1- گروه زبانشناسی و زبانهای خارجی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران 2- گروه علوم پایۀ توانبخشی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران 3- گروه زبانشناسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران
چکیده: (14030 مشاهده)
زمینه و هدف: اوتیسم، یکی از بیماریهای طیف اختلال نافذ رشد است که شامل نقائص متعدد گفتاری از جمله مشکلات نوایی و کاربردشناختی میباشد. روش گفتاردرمانی آواز آهنگین با اقتباس از مدل Albert و همکاران در سال ۱۹۷۳، روش توانبخشی گفتار براساس عناصر نوایی زبان است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر این روش بر نوای گفتار کودکان اوتیستیک فارسیزبان است.
روش بررسی: ابتدا یک مدل کاربردی و آسان توسط محققان برای آواز آهنگین براساس زبان فارسی، طراحی و پس از مطالعۀ آزمایشی یک ماهۀ موفقیتآمیز روی یک پسر اوتیستیک ده ساله، تعداد ۱۳ کودک اوتیستیک پسر ۱۰-۷ ساله فارسیزبان از مرکز اوتیسم اصفهان انتخاب شدند. اطلاعات زمینهای توسط پرسشنامه از والدین گردآوری شد و برای ارزیابی، شاخصهای آکوستیکی شدت و فرکانس پایۀ واکههای گفتار و جملات خبری و پرسشی، با استفاده از نرمافزار آواشناسی Praat 5.3 مورد بررسی قرار گرفتند. همه شاخصها دو بار در پیشآزمون و پسآزمون، بعد از اجرای ۴۸ جلسۀ آواز آهنگین بهمدت چهار ماه بررسی شدند. سپس دادهها با نرمافزار SPSS مورد تحلیل آماری قرار گرفتند.
یافتهها: شدت صوت در جملات خبری و پرسشی و همه واکههای فارسی پس از اجرای روش آواز آهنگین بهصورت معنیداری افزایش یافت. فرکانس پایه در جملات خبری و پرسشی و همه واکههای فارسی بهجز /æ/ و /a/ بهصورت معنیداری افزایش یافت(p<۰/۰۵).
نتیجهگیری: نتایج تحقیقات قبلی مبنی بر اختلالات نوای گفتار در کودکان اوتیستیک در این پژوهش نیز به اثبات رسید و ضمناً تأثیر مثبت روش آواز آهنگین بر مشخصات نوایی آواهای گفتاری و آهنگ جملات کودکان اوتیستیک مشخص شد.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.
