‏زمینه و هدف:تغذیه با شیر مادر و موفقیت آن تحت تأثیر الگوی صحیح شیردهی قرار دارد. به همین دلیل این مطالعه ‏به بررسی الگوی شیردهی در کودکان زیر یک سال تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شبکه بهداشت ‏ودرمان شهرستان ری پرداخته است.‏
روش بررسی: این مطالعه توصیفی است. انتخاب نمونه‌ها با روش تصادفی خوشه‌ای انجام گرفته که ‏شامل 400 مادر دارای کودک زیر یک سال می‌باشد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه بوده که اعتبار آن ‏به روش اعتبار محتوا و اعتماد علمی، توسط روش آزمون مجدد تعیین و تأیید گردیده است. از ‏آزمون‌های آماری ‏t‏ ، 2‏‏ و رگرسیون لجستیک استفاده شده، محاسبه حدود اطمینان با در نظر گرفتن اثر ‏طرح (‏design effect‎‏)= 5/1 صورت گرفته واز آمار توصیفی و تحلیلی آزمون 2‏‏ و نرم‌افزار ‏SPSS‏ برای ‏تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده گردیده است.‏
یافته‌ها: نتایج نشان داد در مجموع 23% مادران، شیر خوار خود را بیش از چهار ماه منحصراً با شیر ‏خود تغذیه کرده‌اند. در 7/58% نمونه‌ها در کمتر از دو ساعت، تماس بین مادر و کودک برقرار شده است. ‏‏2/95% از نوزادان، اولین تغذیه خود را با شیر مادر (آغوز) شروع کرده‌اند، 65% مادران به نوزادان خود ‏‏(قبل از شش ماهگی) برای درمان زردی ترنجبین و آب قند خورانده‌اند. 5/81% از کودکان بر حسب میل ‏خود، بدون محدودیت زمانی و 5/18% از کودکان بین دو تا چهار بار در شبانه روز با شیر مادر تغذیه ‏شده‌اند. بین تحصیلات پدر و مادر، جنس کودک، سن مادر و پدر، رتبه فرزند در خانواده، ملیت کودک و ‏سن کودک با تغذیه انحصاری شیر مادر رابطه معناداری وجود نداشت (05/0‏p>‎‏).‏
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد که مادران مورد مطالعه درباره روش صحیح و الگوی مناسب شیردهی ‏دارای باورهای نادرست و آگاهی ضعیف هستند.‏‏