سمیه معدنی پور، عباس صادقی، حسن پوررضی،
دوره 24، شماره 4 - ( 8-1403 )
چکیده
مقدمه: آدیپوژنز فرآیندی پویا است که منجر به فنوتیپ سلول‌های چربی بالغ می‌شود و نقش به‌سزایی در چاقی و دیابت ایفا می‌کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و مصرف مکمل ال-کارنیتین بر بیان پروتئین BMP7 بافت چربی احشایی در موش‌های ویستار نر مدل دیابتی انجام شد.
روش‌ها: در یک مطالعۀ حیوانی بالینی- تجربی 50 سر موش صحرایی نر ویستار به 5 گروه مساوی کنترل(C)، دیابتی (D)، دیابتی با مکمل (D+LC)، دیابتی با تمرین (D+T) و دیابتی با تمرین و مکمل (D+LC+T) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل هشت هفته، هفته‌ای 5 جلسه ( 6 تا 12 وهلۀ 2 دقیقه‌ای با شدت 90 -85% سرعت بیشینه) بود. هفته‌ای پنج روز mg/Kg30 ال-کارنیتین از طریق آب آشامیدنی داده شد. چربی احشایی استخراج و بیان پروتئین BMP7 با روش وسترن بلات مورد سنجش قرار گرفت. تحلیل داده‌ها با آزمونهای تحلیل واریانس یک‌طرفه و تعقیبی توکی در سطح معناداری (P< 0.05) انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در هر دو گروه تمرین و تمرین+مکمل میزان بیان پروتئین (BMP7) افزایش معناداری (P< 0.001) داشت.
نتیجه‌گیری: باتوجه به نتایج این تحقیق، به‌نظر می‌رسد انجام تمرینهای تناوبی با شدت بالا به تنهایی و به همراه مکمل ال-کارنیتین در افزایش میزان بیان پروتئین مرتبط با آدیپوژنز بافت چربی احشایی مؤثر بود. هر چند اظهار نظر صریح در این مورد مستلزم انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه است.
خانم عاطفه خلجی، دکتر عباس صادقی، خانم سمیه معدنی پور،
دوره 24، شماره 5 - ( 10-1402 )
چکیده
مقدمه : درک آدیپوژنز، فرآیند رشد سلول های چربی، ممکن است راه های جدیدی برای درمان دیابت نوع II و سایر بیماری های متابولیک مرتبط ارائه دهد. پژوهش حاضر به بررسی اثر هشت هفته تمرینات تداومی با شدت متوسط و مکمل دهی ال -کارنیتین بر بیان پروتئین Wnt10b مرتبط با آدیپوژنز بافت چربی احشایی در رت های نر القای دیابت شده با استرپتوزوتوسین (STZ) می پردازد.
روش‌ها: در یک مطالعه‌ی حیوانی بالینی- تجربی 50 سر موش صحرایی نر ویستار دیابتی شده با استرپتوزوتوسین به‌طور تصادفی به 5 گروه مساوی کنترل(C)، دیابتی(D)، دیابتی با مکمل(D+LC)، دیابتی با تمرین(D+T) و دیابتی با تمرین و مکمل(D+LC+T ) تقسیم شدند. پروتکل تمرینات با شدت متوسط، سه بار در هفته به مدت 30 دقیقه روی تردمیل با سرعت 15 متر در دقیقه انجام شد. هفته ای پنج روز mg/Kg 30 ال-کارنیتین از طریق آب آشامیدنی داده شد. بیان پروتئینWnt10b چربی احشایی با روش وسترن بلات مورد سنجش قرار گرفت. تحلیل داده ها با آزمونهای تحلیل واریانس یک‌طرفه و تعقیبی توکی در سطح معناداری(P<0.05) انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که در هر دو گروه تمرین+ مکمل، و تمرین میزان بیان پروتئین (Wnt10b) کاهش معناداری (p<0.001) داشت.
نتیجه‌گیری: باتوجه به نتایج این تحقیق، به نظر می رسد انجام تمرینات تداومی با شدت متوسط به همراه مکمل ال-کارنیتین و به تنهایی در میزان بیان پروتئین مرتبط با آدیپوژنز بافت چربی احشایی مؤثربود. هر چند اظهارنظر صریح مستلزم انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه است.
