مجله

چاقی با بسیاری از بیماری های متابولیک و قلبی- عروقی از قبیل دیابت، دیس لیپیدمی، هیپرتانسیون و آتروسکلروز ارتباط مستقیم و یا غیر مستقیم دارد، ولی نقش انتشار موضعی چربی (چاقی شکمی) در بروز بیماری‌های قلبی - عروقی هنوز به صورت قطعی مشخص نیست. لذا این مطالعه برای تعیین ارتباط چاقی (شکمی) با سکته قلبی انجام شد.
روشها: در این مطالعه مورد- شاهدی شاخص توده بدنی (BMI) و نسبت دور کمر به باسن (WHR) در ۴۲۰ نفر (۱۴۰ مبتلا به سکته قلبی و ۲۸۰ فرد سالم ) محاسبه شد . میانگین , BMI WHRدرزیرگروه‌های سنی، جنسی و عوامل خطر ساز قلبی تعیین شد . نسبت شانس (OR) بروز سکته قلبی با ۹۵% فاصله اطمینان (C.I) در افراد چاق(۲۷BMI ≥ ) و با چاقی شکمی(۸۵ /۰WHR ≥ ) نسبت به افراد طبیعی در هر یک از زیر گروه‌ها محاسبه شد.
یافته‌ها: میانگین شاخص توده بدنی مبتلایان به سکته قلبی (۲kg/m ۹/۴ ± ۹/۲۷ ) بیشتر از افراد سالم
(۲kg/m ۹/۴ ± ۸/۲۵ ) بود (۰۵/۰ ≥P ) . افراد چاق شانس ابتلا به سکته قلبی بالاتری داشتند (۳/۳-۳ = CI ؛۲/۳ = OR ). این شانس با چاقی شکمی بیشتر می شد (۶/۳-۲/۳ = CI ؛ ۴/۳ = OR ) . شانس سکته قلبی در زمینه چاقی در افراد جوانتر (۸/۶-۸/۲ = CI ؛۳/۴ = OR) بیشتر از افراد مسن‌تر (۴/۲- ۷/۱ = CI؛۱/۲ = OR ) بود . چاقی شکمی، شانس ابتلا به سکته قلبی را در زنان (۴/۴ - ۱/۳ = CI ؛۶/۳ = OR ) بیشتر از مردان (۵/۲ - ۷/۱ = CI ؛۲/۲ = OR ) افزایش می داد . اثر همراهی هر یک از عوامل خطر ساز قلبی با چاقی در افزایش شانس سکته قلبی از این قرار بود : پر فشاری خون (۱/۲۲ - ۸/۹ = CI ؛ ۴/۱۸ = OR ) ، دیابت (۱/۱۴ - ۲/۴ = CI؛ ۹= OR ) ، چربی خون بالا (۴/۸-۱/۲ = CI ؛ ۶ = (OR ، سابقه خانوادگی مثبت (۴/۳-۱/۲ = CI ؛۶/۲ = OR ) و مصرف سیگار (۷/۱ - ۹/۰ = CI ؛۲/۱= OR ) .
نتیجه‌گیری: شاخص توده بدنی و نسبت دور کمر به باسن با ابتلا به سکته قلبی ارتباط مستقیم دارد. چاقی شکمی در مقایسه با چاقی کلی ارتباط بیشتری با ابتلا به سکته قلبی به ویژه در زنان و سنین پایین تر دارد . همچنین سایر عوامل خطر ساز قلبی به جز مصرف سیگار رابطه چاقی با سکته قلبی را تشدید می کنند .

مقدمه: مطالعات تجربی نشان داده اند که مصرف گردو خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی(CHD) را کاهش می‌دهد. گردو میزان لیپیدهای آتروژن نظیر کلسترول تام(TC) وتری‌گلیسرید(TG) ولیپوپروتیین‌های آتروژن همچونLDL-C،VLDL-C را کاهش می‌دهد. این تأثیر به علت وجود ترکیبات مختلف به‌ویژه اسیدهای چرب غیر اشباع با چند پیوند دوگانه (PUFA) از نوع  همچون اسید لینولنیک (C۱۸:۳۹,۱۲,۱۵ ) می‌باشد.
روش‌ها: ۲۰ راس رت نرهیپرکلسترولمیک با وزن g۲۵۰-۲۰۰ را به چهار گروه تقسیم کرده ،سپس این رت‌ها به مدت هشت هفته تحت رژیم غذایی که حاوی مکمل عصاره روغنی گردوی ایرانی بود تغذیه گردیدند: گروه شاهد (غلظت ۰% عصاره روغنی) و سه گروه مورد ۵%، ۵/۷% و ۱۰% عصاره روغنی گردو (به‌ترتیب ۰۳۵/۰، ۰۴۹/۰ و ۰۷/۰ گرم عصاره روغنی به ازای هر گرم وزن در هر روز).
یافته‌ها: این مطالعه نشان داد که عصاره روغنی گردوی ایرانی (لواسانات) اثری مثبت در کاهش غلظت سرمی TG (۱۴%)، TC (۸/۷%)، LDL-C (۱۱%) و VLDL-C (۱۲%) داشته و با افزایش میزان مصرف عصاره(۵% ، ۵/۷% و ۱۰%) این اثر کاهنده نیز بیشتر شد.
نتیجه‌گیری: به علت کاهش غلظت سرمی لیپیدها و لیپوپروتیین‌های آتروژن در اثر مصرف عصاره روغنی گردوی ایرانی (لواسانات)، می‌توان گردو را به عنوان یک مکمل غذایی کاهنده خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی معرفی کرد.