مجله

دیابت وابسته به انسولین، یک بیماری خود ایمن به واسطه فعالیت سلول‌های T خود واکنشگر علیه سلول‌های بتای جزایر لانگرهانس کبدی می‌باشد. سلول‌های دندریتیک(DCs) می‌توانند در صورت قرار گرفتن در محیط‌های سایتوکینی متفاوت، عملکرد تحریکی و یا تنظیمی سلول‌های T را القا نمایند.
روش‌ها: در مطالعه حاضر، ابتدا سلول‌های دندریتیک با استفاده از GM-CSF و IL-4 از سلول‌های بنیادی مغز استخوان موش تولید شده و بعد از تیمار شدن با IL-10 و یا LPS با پپتید انسولین بارگذاری شده و از نظر شاخص‌های بلوغ و همچنین تولید سلول‌های T تنظیمی و القای تولید سایتوکین‌ها مورد مطالعه قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهند که میزان بروز MHC class IIبر روی سلول‌های دندریتیک تیمار شده با IL-10 کمتر از سلول‌های دندریتیک تیمار شده با LPS (72 درصد در مقابل 93 درصد، (04/0 < P) می باشد. هرچند سلول‌های دندریتیک تیمار شده با IL-10 قادر به القای تکثیر سلول‌هایT بودند، ولی مقایسه سایتوکین‌های تولید شده در دو گروه نشان می‌دهد که در گروهی که با IL-10 تیمار شده بودند، میزان تولید IFN- کمتر بوده (02/0 P <).
نتیجه‌گیری: استفاده از سلول‌های دندریتیک تیمار شده با IL-10، می‌تواند در درمان و پیشگیری از دیابت خود ایمن موثر باشد اما برای بررسی بیشتر این کارایی لازم است سلول‌های دندریتیک تیمار شده با این سایتوکین در مدل‌های حیوانی دیابتی مورد استفاده و آزمون قرار گیرند.