زهره وارث، حمید آسایش، زهرا علی اکبرزاده آرانی، فاطمه شریفی قرد،
دوره 16، شماره 5 - ( 7-1396 )
چکیده
مقدمه: دیابت در سالمندان خطر ایجاد یا تشدید سندرم‌های سالمندی را افزایش داده و جنبه‌های مختلف زندگی آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این پژوهش با هدف بررسی عوامل مؤثر در کیفیت زندگی سالمندان دیابتی انجام شده است.
روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه‌ی توصیفی تحلیلی است که با انتخاب 88 سالمند دیابتی از میان 1400 بیمار دیابتی، در بازه‌ی سنی 83-60 سال دارای پرونده در مرکز دیابت کاشان در سال 1385 صورت گرفته است. نمونه‌گیری حدود 2 ماه طول کشید. نمونه‌ها پرسشنامه‌ی اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه‌ی ویژه‌ی کیفیت زندگی بیماران دیابتی را تکمیل کردند. پرسشنامه‌ی کیفیت زندگی حاوی 41 سؤال می‌باشد که سه بعد عمومی (52- 13 امتیاز)، اختصاصی (108- 27 امتیاز) و کلی (160- 40 امتیاز) دارد. با استفاده از آزمون رگرسیون لجستیک مدل تک متغیره و چند متغیره در محیط نرم‌افزار آماری SPSS16، رابطه‌ی کیفیت زندگی با متغیرهای زمینه‌ای مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: به‌طور کلی 9/65% از بیماران زن و 1/34% مرد بودند. نتایج نشان داده است که گزگز، بی‌حسی اندام‌ها و کاهش بینایی با کیفیت زندگی عمومی و نوع درمان، نارسایی کلیه، گزگز، کرختی اندام‌ها و بی حسی با کیفیت زندگی اختصاصی ارتباط معنادار دارند.
نتیجه‌گیری: با توجه به سطح کیفیت زندگی پایین در اکثر سالمندان دیابتی و نقش عوارض دیابت در ایجاد آن، نتایج این پژوهش نیاز شدید به مراقبت در سالمندان را نشان می‌دهد و تأکید مجددی بر نقش مراقبت در بهبود سطح سلامت سالمندان دیابتی می‌باشد.
