سمیه معدنی پور، عباس صادقی، حسن پوررضی،
دوره 24، شماره 4 - ( 8-1403 )
چکیده
مقدمه: آدیپوژنز فرآیندی پویا است که منجر به فنوتیپ سلول‌های چربی بالغ می‌شود و نقش به‌سزایی در چاقی و دیابت ایفا می‌کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و مصرف مکمل ال-کارنیتین بر بیان پروتئین BMP7 بافت چربی احشایی در موش‌های ویستار نر مدل دیابتی انجام شد.
روش‌ها: در یک مطالعۀ حیوانی بالینی- تجربی 50 سر موش صحرایی نر ویستار به 5 گروه مساوی کنترل(C)، دیابتی (D)، دیابتی با مکمل (D+LC)، دیابتی با تمرین (D+T) و دیابتی با تمرین و مکمل (D+LC+T) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل هشت هفته، هفته‌ای 5 جلسه ( 6 تا 12 وهلۀ 2 دقیقه‌ای با شدت 90 -85% سرعت بیشینه) بود. هفته‌ای پنج روز mg/Kg30 ال-کارنیتین از طریق آب آشامیدنی داده شد. چربی احشایی استخراج و بیان پروتئین BMP7 با روش وسترن بلات مورد سنجش قرار گرفت. تحلیل داده‌ها با آزمون‌های تحلیل واریانس یک‌طرفه و تعقیبی توکی در سطح معناداری (P< 0.05) انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در هر دو گروه تمرین و تمرین+مکمل میزان بیان پروتئین (BMP7) افزایش معناداری (P< 0.001) داشت.
نتیجه‌گیری: باتوجه به نتایج این تحقیق، به‌نظر می‌رسد انجام تمرینهای تناوبی با شدت بالا به تنهایی و به همراه مکمل ال-کارنیتین در افزایش میزان بیان پروتئین مرتبط با آدیپوژنز بافت چربی احشایی مؤثر بود. هر چند اظهار نظر صریح در این مورد مستلزم انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه است.
عاطفه خلجی، عباس صادقی، سمیه معدنی پور،
دوره 24، شماره 5 - ( 10-1403 )
چکیده
مقدمه: درک آدیپوژنز، فرآیند رشد سلول‌های چربی، ممکن است راه‌های جدیدی برای درمان دیابت نوع دو و سایر بیماری‌های متابولیک مرتبط ارائه دهد. پژوهش حاضر به بررسی اثر هشت هفته تمرینهای تداومی با شدت متوسط و مکمل‌دهی ال -کارنیتین بر بیان پروتئین Wnt10b مرتبط با آدیپوژنز بافت چربی احشایی در موش‌های بزرگ آزمایشگاهی القای دیابت شده با استرپتوزوتوسین (STZ) می‌پردازد.
روش‌ها: در یک مطالعۀ حیوانی بالینی- تجربی 50 سر موش بزرگ آزمایشگاهی به‌طور تصادفی به 5 گروه مساوی کنترل (C)، دیابتی (D)، دیابتی با مکمل (D+LC)، دیابتی با تمرین (D+T)، و دیابتی با تمرین و مکمل (D+LC+T)، تقسیم شدند. پروتکل تمرین‌ها با شدت متوسط، سه بار در هفته به‌مدت 30 دقیقه روی تردمیل با سرعت 15 متر در دقیقه انجام شد. هفته‌ای پنج روز mg/Kg 30 ال-کارنیتین از طریق آب آشامیدنی داده شد. بیان پروتئینWnt10b چربی احشایی با روش وسترن بلات مورد سنجش قرار گرفت. تحلیل داده‌ها با آزمون‌های تحلیل واریانس یک‌طرفه و تعقیبی توکی در سطح معناداری (P< 0.05) انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین تداومی با شدت متوسط همراه با مصرف مکمل ال-کارنیتین سبب کاهش معناداری در میزان بیان پروتئین (Wnt10b) در گروه تمرین+ مکمل و گروه تمرین می‌شود (P< 0.001).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این تحقیق، به‌نظر می‌رسد انجام تمرینهای تداومی با شدت متوسط به همراه مکمل ال-کارنیتین و به‌تنهایی در میزان بیان پروتئین مرتبط با آدیپوژنز بافت چربی احشایی مؤثربود. هر چند اظهارنظر صریح مستلزم انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه است.
