افسانه کجایی بیدگلی، مهناز سیدالشهدایی، مه‌لقا علامی، محمدابراهیم خمسه، فاطمه حسینی،
دوره 10، شماره 3 - ( 12-1389 )
چکیده
مقدمه: میزان بروز عفونت‌های ادراری در زنان دیابتی نسبت به زنان غیردیابتی بیشتر است، لذا این مطالعه به منظور تعیین فراوانی و عوامل خطرساز بهداشتی عفونت‌های ادراری در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 صورت پذیرفته است.
روش‌ها: این مطالعه که از نوع مقطعی بود، بر روی 511 زن غیر حامله مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. نمونه‌ها بر اساس علایم عفونت ادراری و جواب کشت ادرار در دو گروه افراد با و بدون عفونت ادراری قرار‌گرفتند. سپس عوامل خطرزای بهداشتی عفونت‌های ادراری (با و بدون علامت) در آنان بررسی شد.
یافته‌ها: شیوع عفونت ادرای با علامت 2/6% و عفونت ادراری بدون علامت 8/1% در میان بیماران شرکت‌کننده در این مطالعه گزارش شد. از میان متغیرهای مورد بررسی، سن و تعداد دفعات ادرار کردن با ابتلا به عفونت ادراری ارتباط معنی‌دار داشتند.
نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش نشان داد بروز عفونت‌های ادراری در زنان مبتلا به دیابت مشابه با زنان غیردیابتی است. همچنین در این مطالعه طبق آنالیز رگرسیون تعداد دفعات ادرار کردن به عنوان تنها عامل بهداشتی مرتبط با ایجاد عفونت ادراری در زنان دیابتی نوع 2 شناخته شد.
