زمینه و هدف: پدیده دوزبانگی که یکی از مسائل مطرح در حیطۀ روان‏شناسی و زبان‏شناسی است می‏تواند بر پردازش گفتار نیز تأثیرگذار باشد. برای بررسی پردازش شنیداری آزمون‏های زیادی طراحی شده است. یکی از این آزمون‏ها، آزمون اعداد دایکوتیک است که توجه شنیداری تقسیم شده را بررسی می‏کند. هدف پژوهش حاضر مقایسۀ توجه شنیداری افراد دوزبانه و تک‏زبانه جوان ایرانی بود.

روش بررسی: مطالعۀ مقطعی مقایسه‏ای حاضر روی 30 دانشجو دوزبانه (آذری‏ـ‏فارسی‏زبان) با میانگین سنی 63/23 و انحراف معیار 25/3 و 30 دانشجو تک‏زبانه (فارسی‏زبان) با میانگین سنی 27/22 و انحراف معیار 02/3 در محدودۀ سنی 18 تا 30 سال از دو جنس انجام شد. آزمون اعداد دایکوتیک روی افراد راست دست برخوردار از شنوایی محیطی هنجار، انجام شد.

یافته‏ها: بین امتیازهای آزمون اعداد دایکوتیک افراد دوزبانه و تک‏زبانه تفاوت معنی‏داری مشاهده نشد(p=0/195)، و همچنین بین امتیازهای گوش راست و گوش چپ در گروه‏های تک‏زبانه(p=0/465) و دوزبانه(p=0/054) تفاوت معنی‏داری مشاهده نشد. از نظر آماری تفاوت معنی‏داری بین نمونه‏های زن و مرد در گروه تک‏زبانه‏ها مشاهده شد(p=0/031) و در این گروه میانگین امتیازها در زنان بیشتر از مردان بود.

نتیجه‏گیری: نتایج به‏دست آمده نشان داد که افراد دوزبانه و تک‏زبانه در توجه شنیداری تقسیم شده تفاوت قابل توجهی ندارند و به نظر می‏رسد فراگیری زبان دوم در سنین پایین بر این نوع توجه شنیداری، تأثیر بارزی ندارد.