مقدمه: زخم‌های پوستی و زخم پای دیابتی موضوعی مهم در علم پزشکی است. بیماری دیابت یکی از شایع‌ترین بیماری‌های متابولیک غدد درون‌ریز است. تمشک با نام علمی Rubus fruticosus دارای اثرات ضدالتهابی، ضدعفونی کنندگی و خواص آنتی‌اکسیدانی است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه اثرات التیام بخش عصاره تمشک در فرایند ترمیم و سرعت بسته شدن زخم‌های پوستی در موش‌های سالم و دیابتی می‌باشد.
روش‌ها: برای انجام این تحقیق، از 48 سر رت نر بالغ استفاده شد. رت‌ها به چهار گروه دوازده تایی تحت عنوان گروه کنترل (بدون دیابتی شدن و تیمار)، شم (دیابتی و تیمار با اوسرین)، تجربی1 (دیابتی و بدون تیمار)، تجربی2 (دیابتی و تیمار با عصاره تمشک) تقسیم شدند. سه گروه از رت‌ها با استفاده از استرپتوزوسین mg/kg 55 دیابتی شدند. در همه گروه‌ها زخمی به طول 3 سانتی‌متر بر روی پوست ناحیه پشتی حیوانات ایجاد شد. گروه تجربی2 با پماد عصاره تمشک و گروه تجربی1 با اوسرین روزی دو بار تحت درمان موضعی قرار گرفتند. روند ترمیم زخم به‌صورت ماکروسکوپی و میکروسکوپی در روزهای 21 ،14 ،7 ،5 ،3 مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: گروه‌های شم و تجربی1 نسبت به گروه کنترل ترمیم دیرتری داشته‌اند و التیام زخم در گروه تجربی2 که با پماد عصاره تمشک تیمار شد نسبت به گروه کنترل از سرعت بیشتری برخوردار بوده و به‌طور معنی‌داری مساحت سطح زخم نسبت به سایر گروه‌ها کاهش یافته است (05/0P ≤).
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد استعمال موضعی عصاره تمشک موجب تسریع بهبودی زخم در رت‌های دیابتی می‌شود و مواد موجود در تمشک موجب تحریک ساخت کلاژن، انقباض سریع‌تر زخم و رگ زایی می‌شود.
