محمدرضا شفیع پور، مریم مرتضوی، صدیقه مرادی،
دوره 12، شماره 4 - ( 2-1392 )
چکیده
مقدمه: با توجه به شیوع بالای دیابت حاملگی در ایران و به تبع آن عوارض بیشتر ناشی از این عارضه در کشور، این مطالعه جهت بررسی درصد فراوانی دیابت حاملگی در جمعیت شهری براساس معیارهای قبلی ADA و IADPSG طراحی گردیده است.
روش‌ها: این مطالعه بر روی زنان بادار مراجعه کننده به درمانگاه‌های شهید مدرس و نیک نفس شهرستان رفسنجان انجام شد. برای همه 290 زن باردار در اولین مراجعه FBS و در هفته 24 به بعد تست OGTT با 75 گرم گلوکز انجام می‌شد. درصورتی که بیمار بعد از هفته 24 مراجعه می‌کرد براساس پرونده بیمار قند خون ناشتا قبل از 24 هفته وارد چک لیست می‌شد و تست OGTT با 75 گرم گلوکز انجام می‌شد و بیماران در تمام دوره توسط پزشک متخصص زنان پیگیری شدند. فراوانی دیابت حاملگی براساس 3 معیار ADA، WHO و IADPSG ارزیابی شد. سطح معنی‌دار 05/0 تعیین شده است.
یافته‌ها: میانگین سن این افراد 09/5±72/27 سال بود. میانگین تعداد حاملگی‌ها 02/1±91/1 (محدوده 1 تا 6، میانه 2) و میانگین تعداد زایمان‌ها 84/0±73/0 (محدوده 0 تا 4، میانه 1) بود. براساس معیارهای ADA، WHO و IADPSG، میزان درصد فراوانی دیابت حاملگی به ترتیب3/9%، 2/15% و 31% بود.
نتیجه‌گیری: فراوانی دیابت حاملگی براساس معیارهای IADPSG تقریباً 5/1 برابر معیارهایWHO و 3 برابر معیارهای ADA است. تشخیص به موقع و سریع دیابت حاملگی که توسط IADPSG بدست می‌آید، می‌تواند هم از نظر بهداشتی و هم اقتصادی به سیستم بهداشتی، مادر و کودک کمک کند.
زهرا شفیع پور، عبدالرسول دانشجو، معصومه حسینی،
دوره 18، شماره 6 - ( 6-1398 )
چکیده
هدف: نسفاتین-1 آدیپوکاینی است که از بافت چربی ترشح شده و در سازوکار تنظیم عملکرد انسولین و متابولیسم گلوکز شرکت دارد. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی و مصرف گردو بر نسفاتین-1 و شاخص مقاومت به انسولین زنان دیابتی نوع دو بود.
روش‌ها: 40 نفر از زنان چاق40 تا 50 ساله دیابتی نوع دو پس ازهمگن‌سازی براساس تست بروس به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی در چهار گروه تمرین، گردو، تمرین+گردو و کنترل قرار گرفتند (هر گروه 10 نفر). تمرین هوازی 8 هفته، سه جلسه در هفته به‌مدت 16 دقیقه با 65 درصد ضربان قلب بیشینه در هفته‌ی اول بود که در هفته‌ی هشتم به 30 دقیقه با 80 درصد ضربان قلب بیشینه رسید. گروه‌های مصرف گردو روزانه 25 تا 27 گرم گردو را به‌عنوان بخشی از اسیدهای چرب PUFA در رژیم غذایی، جایگزین یک سوم کل چربی رژیم غذایی کردند. 24 ساعت قبل از اولین جلسه و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه پروتکل تحقیق، از همه آزمودنی‌ها نمونه‌ی خونی اخذ شد. از آزمون آماری تحلیل واریانس آمیخته بین-درون آزمودنی‌ها استفاده شد. سطح معناداری 05/0P< در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در گروه‌های تمرین مقادیر وزن، نمایه‌ی توده‌ی بدن ، گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین به‌طور معناداری کاهش یافته و حداکثر اکسیژن مصرفی و نسفاتین-1 افزایش معناداری یافت (05/0P<).
نتیجه‌گیری: تمرین هوازی با این شدت و مقدار می‌تواند به‌عنوان درمان کمکی زنان دیابتی نوع دو توصیه شود. مصرف گردو با این مقدار بر سطح گلوکز خون، شاخص مقاومت به انسولین و نسفاتین-1 زنان دیابتی نوع دو تأثیر معناداری نداشت. پیشنهاد می شود برای بهره‌برداری مؤثر، گردو با دوز بالاتری مصرف شود.
