3 نتیجه برای سیستم ایمنی
صدیقه عسگری، زهرا فتاحی، غلامعلی نادری، شیرین اعظم پناه،
دوره 6، شماره 4 - ( 3-1386 )
چکیده
مطالعات گوناگون از LDL اکسید شده (OX-LDL) به عنوان یکی از آنتیژنهایی که دارای نقش اساسی در ایجاد آسیبهای اولیه آترواسکلروز میباشد، نام میبرند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر ایمونیزاسیون با دو آنتیژن متفاوت تهیه شده از OX-LDL در خرگوش، سعی در شناخت بیشتر ارتباط سیستم ایمنی و آترواسکلروز دارد.
روشها: ابتدا LDL از پلاسمای انسانی استخراج و خالص شده سپس با دو روش مالون دی آلدئید (MDA) و یا مس (CU++) اکسید شد. خرگوشها به سه گروه 6 تایی تقسیم شده و پس از دو هفته که همگی تحت رژیم غذایی پایه بودند، اقدام به ایمونیزاسیون توسط MDA-LDL یاCU-LDL در آنها شد. در گروه کنترل نیز از بافر فسفات نمکی (PBS) استفاده گردید. ایمونیزاسیون در هفتههای2، 4، 6 و 8 نیز مجددا با همین مواد تکرار شد و در هر مرحله میزان آنتی بادی OX-LDL اندازهگیری شد. در پایان هفته هشتم، هر گروه به مدت دو ماه تحت رژیم غذایی پرکلسترول قرار گرفت. در ابتدا و انتهای مطالعه، فاکتورهای بیوشیمیایی آنها مورد ارزیابی قرار گرفت و در انتهای مطالعه نیز میزان رگه چربی (Fatty Streak) در عروق کرونر (راست و چپ) و آئورت آنها مورد ارزیابی پاتولوژیک قرار گرفت.
یافتهها: ایمونیزاسیون با MDA-LDL در رژیم پرکلسترول موجب کاهش معنیدار میانگین کلسترول و LDL-C و قندخون ناشتا(FBS) در انتهای مطالعه شد و به طور معنیداری از میزان رگه چربی در آئورت و کرونر راست این گروه نسبت به گروه پر کلسترول (کنترل) کاسته شد. ایمونیزاسیون باCU-LDL در رژیم پرکلسترول موجب کاهش معنیدار میانگین FBS، تریگلیسرید و کلسترول در انتهای مطالعه شد ولی تاثیر معنیداری بر کاهش رگه چربی در این گروه نسبت به گروه پرکلسترول (کنترل) مشاهده نشد. در گروه تحت رژیم پرکلسترول ایمونیزه شده با CU-LDL تغییرات میانگین CRP هم نسبت به گروه پرکلسترول (کنترل) و هم نسبت به گروه پرکلسترول ایمونیزه شده با MDA-LDL به طور معنیداری کاهش نشان داد .
نتیجهگیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان میدهد که فرضیه اثرات حفاظتی پاسخهای ایمنی بر آترواسکلروز بستگی به نوع اتوآنتیبادی همراه دارد، به طوریکه ایمونیزاسیون با MDA-LDL نسبت به CU-LDL با سازوکاری متفاوت در پیشگیری از آترواسکلروز موثر بوده است.
لیلا عینی، نگار نقاش، باقر لاریجانی ، جعفر آی، کیوان مجیدزاده، اسماعیل صدرالدینی، کبری امیدفر،
دوره 13، شماره 2 - ( 10-1392 )
چکیده
مقدمه: سلولهای بنیادی مزانشیمی بهعنوان یک منبع مهم سلولهای بنیادی بالغ کاربرد فراوانی در مهندسی بافت و سلول درمانی پیدا کردهاند. این سلولها پتانسیل تبدیل به انواع بافتهای دیگر را داشته و در اغلب بافتهای بدن از جمله اندومتر بهعنوان سلولهای حمایتی وجود دارند. با توجه به جایگاه آناتومیکی سلولهای بنیادی اندومتر که آنان را در مواجه با جنین قرار میدهد تصور میشود این سلولها عامل تولید فاکتورهای مهار ایمنی در طول زمان بارداری جهت تحمل جنین باشند. در تحقیق حاضر پتانسیل خاصیت مهارکنندگی سلولهای مزانشیمی اندومتر مورد بررسی قرار گرفته است.
