جستجو در مقالات منتشر شده


۸ نتیجه برای امیری
بررسی کارایی فرایند الکتروکواگولاسیون در حذف کربن آلی کل از فاضلاب های صنعتی
مهدی احمدی مقدم، هدی امیری،
دوره ۳، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۸۹ )
چکیده
زمینه و هدف: فنل و فرمالدهید از جمله مواد اصلی تشکیل دهنده فاضلاب صنایع تولید کننده رزین هستند. به علت سمیت این ترکیبات، وجود آنها در واحدهای تصفیه بیولوژیکی مانع از عملکرد طبیعی جمعیت های میکربی می شود. در نتیجه بر فرایندهای تصفیه بیولوژیکی تاثیر منفی می گذارند. هدف از این مطالعه بررسی فرایند الکتروکواگولاسیون در حذف TOC از فاضلاب صنایع تولید رزین فنل ـ فرمالدهیدی با استفاده از الکترودهای آلومینیومی است.
روش بررسی: این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی است که به صورت پایلوت اجرا گردید. نمونه فاضلاب پس از تنظیم مقایر pH، هدایت الکتریکی و شدت جریان مورد نظر به درون راکتور حاوی چهار عدد الکترودهای آلومینیومی وارد شد. الکترودها به یک دستگاه منبع تغذیه الکتریکی با جریان مستقیم ( V۴۰-۰ ،  A۳-۰ ) متصل شدند. نمونه ها پس از گذشت مدت زمان منظم، از میانه راکتور جهت اندازه گیری TOC جمع آوری شدند. نمونه های جمع آوری شده با استفاده از دستگاه آنالیزTOC اندازه گیری شدند.
 یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که شرایط بهینه جهت حذف TOC، شدت جریان A/m۲ ۱۵۰، pH طبیعی فاضلاب (۴) و هدایت الکتریکی ms/cm ۳ است. در این شرایط میزان انرژی مصرفی  kWh/m۳ ۵/۲۲ بعد از ۶۰ دقیقه زمان واکنش بوده است.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که فرایند الکتروکواگولاسیون در پیش تصفیه فاضلاب های صنایع تولید رزین فنل ـ فرمالدهیدی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.


ارزیابی ریسک سرطان زایی و غیرسرطان زایی باقیمانده DDT و متابولیت‌های آن در شیر پاستوریزه در جمعیت عمومی شهر تهران
علیرضا خواجه امیری، مریم زارع جدی، رضا احمدخانیها، نوشین راستکاری،
دوره ۹، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۵ )
چکیده

زمینه و هدف: آفت کش‌های ارگانوکلره دسته‌ای از ترکیبات مختل‌کننده غدد درون ریز هستند که باعث ایجاد طیف وسیعی از عوارض سلامتی در انسان و نیز سرطان می‌شوند. بطور کلی غذاهای چرب با منشاء حیوانی مانند شیر و محصولات لبنی منبع اصلی مواجهه انسان با سموم آفت کش ارگانوکلره به ویژه DDT و متابولیت‌های آن است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی میزان مواجهه جمعیت عمومی ساکن در شهر تهران با DDT و متابولیت‌های آن از طریق مصرف شیر پاستوریزه و نیز نهایتا ارزیابی ریسک سرطان زایی و غیرسرطان زایی ناشی از این میزان مواجهه است.

روش بررسی: میزان باقیمانده آفت کشDDT  و متابولیت‌های آن در ۶۰ نمونه از شیرهای پاستوریزه تجاری پر چرب ( ۳ درصد چربی) توسط کروماتوگرافی گازی با دتکتور جرمی اندازه‌گیری شد. ارزیابی ریسک سرطان زایی و غیرسرطان زایی نیز توسط روش‌های استاندارد بین المللی محاسبه گردید.

