنوایی این مسئله را در نظر گرفت و مواد آموزشی را متناسب با درک شناختی آنان تنظیم کرد.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.