روشها: جمعیت سلولهای مزانشیمی مغز استخوان و اندومتر کشت داده شده با تراکم حدود 105× 2 سلول در هر میلیلیتر در مجاورت اینترفرون گاما با مقادیر IU/ml 100 وIU/ml 500 تیمار شدند و پس از گذشت 72 ساعت بیان ایندول آمین 2 و 3 دی اکسی ژناز (IDO ) با استفاده از روشهای ایمنوسیتو شیمی و Real Time PCR بررسی شد.
یافتهها: دادههای مطالعه حاضر نشان داد که بیان ایندول آمین 2و3 دی اکسیژناز در این سلولها در مواجهه با اینترفرون گاما نسبت به حالت بدون مواجهه بهصورت معنیداری افزایش داشته است و این مـیزان افزایشـی بیان IDO ((p=0.001 در سـلولهای مزانشیمی اندومتر در مقایسه با سلولهای بنیادی مغز استخوان نیز بیشتر بود.
نتیجهگیری: اختلاف افزایشی بیان IDO در سلولهای بنیادی مزانشیمی اندومتر در مقایسه با سلولهای بنیادی مغز استخوان میتواند اشاره به پتانسیل بالای سلولهای بنیادی اندومتر در مهار سیستم ایمنی در هنگام پیوند داشته باشد و این سلولها را بهعنوان کاندیدای مناسبی در سلول درمانی مطرح مینماید.
بهروز علیزاده قلعه زوارق، فرزاد زهساز، کریم ازالی علمداری، اکبر معین،
دوره 23، شماره 3 - ( 6-1402 )
چکیده
مقدمه: نقش سیستم ایمنی بدن و التهاب در کنترل بیماریهای متابولیکی مانند مقاومت به انسولین، دیابت نوع دو، چاقی و اضافه وزن ثابت شده است، همچنین فعالیت ورزشی سبب کنترل و پیشگیری از بروز بیماریهای سوختوسازی و متابولیک میشود که اثرات ضدالتهابی و ضداکسایشی دارد. هدف پژوهش حاضر مطالعۀ تأثیر هشت هفته تمرین ورزشی 30 ،20 ،10 ثانیهای بر سطوح فاکتورهای ضدمیکروبی در بزاق پسران نوجوان چاق بود.
روشها: تعداد 32 دانشآموز پسر داوطلبانه در پژوهش حاضر شرکت کرده و در چهار گروه 1) تمرین هوازی چاق، 2) تمرین هوازی وزن طبیعی، 3) کنترل بدون تمرین چاق و 4) کنترل بدون تمرین وزن طبیعی بهطور تصادفی قرار گرفتند. معیار گروه چاق نمایۀ تودۀ بدن بالای 25 بود. شاخصهای تن سنجی قد، وزن و نمایۀ تودۀ بدنی اندازهگیری شد. قبل و بعداز هشت هفته تمرین آزمون استاندارد شاتل ران اجرا شد. نمونه بزاقی غلظتهای لیزوزیم، لاکتوفرین، لاکتات و پروتئین واکنشگرسی بعداز هشت هفته تمرین با تواتر سه جلسه در هفته با شدت 30 تا 90 درصد حداکثر توان هوازی انجام شد. با استفاده از آزمون آنالیز کوواریانس تجزیهوتحلیل متغیرها در سطح معناداری (05/0 P≤) لحاظ گردید.
یافتهها: نتایج نشان داد سطوح بزاقی لاکتوفرین (001/0 =P)، لیزوزیم (003/0 =P)، لاکتات (001/0 =P)، پروتئین واکنشگرسی (006/0 =P) افزایش معناداری نسبت به گروه کنترل دارد و مقدار افزایش در دانش آموزان چاق نسبت به افراد با وزن طبیعی (معیار نمایۀ تودۀ بدنی گروه جوانان) بیشتر است.
نتیجهگیری: پاسخ افزایش برخی از پروتئینهای ضد باکتری و التهابی بزاقی بهدنبال هشت هفته تمرین ورزشی 10-20-30 متعاقب فعالیت فزاینده، ممکن است بهدلیل پاسخ حاد سیستم تنفسی باشد.