یافته‌ها: DDT و متابولیت‌های آن در تمامی نمونه‌های مورد آزمون یافت شد و محدوده غلظتی آن برابر با µg/L ۰/۰۰۱۵ تا ۰/۲۸ و میانگین غلظت باقیمانده آفت کش‌ها به ترتیب برای o,p DDE، p,p-DDE، p,p-DDT و p,p-DDD برابر با ۰/۰۳±۰/۰۵، ۰/۰۸±۰/۱۵، ۰/۰۵±۰/۰۹ و µg/L ۰/۰۲±۰/۰۵ است. میزان میانگین تخمینی محاسبه شده برای دریافت روزانه باقیماندهDDT  و متابولیت‌های آن از طریق مصرف شیر در جمعیت عمومی در محدوده ۰/۰۰۰۰۶ الی mg/kg/day ۰/۰۰۰۲ است که این میزان پایین‌تر از حد میزان دریافت مجاز روزانه برای عوارض غیرسرطان زایی است. بنابراین ریسک خطر محاسبه شده برای عوارض غیرسرطان زایی کمتر از ۱ و در محدوده ایمن بود. با این وجود ریسک تجمعی محاسبه شده در بدترین شرایط براساس ماکزیمم غلظت مشاهده شده بیش از ۱ بود. از نظر ریسک سرطان زایی نیز میزان مواجهه جمعیت عمومی از نظر ریسک سرطان اضافی در محدوده ایمن ارائه شده توسط سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا است.

نتیجه‌گیری: براساس نتایج حاصل از این مطالعه، جمعیت عمومی همچنان با DDT و متابولیت‌های آن مواجهه دارند، بنابراین پایش و اندازه‌گیری این ترکیبات در تمام گروه‌های سنی به ویژه کودکان توصیه می‌شود.  


بهینه سازی فرایند UV/H۲O۲/TiO۲ در تصفیه تکمیلی پساب بیمارستانی
مهدی هادی، مهری سلیمانی امین آباد، مهناز امیری، معصومه ارجی پور،
دوره ۱۱، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: تصفیه پسا‌ب‌های بیمارستانی نقش مهمی در کاهش تخلیه ترکیبات آلی و دارویی به محیط دارد. امروزه فرایند‌های اکسیداسیون پیشرفته برای حذف ترکیبات آلی از پساب‌ها استفاده می‌شوند. در این مطالعه تصفیه مواد آلی باقیمانده در پساب واقعی تصفیه شده بیمارستانی با استفاده از فرایندUV/H۲O۲/TiO۲  بررسی و شرایط بهینه تصفیه از نظر هزینه و راندمان با استفاده از روش‌های آماری تحلیل گردید.
روش بررسی: مشخصات اولیه پساب شامل COD، TOC و DOC تعیین و مقادیر متوسط آنها ثبت شد. از فرایند تلفیقی UV/H۲O۲/TiO۲  به منظور تصفیه باقیمانده مواد آلی استفاده شد. تعداد آزمایش‌ها با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM) تعیین و ارتباط متغیرهایpH ، زمان ماند، غلظتH۲O۲  و دی اکسید‌تیتانیم با کاهش TOC، DOC، COD و هزینه تقریبی تصفیه با انجام آنالیز واریانس (ANOVA) بررسی گردید.
یافته‌ها: در شرایط بهینه‌ حذف، مقادیرpH ،H۲O۲ ، TiO۲ و زمان پرتو‌دهی به ترتیب برابر با ۷/۲، mg/L ۵۰، mg/L ۱۰۰ و min ۱۹/۶۵ تعیین گردید. بیشترین راندمان حذف ترکیبات آلی با کمترین هزینه، بر حسب TOC، DOC و COD به ترتیب ۶۳/۹، ۵۲/۹ و ۶۴/۷ درصد تعیین شد. مقدار هزینه تقریبی تصفیه برابر با ۰/۷۱ دلار به ازای تصفیه هر لیتر پساب برآورد گردید.
نتیجه‌گیری: زمان پرتو‌دهی و غلظت H۲O۲ بیشترین تاثیر را بر روی مقدار هزینه تصفیه دارند. با بهینه‌سازی فرایند به روش RSM بیشترین راندمان با کمترین هزینه تامین خواهد شد. علیرغم اثربخشی، فرایند مورد استفاده در مقیاس آزمایشگاهی یک فرایند نسبتا گران برای تصفیه تکمیلی پساب است از این‌رو انجام مطالعات بیشتر به منظور بررسی هزینه- اثر‌‌بخشی فرایند در مقیاس واقعی توصیه می‌شود.
 
