دوره 14، شماره 1 - ( 10-1393 )
جلد 14 شماره 1 صفحات 26-15 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Salek S, Bahrpeyma F, Mohajeri-Tehran M, Faghihzadeh S. DETERMINING THE EFFECT OF INTERMITTENT PNEUMATIC COMPRESSION METHOD ON IMPROVEMENT OF BALANCE, AND VALK AND MICHIGAN NEUROPATHY QUESTIONNAIRES IN PATIENTS WITH TYPE 2 DIABETES MELLITUS. ijdld 2015; 14 (1) :15-26
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5317-fa.html
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5317-fa.html
سالک شیرین، بحرپیما فرید، مهاجری تهرانی محمدرضا، فقیه زاده سقراط. بررسی روش فشار متناوب هوایی بر بهبود تعادل و نمره پرسشنامه‌های نوروپاتی والک و میشیگان در بیماران دیابتی نوع دو. مجله دیابت و متابولیسم ایران. 1393; 14 (1) :15-26
1- گروه فیزیوتراپی، دانشکده پزشکی دانشگاه تربیت مدرس
2- گروه فیزیوتراپی دانشکده پزشکی دانشگاه تربیت مدرس ،bahrpeyf@modares.ac.ir
3- مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم، پژوهشکده علوم بالینی غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی زنجان
2- گروه فیزیوتراپی دانشکده پزشکی دانشگاه تربیت مدرس ،
3- مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم، پژوهشکده علوم بالینی غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی زنجان
چکیده: (6917 مشاهده)
مقدمه: یکی از مشکلات بیماران دیابتی اختلال تعادل است که از مهمترین علل آن، نوروپاتی محیطی و کاهش حساسیت سوماتوسنسوری است. از تئوری‌های مطرح در نوروپاتی دیابتی، اختلال جریان خون ناشی از آسیب آرتریول‌های تغذیه کننده اعصاب محیطی است. روش فشار متناوب هوایی (IPC) Intermittent Pneumatic Compression، با توجه به تأثیر بر همودینامیک عروقی و بهبود خون‌رسانی، در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه قصد دارد تأثیر این روش را بر بهبود علائم نوروپاتی بسنجد. همچنین با توجه به نقش نوروپاتی بر اختلال تعادل، هدف دیگر مطالعه بررسی اثر این روش بر بهبود تعادل دینامیک بیماران دیابتی است.
روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است. 39 بیمار دیابتی نوع دو مبتلا به نوروپاتی به دو گروه درمان (20 بیمار) و کنترل (19 بیمار) تقسیم شدند. گروه درمان تحت 10 جلسه مداخله با روش IPC هر جلسه به‌مدت 45 دقیقه یک روز در میان قرار گرفت. در هر دو گروه در جلسه اول و نهایی، ارزیابی‌های مربوط به تغییرات شدت نوروپاتی با استفاده از پرسشنامه‌های والک و میشیگان، ارزیابی حس عمقی با استفاده از دیاپازون و ارزیابی تعادل با استفاده از دستگاه بیودکس انجام گرفت.
یافته‌ها: شاخص‌های ثبات قدامی خلفی و کلی بیودکس در سطح 6 در گروه درمان، بهبودی معنی‌دار داشتند. حس ارتعاش و پرسشنامه‌های نوروپاتی والک و میشیگان نیز نشان دهنده بهبودی معنی‌دار بود (05/0 P ).
نتیجه‌گیری: تحقیق حاضر نشان داد روش درمانی IPC تأثیر مثبت بر بهبود شدت نوروپاتی و حس درک ارتعاش و تعادل دینامیک سنجیده شده با بیودکس دارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
