پریسا کشاورز، رحیم طهماسبی، آزیتا نوروزی،
دوره 25، شماره 4 - ( 10-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به اهمیت پیشگیری از حوادث، به ویژه در کودکان زیر 5 سال، مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل پیشگویی‌کننده حوادث خانگی در کودکان زیر 5 سال براساس نظریه انگیزش- محافظت در شهر بوشهر اجرا شده است.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تعداد 700 مادر دارای کودک 6 ماه تا 5 سال تحت پوشش مراکز خدمات جامع سلامت شهر بوشهر از فروردین تا شهریور 1397 به شیوه نمونهگیری دردسترس بررسی شدند. جهت جمع‌آوری دادهها از پرسشنامه محقق ساخته روا و پایا، مشتمل بر ویژگیهای جمعیت‌شناختی، سؤالات مربوط به سازههای انگیزش- محافظت و سؤالات مربوط به رفتارهای پیشگیری‌کننده از بروز حوادث خانگی استفاده شد. دادهها در نرم‌افزار SPSS ویرایش22 تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: در این مطالعه 86% مادران (602 نفر) خانهدار و 46% آن‌ها (326 نفر) تحصیلات دانشگاهی داشتند. شایع‌ترین رفتار پیشگیری‌کننده از حادثه، دور از دسترس قرار دادن داروها، مواد شیمیایی و سموم (98%) بود. پیشگوییکنندههای رفتار پیشگیری از حوادث خانگی در کودکان زیر5 سال، سازه خودکارآمدی (001/0>p و 259/0=B) و هزینه درک شده (001/0>p و 159/0-=B) بود که بیش‌ترین پیشگویی‌‌کنندگی را سازه خودکارآمدی در افزایش انجام رفتار پیشگیری‌کننده داشت. براساس مدل رگرسیون خطی، این دو سازه به همراه سابقه قبلی حادثه در مجموع 15% (150/0= R2) از تغییرات رفتار را پیشگویی میکردند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، نظریه انگیزش- محافظت پیشگویی‌کننده ضعیفی برای رفتار پیشگیری از حوادث خانگی است و در برنامههای آموزشی با تأکید بر ارتقای خودکارآمدی و نیز ارایه کمک‌هایی جهت کاهش موانع و دشواری‌های ایجاد ایمنی در منزل (کاهش هزینه درک شده) میتوان گامی جهت کاهش حوادث خانگی در کودکان زیر 5 سال برداشت.
