رسول سلیمانی مقدم، فاطمه سمیعی، طاهره بلوچی بیدختی،
دوره 30، شماره 2 - ( 4-1403 )
چکیده
زمینه و هدف: پرستاران بنا به اقتضای حرفهای خود همواره در معرض موقعیتهای بالینی تنشزا مانند بحران همهگیری کووید-19 هستند که این میتواند موجب تنش اخلاقی شده و بر تابآوری پرستاران تأثیر گذارد و باعث فرسودگی شغلی آنها شود. لذا این پژوهش با هدف تعیین ارتباط تنش اخلاقی با تابآوری و فرسودگی شغلی پرستاران انجام گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد 188 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر بیرجند در سال 1401-1400 با روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمعآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامههای اطلاعات جمعیتشناختی، تنش اخلاقی، تابآوری Davidson و فرسودگی شغلی Maslach بود. تجزیه و تحلیل دادهها در نرمافزار SPSS نسخه 21 و با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی صورت گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد، در پرستاران مورد مطالعه تنش اخلاقی پایین (59/12±28/30)، تابآوری بالا (44/13±70/63) و فرسودگی شغلی نیز بالا (30/12±98/54) بوده است. بین تنش اخلاقی با فرسودگی شغلی ارتباط مستقیم و معنادار و با تابآوری ارتباط معکوس ضعیف و معناداری مشاهده شد (001/0>p).
نتیجهگیری: با توجه به ارتباط معنادار بین تنش اخلاقی با تابآوری و فرسودگی شغلی، پیشنهاد میشود سیاستگذاران تمهیداتی برای افزایش تابآوری که منجر به کاهش تنش اخلاقی و فرسودگی شغلی میشود، تدارک ببینند.