ملیحه آوسه، روح الله نیکویی، فرشته عتابی، زهرا میرزایی‌زاده، کبری امیدفر، باقر لاریجانی،
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( ۱۰-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر ۷ هفته تمرین استقامتی بر میزان بیان ژن RBP۴در عضلات نعلی، باز کننده طویل انگشتان (EDL)، کبد، چربی احشایی و زیر پوستی رت‌های دیابتی نوع دو بود.
روش‌ها: تعداد ۴۰ رت نژاد ویستار نر در سن ۵ هفتگی با میانگین وزنی ۹/۸± ۷/۹۳ گرم تهیه و به‌طور تصادفی به ۴ گروه کنترل سالم(C)(۱۰ = n )، تمرینی سالم(T)(۱۰ = n )، کنترل دیابتی(DC)(۱۵ = n ) و تمرینی دیابتی(TD)(۱۵=n)تقسیم شدند. دیابت از طریق ترکیب تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین و مصرف غذای پر چرب ایجاد شد. جهت تایید وقوع مقاومت انسولین از مقادیر HOMA-IR استفاده گردید. پس از اعمال ۷ هفته تمرین استقامتی، بیان RBP۴ mRNA در بافت‌های فوق اندازه‌گیری گردید. از روش PCR-Realtime برای سنجش محتوی RBP۴ mRNAاستفاده شد.
یافته‌ها: بعد از ۷ هفته القاء دیابت نوع دو مقدار RBP۴ mRNAکبد (۳۷/۲ برابر)، چربی احشایی (۳۳/۲ برابر) و چربی زیرپوستی (۸۳/۱ برابر)، نعلی (۲۱/۱ برابر) و EDL(۰۳/۲ برابر) درگروه DCبیشتر از گروه C بود (شکل ۶). با اعمال ۷ هفته تمرین استقامتی، تفاوت معنی‌داری بین گروه DTو CDفقط در چربی احشایی (۰۵/۰
P) یافت شد (شکل ۶). علی‌رغم کاهش قابل ملاحظه در بیان RBP۴ mRNA بعد از ۷ هفته تمرین استقامتی، تفاوت معنی‌داری در محتوی mRNA RBP۴ کبد(۰۱/۰ > P)، چربی زیرپوستی (۰۱/۰> P) و EDL (۰۱/۰ > P) بین گروه‌های Tو TD وجود داشت.
نتیجه‌گیری: دیابت نوع دو به‌طورقابل توجهی بیان RBP۴ را در عضله اسکلتی به روش وابسته به تار افزایش می‌دهد. این افزایش در بافت‌های کبد، چربی احشایی و زیر پوستی نیز دیده می‌شود. ضمن اینکه تمرینات استقامتی بیان RBP۴در عضله EDL، چربی احشایی و زیر پوستی را کاهش داد.
روح الله نیکویی، ملیحه آوسه، کبری امیدفر،
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( ۱۰-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر دیابت و ۷ هفته تمرین استقامتی بر میزان بیان ۱ RBP۴ در عضلات نعلی، باز کننده طویل انگشتان (۲EDL)، کبد، چربی احشایی و زیر پوستی رت دیابتی نوع دو بود.
روش‌ها: تعداد ۵۰ رت نژاد ویستار نر با میانگین وزنی ۹/۸ ± ۷/۹۳ گرم تهیه و به طور تصادفی به ۴ گروه کنترل سالم (C) (۱۰ = n)، تمرینی سالم (T) (۱۰ = n)، کنترل دیابتی (DC) (۱۵ = n) و تمرینی دیابتی (TD) (۱۵= n) تقسیم شدند. دیابت از طریق ترکیب تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین۳ و مصرف غذای پر چرب ایجاد شد. پس از اعمال ۷ هفته تمرین استقامتی، بیان RBP۴ در بافت‌های فوق با western blotting و مقادیر سرمی با روش ELISA اندازه‌گیری گردید.
یافته‌ها: القاء دیابت نوع دو بیانRBP۴ کبد (۵۷/۳ برابر، ۰۱/۰< P)، چربی احشایی (۰۲/۲ برابر، ۰۱/۰< P) و چربی زیرپوستی (۸۴/۱ برابر، ۰۱/۰< P) و EDL (۲۹/۲ برابر، ۰۱/۰< P) را درگروه DCنسبت به C افزایش داد. سطوح RBP۴ سرم در گروه ِDC (۹/۲ برابر، ۰۱/۰< P) و در گروه TD (۸۴/۱ برابر، ۰۱/۰< P) نسبت به گروه C افزایش داشت. با اعمال تمرین، کاهش معنی‌داری در بیان RBP۴ چربی احشایی (۰۵/۰< P) و سطوح سرمی آن (۰۵/۰< P) درگروه DT نسبت به CD اتفاق افتاد.
نتیجه‌گیری: دیابت نوع دو به طورقابل توجهی بیان RBP۴ را در عضله اسکلتی به روش وابسته به تار، کبد، چربی احشایی، زیر پوستی و در سطح سرم افزایش می‌دهد. ضمن اینکه تمرینات استقامتی بیان RBP۴ چربی احشایی و سرم را کـاهش مـی‌دهد.
