پگاه عباسیان، آیگینه هایرابدیان، محمد جواد طراحی، احمد قدمی،
دوره 28، شماره 4 - ( 10-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: روشهای ضدعفونی کردن دستها نتوانسته آن‌ها را عاری از میکروب کند و دستهای آلوده انتقالدهنده آلودگی هستند. یکی از تجهیزات حفاظت فردی اتاق عمل، ماسک است که در زمان برداشتن احتمال دارد ماسک توسط دستها آلوده شود. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر استفاده از دستگاه خودکار ماسکدهنده بر میزان آلودگی ماسک‌های جراحی در اتاق عمل، انجام گرفته است.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک کارآزمایی میدانی است که در مورد 120 نفر از کارکنان بیمارستان آیت الله کاشانی اصفهان در سال 1400 انجام گرفته است. افراد مورد مطالعه به روش تصادفی بلوکی به دو گروه 60 نفری دستگاه خودکار و برداشتن دستی ماسک تقسیم شدند. اثر تماس دستهای آغشته به پودر فلورسنت در زمان برداشتن ماسک در هر گروه اندازه‌گیری شد. مساحت آلودگی ماسک برداشته شده و ماسک زیرین در سطوح پشت و رو در دو گروه مقایسه شد.
یافته‌ها: آزمون غیرپارامتریک منویتنی نشان داد که مساحت آغشته به پودر فلورسنت حاصل از تماس دست با سطح ماسک، بین دو روش تفاوت معناداری داشته است (05/0>p). تنها 8/77±6/125میلیمتر مربع سطح رو و 0/26±6/30 میلیمتر مربع سطح پشت ماسک برداشته شده با دستگاه خودکار ماسکدهنده آلوده بود، در حالی که این نسبت در ماسکی که با دست برداشته شد به ترتیب 9/612±6/961 و 6/315±4/440 میلیمتر مربع بود.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که حذف تماس دست با بدنه ماسک، با استفاده از دستگاه خودکار ماسکدهنده، می‌تواند از آلودگی آن بکاهد. بنابراین استفاده از دستگاه خودکار در تأمین امنیت سلامت فرد و کاهش هزینه‌ها مؤثر است.
ثبت کارآزمایی بالینی: IRCT20150715023216N11
