خیرالنساء مجاهد، علی نویدیان،
دوره 24، شماره 1 - ( 2-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: مصرف تنباکو به وسیله قلیان در دوره بارداری یک مشکل بهداشتی است و مداخله‌هایی برای ترک مصرف آن باید طراحی شود. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر مصاحبه انگیزشی بر خودکارآمدی ترک قلیان در زنان باردار انجام یافته است.
روش بررسی: این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، در مورد 140 نفر از زنان باردار مصرف‌کننده قلیان که حاشیه‌نشین شهر زاهدان بودند، در سال 1396 انجام یافته است. نمونه‌ها به شیوه در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد اختصاص یافتند. پیش آزمون با استفاده از پرسشنامه‌های جمعیت‌شناختی، مصرف قلیان و خودکارآمدی ترک قلیان اجرا شد. گروه مداخله 4 جلسه مصاحبه انگیزشی گروهی در خصوص ترک مصرف قلیان دریافت کردند و به گروه شاهد آموزش به صورت توصیه‌های معمول برای ترک قلیان ارایه شد. 8 هفته پس از پایان مداخله پس آزمون اجرا گردید. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه 21 با استفاده از آزمون‌های آماری تی‌مستقل، تی‌زوجی، کای‌دو و آنالیز کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرا گرفت.
یافته‌ها: ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و سن حاملگی زنان بین دو گروه همگن بود اما طول مدت مصرف قلیان در گروه مداخله بیش از گروه شاهد بود (008/0=p). میانگین نمره خودکارآمدی ترک قلیان در دو گروه قبل از مداخله تفاوت آماری معنادار نداشت در حالی که پس از مداخله در گروه مداخله 25/7±50/60 و در گروه شاهد 79/3±70/22 بود (001/0p<).
نتیجه‌گیری: با توجه به این که مصاحبه انگیزشی بر افزایش خودکارآمدی ترک قلیان تأثیر مثبتی دارد، بنابراین ادغام این راهبرد مشاوره‌ای در برنامه‌های مراقبتی زنان باردار مصرف‌کننده قلیان توصیه می‌شود.
ثبت کارآزمایی بالینی: IRCT201609240299954N5
