روش بررسی: در این مطالعه کوهورت آینده­نگر ۴۰۰ نفر خانم باردار که طی سال‌های ۸۷ و ۸۸ به مطب پزشکان متخصص زنان در شهر نور مراجعه می‌کردند، مورد مطالعه قرار گرفتند. سطح سرمی CRP آنان در زمان زیر ۲۰ هفتگی بارداری اندازه‌گیری شد و این افراد تا زمان زایمان پی‌گیری شدند. ابزار لازم جهت گرد آوری اطلاعات عبارت بودند از: متر، ترازوی استاندارد، پرسشنامه. داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری SPSS v,۱۵ ، با روش‌های آزمون کای دو، آنالیز رگرسیون لجستیک و منحنی ROC، تجزیه و تحلیل شدند. p-value کمتر از ۰۵/۰ معنادار در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: در آنالیز رگرسیون لجستیک با در نظر گرفتن سن بالای ۳۵ سال، اشتغال مادر، سابقه زایمان زودرس، سابقه سقط، حاملگی اول، وضعیت اقتصادی نامطلوب و وجود فرد سیگاری در نزدیکان، ارتباط معناداری بین سطح CRP و زایمان زودرس یافت شد (۰۰۱/۰p< ، ۲۴/۱= ORو ۳۸/۱-۱۱/۱=CI ۹۵%). سطح مؤثر CRP (نقطه برش=cut off point) در زایمان زودرس با استفاده از آنالیز Roc curve با حساسیت ۸۱% و ویژگی ۶۴%، mg/l۴۵/۳ بود. در آنالیز رگرسیون لجستیک با در نظر گرفتن وضعیت اقتصادی نامطلوب، سابقه زایمان با وزن کم نوزاد، سابقه سقط، تعداد حاملگی، حاملگی اول و وجود فرد سیگاری در نزدیکان، ارتباط معناداری بین سطح CRP و کم وزنی زمان تولد یافت شد (۰۰۵/۰p<، ۳۱/۱=OR و ۵۹/۱-۰۸/۱=CI ۹۵%). سطح مؤثرCRP برای کم وزنی زمان تولد با استفاده از آنالیز Roc curve با حساسیت ۵/۸۷% و ویژگی ۷۴%، mg/l ۷۵/۴ بود.

نتیجه‌گیری: به نظر می­رسد نشانگر التهابی CRP، می‌تواند در شناسایی مادران در معرض خطر زایمان زودرس و کم وزنی زمان تولد کمک‌کننده باشد؛ البته برای اثبات این رابطه به مطالعات وسیع­تری نیاز است.

روش بررسی: این مطالعه مقطعی- تحلیلی در مورد ۳۷۰ مادر باردار که در بخش زایمان بیمارستان‌های مریم، ولی‌عصر (عج) و اکبرآبادی در سال ۱۳۸۹ زایمان نموده‌اند و نوزادان آن‌ها انجام گرفته است. غلظت سرمی مس خون مادر و بند ناف با دستگاه جذب اتمی و آهن توسط کیت با دستگاه اتوآنالایزر مورد ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات به صورت پرسشنامه جمع‌آوری و با استفاده از آزمون ^۲c و رگرسیون لجستیک در نرم‌افزار SPSS v,۱۵ تجزیه و تحلیل شد و ۰۵/۰p< معنادار تلقی گردید.

یافته‌ها: میانگین مس در سرم خون مادری و بند ناف به ترتیب ۴/۳۷±۵۲/۱۱۴ و ۶/۱۱±۴/۲۲ μgdl)) و برای آهن ۶۴±۲/۱۱۹ و ۳/۶۵±۳/۱۶۴ (μgdl) بود. ۳/۵۴% مادران هنگام زایمان دچار کمبود مس و ۱/۱% دچار کمبود آهن بودند. با استفاده از Spearman Correlation، ارتباط مستقیم معناداری بین سطح سرمی هر عنصر در خون مادر با همان عنصر در خون بندناف دیده شد (آهن: ۴۳۶/۰=r، مس: ۲۴۸/۰=r). همچنین بین سطح سرمی مس و آهن مادر (۱۵۱/۰=r) و آهن مادر و مس بندناف (۱۲۱/۰=r) ارتباط مثبت معناداری وجود داشت. بر اساس آزمون ۲c بین کمبود مس مادر و فشارخون بارداری ارتباط معناداری (۰۰۱/۰p<) وجود داشت. اما بین سطوح عناصر مادری با پارگی زودرس پرده‌های جنینی و زایمان زودرس ارتباط معناداری پیدا نشد. نتایج رگرسیون لجستیک نشان داد که یک ارتباط معکوس معنادار بین سطح سرمی مس مادر و وقوع فشارخون بارداری (۹۹/۰- ۹۷/۰ CI:۹۵% ، ۹۸/۰OR:) وجود داشته است.

نتیجه‌گیری: در این مطالعه کمبود مس مادری نسبتاً شایع و در ایجاد فشارخون بارداری مؤثر بوده است. با توجه به عدم توجه مناسب به این عنصر ضروری در مادران باردار، لازم است با توصیه‌های مناسب تغذیه‌ای در دوران بارداری از عوارض ناشی از کمبود آن جلوگیری شود.