مقدمه: زخمپای دیابتی (Diabetic foot ulcers) یکی از شایع‌ترین عوارض مربوط به دیابت است که بیش از 15 درصد افراد دیابتی را مبتلا میسازد. از سوی دیگر به‌دلیل مشکلات موجود در سیستم ایمنی بدن افراد دیابتی، ترمیم این زخمها معمولاً به کندی صورت میگیرد و این امر احتمال گانگرن شدن پا، قطع اندام و حتی مرگ را به‌طور چشمگیری افزایش میدهد. روش‌های مرسوم برای تشخیص نواحی در معرض زخم که بر اساس معاینه و لمس کردن پوست میباشند، معمولاً نمیتوانند تغییرات مربوط به یکپارچگی پوست را در زمان مناسب آشکار کرده تا از ایجاد زخم جلوگیری شود. بنابراین در سالهای اخیر تصویر برداری حرارتی از اندام به‌عنوان یک روش جدید در تشخیص زودهنگام ناحیه در معرض زخم مورد توجه قرار گرفته است. این روشها بر اساس مقایسه دمای کف پای چپ و راست برای شناسایی ناحیه التهاب صورت میگیرد.
روشها: در این مطالعه از 25 نفر از شرکت کنندگان در آزمایشگاه پردازش تصویر دانشگاه حکیم سبزواری در شرایط استاندارد تصاویر حرارتی گرفته شده، سپس الگوریتمی کاملاً خودکار به‌منظور مقایسه دقیق تصاویر حرارتی و استخراج نواحی پُرحرارت از ماتریس دمایی برای مقایسه نظیر به نظیر درجه حرارت پای چپ و راست افراد به‌منظور شناسایی ناحیه دارای التهاب پنهان طراحی گردید.
یافته‌ها: سیستم پسشنهادی طراحی شده براساس تکنیکهای پردازش تصویر و بینایی ماشین موفق به یافتن دو مورد التهاب در بین افراد شرکت کننده در این پژوهش شد. میزان دقت (Accuracy)، حساسیت (Sensitivity) و ویژگی (Specificity) الگوریتم به‌ترتیب برابر با 90%، 100%، 88% به‌دست آمد.
نتیجه‌گیری: بر خلاف تحقیقات گذشته که بیشتر به‌صورت کیفی بر روی تصاویر حرارتی عمل می‌کردند، این مطالعه موفق به طراحی سیتمی کاملاً هوشمند جهت مقایسه کمی نقاط نظیر به نظیر در کف پای چپ و راست افراد به‌منظور شناسایی ناحیه التهاب گردید. این در حالی است که به گفته محققان، زمانی که یک بیمار آزمایش مونوفیلمان (monofilament test) را حس نمی‌کند و نمی‌تواند دمای کف پای خود را متوجه شود، در واقع تنها روش پیشبینی و پیشگیری از ایجاد زخم پا در یک پای بدون حس، تشخیص تفاوت دما است که الگوریتم طراحی شده در این تحقیق به خوبی و با دقت، صحت و مقبولیت مناسب این خواسته را برآورده می‌کند.
