روشها: در این مطالعه رتها به 4 گروه 10 تایی بصورت زیر تقسیم شدند: گروه شاهد، گروه کنترل دیابتی، گروه زنجبیل و گروه گلی بن کلامید. پس از 48 ساعت، حیوانات بیهوش شده و از همه گروهها خونگیری به عمل آمد و سطح سرمی گلوکز، لیپوپروتئینها (HDL,LDL,VLDL)، تری گلیسرید و کلسترول تام توسط کیتهای آنزیمی بررسی شدند.
یافتهها: نتایج حاصل از آنالیز واریانس نشان داد که زنجبیل توانسته میزان سرمی گلوکز، تری گلیسرید، VLDLو LDL را در رتهای دیابتی در مقایسه با گروه کنترل دیابتی بطور معنیداری (001/0 P=) کاهش دهد. کاهش گلوکز و LDLتوسط زنجبیل به اندازه داروی گلی بن کلامید و کاهش تری گلیسرید و VLDLتوسط زنجبیل بیشتر از کاهش این مقادیر توسط داروی گلی بن کلامید بود. در ضمن زنجبیل توانست به اندازه گلی بن کلامید HLDخون را در رتهای دیابتی در مقایسه با گروه کنترل (001/0P=) افزایش دهد.
نتیجهگیری: با در نظرگرفتن یافتهها، مشخص می شود که زنجبیل دارای پتانسیل بالقوهای برای کاهش قند و چربی خون میباشد که البته نیازمند مطالعات بیشتری است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |