Rostami R, Jonidi Jafari A, Rezaee Kalantari R, Gholami M. Survey of Modified Clinoptilolite Zeolite and Cooper Oxide Nanoparticles-Containing Modified Clinoptilolite Efficiency for Polluted Air BTX Removal. ijhe 2012; 5 (1) :1-8
URL:
http://ijhe.tums.ac.ir/article-1-33-fa.html
رستمی روح ا..، جنیدی جعفری احمد، رضایی کلانتری روشنک، غلامی میترا. بررسی کارایی زئولیت کلینوپتیلولیت اصلاح شده و کلینوپتیلولیت اصلاح شده حاوی نانوذرات اکسید مس در حذف ترکیبات BTX از هوا. سلامت و محیط زیست. 1391; 5 (1) :1-8
URL: http://ijhe.tums.ac.ir/article-1-33-fa.html
1- کارشناس ارشد بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی سمنان
2- دکترای بهداشت محیط، دانشیار دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس ، a.jonidi@modares.ac.ir
3- دکترای عمران (محیط زیست)، دانشیار دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- دکترای بهداشت محیط، دانشیار دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده: (13841 مشاهده)
زمینه و هدف: بنزن، تولوئن و زایلنها (BTX) آلایندههای آلی هستند که به طور عمده به همراه نفت و مشتقات آن وجود دارند. BTX جزو آلایندههای زیست محیطی بوده و برای سلامتی انسان نیز مضر به حساب میآیند. استفاده از جاذبهایی مانند زئولیت، یکی از انواع روشهای حذف این ترکیبات است که در این مطالعه نیز هدف بر آنست تا حذف ترکیبات BTX با استفاده از زئولیت نوع کلینوپتیلولیت و همچنین زئولیت به همراه نانوذرات اکسید مس به جهت خاصیت کاتالیستی آن مورد بررسی و مقایسه قرار گیرد.
روش بررسی: در این مطالعه از زئولیت منطقه گرمسار سمنان در اندازه دانهای 1-2 میلیمتر و با انجام اصلاح اسیدی توسط اسید کلردریک و همچنین حالت نانوذره دار شده آن با استفاده از نانوذرات اکسید مس، استفاده شد. جریان هوا که به طور مصنوعی آلوده شده بود، به صورت پیوسته به کار گرفته شد و نمونهبرداری با استفاده از چارکول تیوب از جریان ورودی و خروجی انجام شد. تشخیص غلظت آلایندهها با استفاده از کروماتوگرافی گازی با آشکارساز FID صورت گرفت.
یافته ها: راندمان حذف برای بنزن، تولوئن، -pزایلن، -mزایلن و -oزایلن در کلینوپتیلولیت به ترتیب برابر 3/78، 1/62، 2/32، 15/32 و 8/18% و در کلینوپتیلولیت حاوی نانوذرات اکسید مس به ترتیب 42/25، 65/35، 33/36، 24/33 و 39/29% به دست آمد. میانگین راندمان حذف ترکیبات BTX در زئولیت بدون نانوذره (31/43%) بیشتر از زئولیت نانوذره دار (32%) به دست آمد. لیکن، نتایج نشان داد که غلظت CO2 در هوای خروجی از زئولیت حاوی نانوذره (ppm 550) بیشتر از زئولیت بدون نانوذره (ppm 525) است.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که اضافه شدن نانوذرات به زئولیت هرچند باعث کاهش راندمان حذف بنزن و تولوئن شده است که می تواند ناشی از اشغال یا مسدود شدن سایتهای جذب آلایندهها روی زئولیت توسط نانوذرات باشد، ولی موجب ارتقای تاثیر کاتالیستی زئولیت در شکستن مولکولهای آلاینده ها و پیشرفت بیشتر فرایند تجزیه آنها تا تبدیل شدن به CO2 شده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1390/7/23 | پذیرش: 1390/10/20 | انتشار: 1391/7/22