 

پتانسیل ارزیابی خطر فلزات سنگین (Cu, Zn, Ni) برای سلامت انسان، ناشی از مصرف بافت عضله ماهی کفال‌طلایی (Risso, ۱۸۱۰) Liza aurata در تالاب انزلی، دریای خزر
زهرا فرح بخش، آرش اکبرزاده، پریسا امیری، ابوالفضل ناجی،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: فلزات سنگین از راه‌های مختلفی وارد منابع آبی می‌شوند و باعث ایجاد خطراتی از جمله مسمومیت، سرطان‌زایی و در کل ایجاد اختلال در بدن موجودات زنده می‌شوند. از آنجاکه ماهی کفال­ غذای پرمصرف مردم استان گیلان است بنابراین غلظت فلزات سنگین مس، روی و نیکل در بافت عضله‌ ماهی کفال‌ مورد مطالعه قرار گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه تعداد ۱۱ عدد ماهی کفال­ از بندرانزلی تهیه شد. پس از آماده‌سازی و هضم شیمیایی بافت ماهی، میزان فلزات سنگین موردمطالعه به‌وسیله‌ دستگاه جذب اتمی تعیین شد.
یافته‌ها: میانگین غلظت فلزات مس، روی، نیکل در بافت عضله‌ ماهی کفال‌ به‌ترتیب به‌ترتیب ۰/۹۳±۱۰/۰۷، ۳/۹۹±۲۸/۳۹،۰/۵۵±۴/۰۱ میکروگرم بر گرم وزن خشک بود. غلظت فلزات به‌جز فلز  نیکل در نمونه‌های ماهی آنالیز شده در مقایسه با استانداردهای بین‌المللی FAO، WHO، FDA، NHMRC و UKMAFF پایین‌تر بود. میزان جذب روزانه‌ فلزات مورد مطالعه (EDI)، برای مصرف‌کنندگان کودک و بزرگسال، پایین‌تر از دوز مرجع تعیین‌ شده توسط سازمان EPA و مصرف قابل‌ تحمل (TI) ارائه‌ شده توسط سازمان FAO/WHO به‌دست آمد. در ارزیابی خطر سلامتی، میزان پتانسیل خطر (THQ)، برای بزرگسالان و کودکان در مصرف ۷ روز، ۳ روز و ۱ روز در هفته براساس مصرف عضله‌ ماهی کفال‌ کمتر از ۱ به‌دست آمد. در ارزیابی خطر سلامتی، میزان شاخص خطر (HI)، برای بزرگسالان و کودکان در مصرف هفت روز در هفته، بر‌اساس مصرف عضله‌ ماهی کفال‌ میزان شاخص خطر در کودکان بیشتر از ۱ بود.
نتیجه‌گیری: بر‌اساس نتایج به‌دست آمده بنظر می‌رسد، مصرف ماهی کفال اثر مضری بر روی سلامت مصرف‌کننده در گروه سنی کودکان دارد.


 
اثر آبیاری با پساب تصفیه شده شهری بر انباشت سرب و کادمیوم در خاک و گیاه فلفل دلمه‌ای
ملیحه افخمی، فاضل امیری، طیبه طباطبایی،
دوره ۱۴، شماره ۱ - ( ۳-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: کمبود آب در مناطق خشک و نیمه خشک یکی از مهمترین عوامل محدودکننده تولید محصولات کشاورزی محسوب می­ شود. از این‌رو، استفاده از منابع آب غیرمتعارف نظیر فاضلاب­ تصفیه شده شهری در این مناطق مورد توجه قرار گرفته است. ورود پساب به خاک ممکن است باعث انباشته شدن فلزات سنگین در خاک شود. آلودگی خاک به این فلزات موجب جذب به‌وسیله گیاه و ورود آنها به زنجیره غذایی ­گردد. در این پژوهش گلخانه ­ای، تغییرات غلظت فلزات سنگین سرب (Pb) و کادمیوم (Cd) حاصل از مصرف پساب شهری در خاک و گیاه فلفل دلمه‌ای (Capsicum annuum) مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: آزمایش گلدانی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و تیمارهای آبیاری شامل آب چاه، پساب تصفیه شده و پساب رقیق شده فاضلاب انجام گرفت. برای ارزیابی اثرات تیمارهای مختلف آبیاری بر خاک، پارامترهای اسیدیته (pH)، هدایت الکتریکی (EC)، غلظت فلزات سنگین سرب و کادمیوم در خاک مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، برای اثرات تیمارهای آبیاری بر گیاه فلفل دلمه ­ای، پارامترهایی وزن زیست توده، وزن تر و خشک و غلظت سرب و کادمیوم (در شاخه، میوه و ریشه) اندازه‌گیری شد. مقدار سرب و کادمیوم در فلفل با ICP-OES اندازه گیری شد. میانگین­ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) مقایسه شد و برای تعیین تفاوت بین گروه‌ها از آزمون دانکن (Duncan) استفاده شد (۰/۰۵> p). همچنین از آزمون t مستقل (Independent t-test) برای بررسی تفاوت غلظت سرب و کادمیوم در خاک و آب استفاده شد (۰/۰۵> p). 
یافته­ ها: نتایج تجزیه شیمیایی خاک و اندام فلفل نشان داد آبیاری با پساب سبب افزایش معنی­دار غلظت سرب و کادمیوم در خاک و در شاخه، میوه و ریشه فلفل نشد. غلظت سرب و کادمیوم در خاک و در شاخه، میوه و ریشه فلفل در محدوه غلظت مجاز و استاندارد بود. تفاوت غلظت سرب و کادمیوم در خاک پیش از کشت معنی‌دار نبود، اما در پایان دوره مطالعه، غلظت سرب در فلفل بیشتر از غلظت کادمیوم بود. استفاده از پساب باعث افزایش وزن تر و خشک در ریشه، شاخه و میوه فلفل شد.
نتیجه­ گیری: آبیاری با پساب بر افزایش غلظت سرب و کادمیوم در ریشه و اندام هوایی گیاه فلفل مؤثر نبود (۰/۰۵> p). نتایج این مطالعه محدود به یک فصل رشد است و با ادامه کاربرد فاضلاب شهری، غلظت سرب و کادمیوم در خاک و سپس در گیاه ممکن است از حد استاندارد تجاوز کند. به‌ویژه در مورد سرب که به نظر می‌رسد تمایل کمی به افزایش نسبت به خاک اولیه و اندام فلفل نشان داده است. از این‌رو، ادامه این تحقیق برای ارزیابی اثرات درازمدت پساب تصفیه شده شهری بوشهر بر غلظت عناصر سنگین در خاک و گیاه و بر خواص خاک توصیه می‌شود، هر چند که بایستی اذعان داشت که بر‌اساس توصیه‌های فنی کاربرد پساب تصفیه شده قابل توصیه نیست ولی در موارد ضروری با احتیاط می‌تواند استفاده شود.

بررسی کارایی سامانه‌ فیلتر بافل‌دار با مدیای اسفنجی در حذف کدورت، عوامل میکروبی و مواد آلی از آب
زهرا امیری لگموج، غلامرضا موسوی،
دوره ۱۴، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: امروزه آب در زندگی بشر از اهمیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و تامین آب برای مصارف گوناگون یکی از مسائل مهم است. کدورت آب از لحاظ اثرات بهداشتی، زیبا‌شناختی و زیست‌محیطی حائز اهمیت است. بنابراین لزوم کاهش کدورت آب بدیهی است. این مطالعه جهت تعیین کارایی واحد فیلتر بافل‌دار با مدیای اسفنجی در حذف کدورت، عوامل میکروبی و کل کربن آلی از آب انجام گرفته است.
روش بررسی: این مطالعه، از نوع تجربی بوده و در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. جهت انجام فرایند فیلتراسیون راکتوری از جنس پلاکسی گلاس و با حجم مفید L ۲ طراحی و ساخته شد. فیلترهای مورد استفاده از جنس فوم پلی اورتان بودند. متغیر‌های مورد بررسی عبارت‌ بودند از غلظت کدورت ورودی (۱۰، ۵۰ و NTU ۱۰۰) و بار سطحی (۷/۵، ۱۰ و m/h ۱۵).
یافته‌ها: بین میزان کدورت، کل کربن آلی و همچنین دانسیته میکروبی در آب ورودی رابطه مستقیم وجود‌ داشت. در این مطالعه با کاهش بار سطحی و افزایش کدورت ورودی، راندمان حذف کدورت افزایش یافت. همچنین با کاهش بارسطحی، زمان کار صافی‌ها افزایش‌ یافته ‌است. به‌علاوه، حذف کامل کل کربن آلی در شرایط بهینه به‌‌دست ‌آمد.
نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان‌ داد که سامانه‌ فیلتر بافل‌دار با مدیای اسفنجی یک روش نوین و موثر برای حذف کدورت، عوامل میکروبی و کل کربن ‌آلی از آب‌های سطحی طبیعی است.

