۳ نتیجه برای ریاحی ملایری
شاهین ریاحی ملایری، اعظم آزادنیا، محمد جواد رسایی،
دوره ۱۸، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: آدیپونکتین و رزیستین؛ آدیپوسایتوکاین مرتبط با مقاومت به انسولین هستند. هدف از مطالعه‌ی حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف رزوراترول بر مقادیرآدیپونکتین و رزیستین در موش‌های دیابتی نوع دو بود.
روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، ۳۲ سر موش صحرایی دیابتی شده‌ی نژاد اسپراگ داولی (میانگین وزن ۱۰±۲۲۵ گرم و سن ۱۰ هفته‌ای) با رژیم غذایی پرکالری دیابتی به‌طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، مکمل، تمرین، تمرین + مکمل) تقسیم شدند. گروه‌های تمرین به‌مدت ۸ هفته، هر هفته ۵ جلسه، هر جلسه ۱۸ دقیقه تحت تأثیر تمرین تناوبی شدید با شدت ۹۰ تا ۱۰۰ درصد حداکثر اکسیژن مصرفی قرار گرفتند. گروه‌های دریافت کننده‌ی مکمل روزانه ۱۰ میلی‌گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن به‌مدت هشت هفته و سه بار در هفته به‌صورت گاواژ دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک راهه و سطح معناداری (۰۵/۰≥P) ارزیابی شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد هشت هفته تمرین و مصرف رزوراترول بر آدیپونکتین سرم افزایش ولی از لحاظ آماری تأثیر معناداری نداشت (۶۵۲/۰=P). با این حال بر رزیستین سرم در گروه تمرین ومکمل کاهش و تأثیر معناداری داشت (۰۰۱/۰=P)، همچنین میانگین مقادیر گلوکز ناشتا، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در گروه‌های تجربی کاهش معناداری پیدا کرد (۰۰۱/۰=P).
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد اجرای تمرین تناوبی شدید همراه با مصرف رزوراترول می‌تواند با تغییر در عوامل مرتبط مقاومت به انسولین باعث کنترل گلوکز دردیابت نوع دو شود.
مهکامه عبدالهی، معصومه حسینی، شاهین ریاحی ملایری،
دوره ۲۲، شماره ۶ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: NRF۱ و TFAM از پروتئین‌های مؤثر بر بایوژنز میتوکندریایی هستند که نقش مهمی در دیابت ایفا می‌کنند. هدف از مطالعه حاضر تبیین تأثیر تمرین با شدت بالا (HIT) و مصرف بیتروت بر NRF۱ و TFAM موش‌های نر سالمند دیابتی نوع دو بود.
روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، ۴۰ سر موش صحرایی نر (دامنه‌ی وزن ۲۷۰-۳۰۰ گرم و سن ۱۲ تا ۱۴ هفته) دیابتی شده با استرپتوزوتوسین به‌طور تصادفی به ۵ گروه (کنترل سالم، کنترل دیابتی، مکمل، تمرین، تمرین+مکمل) تقسیم شدند. گروه‌های تمرین به‌مدت ۴ هفته و هر هفته ۴ جلسه و هر جلسه ۴۴ دقیقه تحت تأثیر تمرین تناوبی شدید با شدت ۵۰ تا ۹۰ درصد حداکثر سرعت قرار گرفتند. گروه‌های دریافت کننده‌ی مکمل روزانه ۱۰ میلی‌گرم بیتروت به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به‌مدت ۴ هفته و ۴ بار در هفته به‌صورت خوراکی دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دو طرفه در سطح معنی‌داری (۰۵/۰≥P) ارزیابی شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که القاء دیابت منجر به کاهش قابل توجه سطوح پروتئینی NRF۱ و TFAM شد به‌طوری که در گروه تمرین و بیتروت اثر معنی‌داری بر تغییرات NRF۱ در بافت چربی احشایی موش‌های صحرایی سالمند مبتلا به دیابت دارند (۰۰۱/۰=P). اما تعامل تمرین HIT و مکمل بیتروت در تغییرات NRF۱ معنی‌دار نیست (۵۶/۰=P) و نیز عامل تمرین و مکمل بیتروت همچنین تعامل تمرین HIT و بیتروت نیز اثر معنی‌داری بر تغییرات TFAM در بافت چربی احشایی موش‌های صحرایی سالمند مبتلا به دیابت دارند (۰۰۱/۰=P).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های تحقیق حاضر به‌نظر می‌رسد تمرین ورزشی تناوبی همراه با مصرف بیتروت می‌تواند به افزایش بیان ژن NRF۱ و TFAM منجر شود و در نتیجه به بهبود و کنترل دیابت در سالمندان کمک کند.
شاهین ریاحی ملایری، محمد علی آذربایجانی، نسترن امینی، آزاده عبداله زاده،
دوره ۲۵، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه :مقاومت به انسولین یک وضعیت پاتولوژیک پیچیده است که در اختلالاتی مانند چاقی، دیابت، بیماری‌های قلبی و سندرم متابولیک مشاهده می‌شود و عامل بسیاری از اختلالات متابولیک است. تمرینات ورزشی و مصرف مکمل زنجبیل از جمله راهکارهای مؤثر در کاهش مقاومت به انسولین محسوب می‌شوند. با وجود پژوهش‌های متعدد انجام شده در این زمینه توسط محققان ایرانی، تحلیل کتاب‌سنجی در خصوص اثر این دو روش بر مقاومت به انسولین انجام نشده است.
روش‌ها: در این مطالعه، کلیدواژگان "تمرین"، "مکمل زنجبیل" و "مقاومت به انسولین" در پایگاه داده مگیران جستجو شدند. مقالات مرتبط با اثر همزمان تمرین و مکمل زنجبیل بر مقاومت به انسولین انتخاب شدند. در نهایت، ۱۳ مقاله مرتبط استخراج و با استفاده از نرم‌افزار VOSviewer تحلیل شدند. مقالات با فرمت RISتبدیل و داده‌ها مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که ۳۶ نویسنده در این ۱۳ مقاله همکاری داشته‌اند، به‌طوری که هر مقاله به‌طور متوسط ۳,۲۳ ± ۰,۸۹ نویسنده داشت. ۵۴% از مقالات توسط اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های دولتی و ۴۶% توسط دانشگاه‌های آزاد منتشر شده‌اند. پرتکرارترین کلیدواژگان شامل "زنجبیل"، "مقاومت به انسولین"، "چاقی"، "دیابت ملیتوس"، "آیریزین" و "پراکسیداسیون لیپیدی" بودند.
نتیجه‌گیری: تحلیل‌ها نشان داد که برنامه‌های تمرینی موازی کمتر از تمرینات ترکیبی و هوازی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. همچنین، با توجه به ارتباط مقاومت به انسولین با بیماری‌های مختلف، انجام مطالعات بیشتر بر روی جمعیت‌های آماری متنوع و افراد مبتلا به انواع بیماری‌ها احساس می‌شود.
