1- گروه مدیریت توانبخشی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، ایران 2- مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، ایران 3- گروه مدارک پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، ایران 4- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، ایران
چکیده: (8641 مشاهده)
زمینه و هدف: ارائه مراقبت بهداشتی مطلوب بدون اطلاعات وضعیت فعلی و قبلی بیمار ممکن نیست. پروندۀ بیمار نشان میدهد خدمات توسط چه کسی، چه زمانی، کجا و چگونه انجام گرفته است. به فرایند ثبت کامل اطلاعات مراقبت و درمان بیمار مستندسازی گویند. هدف این پژوهش تعیین عناصر اطلاعاتی ضروری در پروندۀ شنواییشناسی و ارائه الگو در ایران است. روش بررسی: در یک پژوهش کاربردی از نوع مطالعات توصیفیـتطبیقی که در سالهای 89-1388 انجام شد، با استفاده از فرمهای مستندسازی داخلی و خارجی، چک لیستی شامل عناصر اطلاعاتی قابل ذکر در پروندۀ شنواییشناسی تهیه و با استفاده از روش دلفی به نظرسنجی گذاشته شد. با توجه به لیست سازمان نظام پزشکی، نظرخواهی در بین شنواییشناسان ایران انجام شد. 110 کارشناس و 17 شنواییشناس عضو هیأت علمی دانشگاه به پرسشنامهها پاسخ دادند. یافتهها: از 51 عنصری که به نظرسنجی گذاشته شده بود 37 عنصر با موافقت بیش از 75 درصد، نه عنصر با 50 تا 75 درصد و پنج عنصر با موافقت کمتر از 50 درصد مواجه شد. اعضای هیأت علمی اهمیت عنصر جنس را بهطور معنیداری بیشتر از کارشناسان تعیین نمودند(p=0/018). درصد افرادی که میزان تأثیر وجود اطلاعات شنواییشناسی را در پروندۀ بیمار خیلی زیاد ارزیابی کردند 1/70 بود. نتیجهگیری: حداقل عناصر اطلاعاتی جمعیتشناختی، تاریخچۀ بیمار، ارزیابی بیمار و طرح درمان، با رعایت اصول طراحی فرمهای پزشکی، در قالب الگوی پروندۀ شنواییشناسی ارائه و دستورالعمل تکمیل آن نیز تدوین گردید.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.
