1- گروه روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (12447 مشاهده)
زمینه و هدف: کودکان ناشنوا بهدلیل نقص شنوایی خود با مشکلات سازگاری متعددی روبهرو هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رواننمایشگری به روش پانتومیم بر سازگاری اجتماعی دانشآموزان دختر ناشنوای ۱۲ تا ۱۵ ساله شهر اصفهان انجام گرفت.
روش بررسی: روش پژوهش آزمایشی و از طرح پیشآزمونـپسآزمون با گروه شاهد استفاده شد. به این منظور تعداد ۳۰ نفر از دانشآموزان دختر ناشنوای ۱۲ تا ۱۵ ساله شهر اصفهان که ملاکهای ورود به پژوهش را داشتند، به روش تصادفی انتخاب و در دو گروه مورد (۱۵ نفر) و شاهد (۱۵ نفر) قرار گرفتند. برای جمعآوری اطلاعات از مقیاس سازگاری اجتماعی (Rao(۱۹۷۳ استفاده شد. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره و با بهرهگیری از نرمافزار SPSS نسخۀ ۲۱، تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که تفاوت بین سازگاری اجتماعی دو گروه مورد و شاهد پس از انجام مداخله در سطح p=۰/۰۰۰۱ معنیدار است.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش میتوان گفت که روش رواننمایشگری به روش پانتومیم، سازگاری اجتماعی دانشآموزان ناشنوا را بهبود میبخشد و میتوان از آن بهعنوان یک روش آموزشی و درمانی استفاده کرد.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.