فراموشی مهدی، امیرساسان رامین، ساری صراف وحید. تأثیر یک دوره تمرین استقامتی، بر فیبروز قلبی و آنزیمهای اکسیداتیو موشهای دیابتی نوع دو. مجله دیابت و متابولیسم ایران. 1403; 24 (5) :291-301
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-6329-fa.html
1- گروه دروس عمومی و معارف، دانشکدۀ چندرسانهای، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران ، m.faramoushi@tabriziau.ac.ir
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده: (468 مشاهده)
مقدمه: دیابت نوع دو یک بیماری مزمن متابولیکی و اختلال پیچیده با چندین عارضۀ کوچک و بزرگ عروقی در قسمتهای مختلف بدن است که با فیبروز قلبی همراه است. از طرفی بهنظر میرسد تمرین استقامتی با کاهش میزان گلوکز ناشتا و افزایش شاخصهای آنتیاکسیدانی موجب پیشگیری از توسعۀ فیبروز قلبی در دیابت میشود.
روشها: 24 سر موش نر نژاد ویستار پس از آشناسازی با محیط آزمایشگاه بهطور تصادفی به سه گروه سالم کنترل (8 =NC. n) دیابت کنترل (8 =DC. n) و دیابت ورزش (8 =DT. n) تقسیم شدند. دیابت از طریق مصرف رژیم غذایی پُرچرب و تزریق استرپتوزوتوسین القا شد. گروههای تمرینی، 8 هفته تمرین تناوبی استقامتی را روی نوارگردان اجرا کردند. برای بررسی میزان فیبروز و بههم ریختگی سلولی از رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین و ماسون تری کروم استفاده شد. مالون دیآلدهیدسرم (MDA) توسط اسپکتروفتومتری تیوباربیتوریک اسید اندازهگیری شد. همچنین آنتـیاکـسیدان کل سـرم نیز به روش FRAP سنجیده شد.
یافته ها: موشها در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل دیابتی کاهش در میزان فیبروز، گلوکز ناشتا و همچنین کاهش در تریگلیسرید و کلسترول تام مشاهده شد (05/0 P<).
نتیجهگیری: تمرین استقامتی در بیماران دیابتی با کاهش قند خون ناشتا، پروفایل لیپیدی و افزایش
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/11/12 | پذیرش: 1403/2/11 | انتشار: 1403/10/10