1- گروه شنواییشناسی، دانشکدۀ توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران 2- گروه علوم پایه توانبخشی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران 3- گروه آمار زیستی، دانشکدۀ توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران 4- گروه شنواییشناسی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، ایران
چکیده: (9769 مشاهده)
زمینه و هدف: حافظه یکی از جنبههای عملکرد شناختی است که با افزایش سن دچار کاهش و یا اختلال عملکرد میشود. با توجه به تأثیرات متفاوت سالمندی بر انواع مختلف حافظه و همچنین مطالعات بسیار اندک انجام شده با استفاده از روش دایکوتیک در بررسی حافظۀ شنوایی کلامی سالمندان، پژوهش حاضر با هدف بررسی عملکرد این نوع حافظه در سالمندان با استفاده از نسخۀ فارسی آزمون دایکوتیک حافظۀ شنواییـکلامی صورت گرفته است.
روش بررسی: در مطالعۀ مقطعی حاضر، نسخۀ فارسی آزمون دایکوتیک حافظۀ شنواییـکلامی روی ۲۳ فرد سالمند با محدودۀ سنی ۸۰-۶۰ سال و ۳۰ بزرگسال جوان با محدودۀ سنی ۳۰-۲۰ سال با شنوایی هنجار و قرینه در دو گوش، اجرا شد و امتیازهای دو گروه با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفت.
یافتهها: میانگین امتیاز آزمون دایکوتیک حافظۀ شنواییـکلامی در گروه جوانان ۳۶/۶ با انحراف معیار ۳۲/۰ و در گروه سالمندان ۵۸/۴ با انحراف معیار ۷۴/۰ بهدست آمد که از نظر آماری معنیدار بود(۰۰۱/۰=p). آزمون همبستگی در گروه سالمندان، بین میانگین امتیاز آزمون و سن، همبستگی منفی نشان داد(r=-۰/۳۶). بین گروه افراد سالمند و جوان، در یادآوری کلمات در هر سه جایگاه ابتدایی، میانی و انتهایی تفاوت معنیدار مشاهده شد (بهترتیب p=۰/۰۳۷ ،p=۰/۰۳۴ و p=۰/۰۴۱).
نتیجهگیری: براساس نتایج بهدست آمده، عملکرد حافظۀ شنواییـکلامی دایکوتیک در سالمندان به میزان قابل توجهی کاهش نشان داد و نسخۀ فارسی آزمون حافظۀ شنواییـکلامی همانند اکثر آزمونهای حافظۀ شنواییـکلامی، اثر سالمندی را نشان داد.
