BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://ijhe.tums.ac.ir/article-1-21-fa.html
، رامین نبی‌زاده نودهی2 ، محمدصادق حسنوند3 ، امیرحسین محوی* 4، کاظم ندافی2
2- دکترای بهداشت محیط، دانشیار دانشکده بهداشت و پژوهشکده محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- دانشجوی دکترای بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و پژوهشکده محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- دکترای بهداشت محیط، استادیار دانشکده بهداشت و پژوهشکده محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی تهران ،
MicrosoftInternetExplorer4 زمینه و هدف: دیاکسینها و فوران‌ها ترکیباتی بسیار سمی و خطرناکند که از منابع طبیعی و فعالیت‌های انسان تولید می‌شوند. این ترکیبات به علت پایداری و نیمه عمر بالایی که دارند مدت زیادی در محیط باقی‌مانده و اثرات شدیدی بر محیط زیست و انسان‌ها برجای می‌گذارند. هدف از این مطالعه شناسایی منابع انتشار دیاکسینها و فوران‌ها در ایران و تعیین سهم آنها در میزان سرانه انتشار است.
روش بررسی: در این مطالعه، ابتدا منابع انتشار دیاکسینها و فوران‌ها شناسایی و سپس با مراجعه به سازمان‌های متولی، داده‌های مورد نیاز جهت برآورد میزان انتشار از طریق پرسش‌نامه‌های مربوطه جمع‌آوری شد. سپس با استفاده از فاکتورهای انتشار ارایه شده توسط برنامه محیط‌زیست سازمان ملل‌متحد، میزان انتشار هرکدام از منابع برآورد گردید. جهت آنالیز داده‌ها از نرم‌افزار Excel استفاده شد.
یافته‌ها: براساس نتایج حاصل میزان انتشار دیاکسینها و فوران‌ها در ایران در سال 1388 برابر 1957 g TEQ/yr بوده که از این مقدار g TEQ 8/705 وارد هوا شده و g TEQ 2/643 آن به صورت خاکستر باقی می‌ماند.
نتیجه‌گیری: سرانه انتشار دیاکسینها و فوران‌ها در ایران µg TEQ/capital 4/26 است و بیشترین میزان تولید در ایران مربوط به سوزاندن به‌طریقه روباز (g TEQ/yr 8/732) و تولید فلزات آهنی و غیرآهنی (g TEQ/yr 7/635) مانند مس، فولاد و آهن است
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
