سعید شاملو کاظمی، علی حیدریان پور،
دوره 23، شماره 3 - ( 6-1402 )
چکیده
مقدمه: زنان در طی دوران یائسگی، بیش از پیش در معرض عوامل خطر بسیاری از بیماریها از جمله سندرم متابولیک قرار دارند و سیرتوئین 1 ممکن است در این اختلال درگیر باشد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر تمرینهای مقاومتی دایرهای و تمرینهای تداومی با شدت متوسط بر شاخصهای متابولیکی و سطح سرمی سیرتوئین 1 در زنان مبتلابه سندرم متابولیک بود.
روشها: این مطالعه بهصورت کارآزمایی بالینی در زنان مبتلابه سندرم متابولیک در دو گروه مداخله (15 نفر گروه تمرینهای مقاومتی و 15 نفر گروه تمرینهای تداومی) و یک گروه کنترل (15 نفر) انجام گردید. گروه مداخله تحت برنامۀ تمرینی به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته، قرار گرفتند و گروه کنترل برنامۀ معمول روزانه خود را داشتند. پس از آخرین جلسۀ تمرین میزان سطوح سرمی سیرتوئین1 و فاکتورهای لپیدی اندازهگیری شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون تی زوجی و از کوواریانس در سطح معنیداری (05/0≥P) استفاده شد.
یافتهها: نتایج آزمون تی نشان داد که تفاوت معنیداری در تغییرات درونگروهی متغیرهای مورد بررسی (سیرتوئین1 (SIRT1)، لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL)، لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL)، تریگلیسرید (TG)، قند خون ناشتا (FBS)، کلسترول تام (Total Cholesterol) در هر دو گروه تمرینی وجود داشت (05/0≥P)، اما در گروه کنترل تفاوت معنیداری مشاهده نشد (05/0<P). نتایج آزمون کوواریانس نشان داد در پسآزمون بین سه گروه در شاخصهای (SIRT1 ،HDL، LDL ،TG ،FBS ،Total Cholesterol) تفاوت معنیداری وجود دارد (05/0>P).
نتیجهگیری: هشت هفته برنامۀ تمرینهای مقاومتی دایرهای و تمرینهای تداومی با شدت متوسط، تأثیر مثبتی بر شاخصهای متابولیکی و سطح سرمی سیرتوئین 1 افراد مبتلابه سندرم متابولیک دارد.