رضا قانعی قشلاق، محبوبه نظری، وجیهه باغی، سحر دالوند، اصغر دالوندی، کوروش سایهمیری،
دوره 23، شماره 3 - ( 7-1396 )
چکیده
زمینه و هدف: آسیب نیدل استیک یکی از خطرات شغلی جدی در میان مراقبان سلامت است که به دلایل مختلفی اغلب گزارش نمیشود. مطالعات مختلف میزان و فراوانی متفاوتی از این چالش بزرگ ارایه دادهاند. هدف این مرور سیستماتیک و متاآنالیز برآورد شیوع عدم گزارشدهی آسیب نیدل استیک در مراقبان سلامت در ایران است.
روش بررسی: با جستجو در پایگاههای اطلاعاتی ملی و بین المللی SID، MagIran، Google Scholar، IranMedex، Science Direct، PubMed و Scopus تعداد 19 مقاله مشاهدهای استخراج شد. جهت انجام مطالعه، از مدل اثرات تصادفی استفاده گردید و ناهمگنی مطالعات با شاخص I2 بررسی شد. دادهها با نرمافزار Stata نسخه 12 تحلیل شد.
یافتهها: میزان عدم گزارشدهی آسیب نیدل استیک در 19 مقاله مرتبط در ایران با حجم نمونه 9274 نفر 59% (فاصله اطمینان 95% : 49 تا 69) بود. عدم گزارش آسیب نیدل استیک در سایر مراقبان سلامت (64%) بیشتر از پرستاران (55%) بود. براساس نتایج متارگرسیون، بین شیوع عدم گزارشدهی آسیب نیدل استیک با سال انتشار مقالات (138/0=p)، حجم نمونه مطالعات (390/0=p) و سن نمونهها (918/0=p) ارتباط معناداری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: نتایج مطالعه نشان داد که بیش از نیمی از مراقبان سلامت آسیب نیدل استیک خود را گزارش نمیدهند. آگاه ساختن مراقبان سلامت از مخاطرات عدم گزارش و رفتار مناسب با آسیبدیدگان در جهت افزایش گزارشدهی آسیب نیدل استیک ضروری به نظر میرسد.