زمینه و هدف:بیماری صرع به عنوان مهم‌ترین اختلال مزمن عصبی، کودک مبتلا و خانواده را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث بروز تنش در خانواده به خصوص والدین می‌‌شود. این مطالعه به منظور بررسی نظر والدین کودکان مصروع نسبت به عوامل تنش‌زا و میزان سازگاری آنان انجام شده است.
روش بررسی: این مطالعه یک بررسی توصیفی است. تعداد 400 نفر والدین کودکان مصروع از مراجعین به مراکز درمانی منتخب شهر تهران انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه‌ای سه قسمتی شامل مشخصات فردی، سؤالات مربوط به عوامل تنش‌زا و سؤالات مربوط به رفتار سازگاری بود. داده‌ها در یک مرحله جمع‌آوری و از روش‌های آماری دو نیمه کردن، ضریب همبستگی اسپیرمن براون در تعیین اعتبار سؤالات و از آمار توصیفی و استنباطی نظیر آزمون t و نرم‌افزار SPSS جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: آزمون t نشان داد بین میزان تنش پدران و مادران کودکان مصروع اختلاف معناداری وجود دارد (001/0=p)، بیشترین درصد (86%) پدران در مقایسه با (9/81%) مادران میزان تنش متوسط داشتند. همچنین (4/5%) پدران و کم‌ترین درصد (4/4%) مادران میزان تنش کم داشتند. میزان تنش پدران و مادران با برخی از متغیرهای فردی ارتباط معناداری را نشان داد. بیشترین درصد (69%) پدران و (1/66%) مادران از سازگاری متوسط پایین برخوردار بودند. میزان سازگاری مادران و پدران با برخی از متغیرهای فردی ارتباط معنادار نشان داد. آزمون آنالیز واریانس نشان داد بین میزان تنش والدین کودکان مصروع با میزان سازگاری آنان ارتباط معنادار و معکوسی وجود دارد، به عبارت دیگر با افزایش میزان تنش والدین، میزان سازگاری آنان کاهش یافت (001/0=p).
نتیجه‌گیری: از آنجا که بین میزان تنش والدین کودکان مصروع با میزان سازگاری آنان ارتباط عکس دیده شد بهتر است حمایت‌های لازم جهت کاهش تنش والدین و کمک به سازگاری مؤثر آنها صورت گیرد.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ­توصیفی - تحلیلی ­­­69 بیمار مبتلا به صرع و 85 نفر از کادر پزشکی (پزشک و پرستار) شاغل در بخش‌های اعصاب و کودکان بیمارستان‌های آموزشی شهر خرم‌آباد در سال 88-1387، با استفاده از یک پرسشنامه پژوهشگر ساخته مشتمل بر 3 حیطه (آگاهی در زمینه بیماری صرع، سبک زندگی و مصرف داروها) و 28 سؤال مورد بررسی قرار گرفتند. ­به ­منظور ­تجزیه و تحلیل ­اطلاعات از آمار توصیفی و آزمون آنالیز واریانس تک متغیره استفاده شد.

یافته‌ها: 2/58% بیماران ­مرد و میانگین سنی آن‌ها 8/­30 سال بود. میانگین سنی پرستاران و پزشکان هم به ترتیب 8/29 و8/37 بود. ­میانگین نمرات مربوط به اولویت‌بندی آموزشی در حیطه بیماری، در ­بیماران ­در مقایسه با کادر پزشکی به طور معناداری بالاتر بود (001/0p<­). همچنین ­میانگین نمرات حیطه سبک زندگی در گروه بیماران و پرستاران در مقایسه با پزشکان بیشتر بود (001/0p<). از نظر اولویت‌بندی در حیطه داروهای مصرفی، هیچ اختلاف معناداری بین نمونه‌های پژوهش وجود نداشت (­53/0=p).

نتیجه‌گیری: با توجه به تفاوت دیدگاه‌های بیماران و کادر پزشکی، برنامه‌های آموزشی می­بایست با در نظر گرفتن اولویت‌های آموزشی بیماران صورت گیرد، تا نیازهای آموزشی بیماران و خانواده‌های آنان به درستی برآورده گردد.

  زمینه و هدف: پذیرش دارو یکی از عوامل مهم در برآیندهای درمانی بیماران مصروع می‌باشد. عدم پذیرش داروهای ضد تشنج در این بیماران ممکن است منجر به افزایش تعداد حملات تشنج، افزایش هزینه‌های بیمارستانی و حتی بالا رفتن میزان مرگ و میر بیماران گردد. لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان پذیرش دارو و برخی عوامل مرتبط با آن در بیماران مصروع صورت گرفته است .

  روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در مورد 120 بیمار عضو انجمن صرع ایران که براساس معیارهای ورود و با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند، با استفاده از پرسشنامه‌های اطلاعات جمعیت‌شناختی و پذیرش داروی تعدیل شده Morisky صورت گرفته است. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌های اسپیرمن و من‌ویتنی در نرم‌افزار SPSS v.16 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت .

  یافته‌ها : 5/87% از نمونه‌ها پذیرش دارویی بالا، 8/10% پذیرش متوسط و 7/1% پذیرش پایین داشتند. بیش‌ترین علت پایین بودن پذیرش دارویی در نمونه‌های پژوهش، نداشتن حملات تشنج بود (3/8%). بین میانگین نمره پذیرش دارو با تعداد داروی مصرفی و تعداد حملات تشنج رابطه آماری معناداری وجود داشت (05/0 p< ) .

  نتیجه‌گیری: میزان پذیرش دارو در نمونه‌های این پژوهش در سطح بالا ارزیابی شد. افرادی که پذیرش بیش‌تری داشتند حملات تشنج کم‌تری در 3 ماه گذشته تجربه کرده بودند. بیش‌ترین عامل قطع داروها و کاهش پذیرش دارویی، نبودن حملات تشنج در بیماران بود، لذا با ارایه برنامه‌های آموزشی در مورد رژیم دارویی که بر لزوم استفاده صحیح و مداوم داروها، حتی در صورت قطع حملات تشنج در بیماران مصروع تأکید دارد، می‌توان موجبات افزایش پذیرش این بیماران را فراهم آورد .