---

مقدمه: پرفشاری خون یک خطر عمده برای افزایش بیماری‌های عروق کرونر قلب بوده و بروز مرگ ناگهانی در مقایسه با افرادی که فشار خون طبیعی دارند، دو سوم بیشتر است. رانندگان کامیون به دلیل سبک زندگی کم تحرک و به دنبال آن چاقی، تغذیه نامناسب، استرس شغلی و شیوع بالای مصرف سیگار به میزان بیشتری در معرض خطر ابتلا به پرفشاری خون قرار دارند.
روش کار: در این بررسی از 122 نفر عضو اتحادیه کامیون داران شهر ساری، پس از انجام مصاحبه و تکمیل پرسش‌نامه، طی دو مرحله اندازه‌گیری فشار خون به عمل آمد. اندازه‌گیری فشار خون کلیه نمونه‌ها از بازوی راست و با استفاده از دستگاه تمام اتوماتیک دیژیتال «اومرون» انجام گرفت. جهت اندازه‌گیری صحیح فشار خون، راه‌کارهای انجمن قلب آمریکا به کار گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار «SPSS» و آمار توصیفی ازجمله میانگین، انحراف معیار و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که بیشتر رانندگان مورد مطالعه (5/35%) سابقه کار 11 تا 20 سال، با میانگین 74/20 (انحراف معیار69/12) داشتند. 1/59% اضافه وزن داشتند و 8/14% چاق به حساب می‌آمدند. میانگین شاخص توده بدنی 54/25 (با انحراف معیار65/4) بود. 3/48% سیگار می‌کشیدند. 5/61% ورزش نمی‌کردند و 9/36% فشار خون بالا داشتند که البته در حد خفیف و متوسط بود. میانگین فشار خون سیستولی 08/135 (با انحراف معیار 44/17) و فشار خون دیاستولی 86/82 (با انحراف معیار 16/8) بود. 77% رانندگان مبتلا به افزایش فشار خون، از بیماری خود بی اطلاع بودند. آزمون‌های آماری نشان داد بین سابقه کار، شاخص توده بدنی و ازدیاد فشار خون سیستولی، همبستگی معنادار آماری وجود دارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع نسبتاً بالای افزایش فشار خون در رانندگان کامیون، به نظر می‌رسد که لازم است بررسی‌های مشابه در سایر رانندگان برون شهری نظیر رانندگان اتوبوس صورت گیرد و رانندگان برون شهری حداقل سالی یک بار از این نظر ارزیابی شوند.

---

زمینه و هدف: همودیالیز رایج‌ترین روش درمان جایگزین کلیه در ایران است. با انجام همودیالیز کافی و مؤثر می‌توان کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشید و از عوارض نارسایی کلیه کاست. همچنین بهبود کیفیت دیالیز، مهم‌ترین عامل در کاهش مرگ و میر مبتلایان به نارسایی‌های مزمن کلیه به شمار می‌رود. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت دیالیز در بیماران تحت همودیالیز با محلول بیکربنات انجام یافته است.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی در مورد 50 بیمار همودیالیزی که بیش از 3 ماه بود که در بخش همودیالیز بیمارستان امام خمینی شهرستان ساری، تحت همودیالیز با محلول بیکربنات قرار می‌گرفتند و به روش نمونه‌گیری آسان انتخاب شده بودند، در خرداد ماه سال 1389 انجام گرفته است. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود. کیفیت دیالیز با استفاده از فرمول KT/V و URR در نرم‌افزار مرکز مدیریت پیوند و بیماری‌های خاص تعیین گردید. جهت تجزیه و تحلیل یافته‌ها از آزمون‌های آماری (تی و کای‌دو) در نرم‌افزار آماری SPSS v.18 استفاده شد.

یافته‌ها: میانگین سنی نمونه‌ها 55/12±76/54 سال بود. میانگین شاخص KT/V معادل 26/0±92/0 و حاکی از این بود که 86% افراد کیفیت دیالیز نامناسب (2/1>kt/v) دارند. همچنین میانگین شاخص URR معادل 84/47% بود و 90% افراد (45 نفر) URR کم‌تر از حد مطلوب (65%) داشتند.

نتیجه‌گیری: با توجه به کیفیت نامطلوب دیالیز در اکثر بیماران مورد مطالعه و همچنین پایین بودن شاخص‌های کیفیت همودیالیز از میزان استاندارد، پیشنهاد می‌شود ضمن ارزیابی کیفیت دیالیز بیماران به صورت دوره‌ای، مطالعات دیگری نیز جهت بررسی علل کیفیت نامطلوب همودیالیز و ارایه راه حل‌هایی جهت بهبود آن صورت گیرد.