ویدا حکیمی، حمید محبی، بهمن میرزایی،
دوره ۲۴، شماره ۴ - ( ۸-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: فیبروز بافت چربی در اختلال متابولیسم گلوکز و مقاومت به انسولین در چاقی نقش دارد؛ اما تأثیر ورزش بر پیشرفت فیبروز بافت چربی هنوز ناشناخته است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر هم‌زمان تمرینهای تناوبی با شدت بالا و رژیم غذایی پُرچرب بر TGF-β۱ و MMP-۹ و MMP-۲ در بافت چربی زیرپوستی رت‌های نر انجام شد.
روش‌ها: سر رت نر نژاد ویستار به‌صورت تصادفی به ۴ گروه، رژیم غذایی معمولی (ND)، رژیم غذایی پُرچرب (HFD)، رژیم غذایی معمولی+ تمرینهای تناوبی با شدت بالا (ND+HIIT) و رژیم غذایی پُرچرب+تمرینهای تناوبی با شدت بالا (HFD+HIIT) تقسیم شدند. پروتکل HIIT شامل هشت مرحله فعالیت با شدت معادل ۹۰ درصد حداکثر ظرفیت دویدن و دورۀ استراحت فعال ۵/۲ دقیقه‌ای با شدت معادل ۵۰درصد MRC به‌مدت ۱۲ هفته (۵ جلسه در هفته) بود. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، نمونه‌های چربی زیرپوستی و خون جمع‌آوری شدند. برای اندازه‌گیری میزان بیان پروتئین TGF-β۱ از روش وسترن بلات و برای اندازه‌گیری MMP-۹، MMP-۲، انسولین از روش الایزا استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد القای چاقی با افزایش معنی‌دار میزان TGF-β۱،MMP-۹ ، MMP-۲، مقاومت به انسولین همراه بود (۰۰۰۱/۰P< ) و در مقابل تمرین تناوبی با شدت بالا به همراه رژیم غذایی پُرچرب نسبت به گروه رژیم غذایی پُرچرب موجب کاهش معنی‌دار میزان TGF-β۱،MMP-۹ ، MMP-۲، مقاومت به انسولین می‌شود (۰۰۰۱/۰P< ).
نتیجه‌گیری: تمرین تناوبی با شدت بالا، ممکن است پیشرفت فیبروز بافت چربی را تضعیف و اثر پیشگیرانه بر افزایش اختلالات متابولیسم گلوکز ناشی از رژیم غذایی پُرچرب داشته باشد.
