دوره 7، شماره 2 - ( 7-1393 )
جلد 7 شماره 2 صفحات 156-143 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Golshan M, Nasseri S, Farzadkia M, Esrafili A, Rezaei Kalantary R, Karimi Takanlu L. Performance assessment of rhamnolipid MR01biosurfactant and Triton X-100 chemical surfactant in removal of phenanthrene from soil. ijhe 2014; 7 (2) :143-156
URL: http://ijhe.tums.ac.ir/article-1-5328-fa.html
URL: http://ijhe.tums.ac.ir/article-1-5328-fa.html
گلشن معصومه، ناصری سیمین، فرزاد کیا مهدی، اسرافیلی علی، رضایی کلانتری روشنک، کریمی تکانلو لیلا. ارزیابی کارایی بیوسورفکتانت رامنولیپید MR01 و تریتون X-100 در حذف فنانترن از خاک . سلامت و محیط زیست. 1393; 7 (2) :143-156
معصومه گلشن1 
، سیمین ناصری2 ، مهدی فرزاد کیا3 ، علی اسرافیلی4 ، روشنک رضایی کلانتری* 5، لیلا کریمی تکانلو1
، سیمین ناصری2 ، مهدی فرزاد کیا3 ، علی اسرافیلی4 ، روشنک رضایی کلانتری* 5، لیلا کریمی تکانلو1
1- کارشناس ارشد بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران
2- دکترای مهندسی شیمی، استاد دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- دکترای بهداشت محیط، دانشیاردانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران
4- دکترای شیمی تجزیه، دانشیاردانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران
5- دکترای عمران محیط زیست، دانشیاردانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران ،rezaei.ir@iums.ac.ir
2- دکترای مهندسی شیمی، استاد دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- دکترای بهداشت محیط، دانشیاردانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران
4- دکترای شیمی تجزیه، دانشیاردانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران
5- دکترای عمران محیط زیست، دانشیاردانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران ،
چکیده: (8628 مشاهده)
زمینه و هدف: استفاده از سورفکتانت‌ها منجر به افزایش دسترسی زیستی به آلاینده‌های سخت تجزیه‌پذیر از جمله PAHs می‌شود. در این راستا استفاده از بیوسورفکتانت‌ها به دلیل سازگاری با محیط زیست مورد توجه ویژه قرار دارند، اما توانایی آنها در قبال سورفکتانتهای شیمیایی باید مورد بررسی قرار گیرد. در این تحقیق تأثیر سورفکتانت زیستی برکارایی اصلاح زیستی خاک آلوده به فنانترن مورد مقایسه با سورفکتانت شیمیایی قرار گرفت. روش بررسی: خاک عاری از هر نوع آلودگی شیمیایی و میکروبی، به طور مصنوعی به فنانترن آلوده شد، سپس محلول نمک‌های معدنی با غلظت ثابت از سورفکتانت شیمیایی تریتون X-100 و بیوسورفکتانت رامنولیپیدMR01 تهیه، بعد مخلوط میکروبی با قابلیت تجزیه فنانترن در دو سطح غلظتی (2 و 1=OD 600 nm)، به محلول مذکور اضافه شد به طوری‌که نسبت 10 درصد وزنی حجمی (خاک به محلول) حاصل گردد، کلیه نمونه‌ها و شاهد‌های مربوطه بر روی شیکر قرار گرفتند و هوادهی شدند. پس از 8 هفته غلظت فنانترن باقیمانده در خاک پس از استخراج توسط اولتراسونیک به HPLC تزریق و مورد سنجش قرار گرفت. جمعیت میکروبی نیز با روش MPN سنجش شد. این تحقیق براساس آزمایش فاکتوریل کامل انجام شد. یافته‌ها: راندمان حذف فنانترن با غلظت اولیه mg/kg 50 در حضور تریتونX-100 ،98/5% و در حضور رامنولیپیدMR01 ، 88/7% بدست آمد، در حالی‌که در غلظت mg/kg 300 فنانترن، این میزان برابر 87% و 76% به ترتیب برای تریتونX-100 و رامنولیپیدMR01 بدست آمد. در غیاب سورفکتانت در غلظت mg/kg 50، 60/76% و در غلظت mg/kg 300، 51% راندمان حذف فنانترن حاصل شد. راندمان حذف در OD600nm=2 بیشتر از OD600nm=1 بدست آمد. بررسی تغییرات جمعیت میکروبی با گذشت زمان نشان داد، حداکثر رشد میکروبی در هفته دوم در حضور بیوسورفکتانت رامنولیپید بیشتر از تریتونX-100 بوده است. نتیجه‌گیری: در مناطق با آلودگی‌های کمتر (مناطق گسترده آلوده اطراف پالایشگاه ها) استفاده از رامنولیپید می‌تواند به عنوان یک گزینه مناسب در کاهش آلودگی مورد نظر باشد. اما در مکان‌هایی با آلودگی بالا (مناطقی که به طور متمرکز و یا تحت تأثیر حرارت آلوده شده‌اند) استفاده از سورفکتانتهای شیمیایی به صورت خارج از مکان (Ex situ) نتایج مطلوب‌تری را حاصل می‌نماید.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