بررسی تأثیر فرایند هوازی جزئی بر کارایی هاضم بی هوازی لجن فاضلاب شهری غنی از سولفات
عباسعلی مصرزاده، غلامرضا نبی بیدهندی، ناصر مهردادی، محمدجواد امیری،
دوره ۱۷، شماره ۱ - ( ۳-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: غلظت بالای هیدروژن سولفوره بیوگاز، یک مشکل اساسی در ارتباط با هضم بی هوازی زائدات غنی از سولفات است که  باعث اختلال در عملکرد فرایندی و کاهش عمر تأسیسات می شود. استفاده از روش های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی جهت کاهش H۲Sبیوگاز به دلیل تولید زیاد لجن و هزینه بالای بهره برداری محدود است. فرایند هوازی جزئی یک روش جایگزین برای سولفورزدایی مستقیم از بیوگاز است.
روش بررسی: در این مطالعه ابتدا مشخصات لجن تصفیه خانه تعیین شد. در ادامه تأثیر بارگذاری سولفات (۲۰۰، ۵۰۰ و mg/L ۷۰۰) بر افزایشH۲S  بیوگاز و کارایی هاضم بی هوازی بدست آمد. سپس تأثیر هوادهی جزئی (۱/۰۴، ۰/۸۸، NL/day ۱/۳۴) بر کاهشH۲S  بیوگاز مشخص و شاخص های کنترلی فرایند از جملهORP  و pH مورد ارزیابی قرار گرفت. نهایتاً در شرایط بهینه، حجم بیوگاز و درصد CH۴ وCO۲  بیوگاز تعیین شد.
یافته‌ها: حجم بیوگاز تولیدی در بارگذاری mg/L ۲۰۰ و نمونه شاهد تفاوت معنی داری نداشت ولیکن در بارگذاری mg/L ۵۰۰ و ۷۰۰ کاهش و به ۴۱۰۳ و mL ۳۹۲۹ رسید. S۲ Hبیوگاز در نمونه شاهد و بارگذاری ۲۰۰، ۵۰۰ و mg/L ۷۰۰ به ترتیب ۰/۳۵، ۰/۴۶، ۲/۴، ۱/۸ درصد بود. تحت تأثیر هوادهی جزئی با نرخ ۰/۸۸، ۱/۰۴، NL/day ۱/۳۴ مقدار H۲S بیوگاز به ترتیب ۱/۹۵، ۰/۹، ۰/۴ و ۰/۱ درصد حجمی بیوگاز است. pH راکتور در بازه ۷/۲ تا ۷/۴ وORP  در حدود ۲۸۱- تا  mV ۲۹۱- تغییر داشت. بر اساس شاخص آماریANOVA  تفاوت معنی داری بین میانگین تولید روزانه بیوگاز تحت تأثیرهوادهی با نرخ ۰/۸۸ و NL/day ۱/۰۴ وجود نداشت ولیکن هوادهی با نرخNL/day  ۱/۳۴ منجر به کاهش تولید بیوگاز شد.
نتیجه‌گیری: بـراسـاس یافته هـای ایـن پژوهـش هوادهی جزئی با نرخ NL/day ۱/۰۴ به دلیل کارایی مناسب در حذفH۲S  و همچنین هوای اضافی کمتر در بیوگاز، گزینه ای مناسب جهت سولفورزدایی از لجن فاضلاب شهری غنی از سولفات است.
 

تعیین میزان آفت کش ها و سموم در منابع آب آشامیدنی و کشاورزی و ارزیابی خطرات بهداشتی: مطالعه موردی شهرستان فسا، ایران
احسان آقایانی، عزیزاله دهقان، نوید علی نژاد، ملیحه امیری،
دوره ۱۷، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: اندازه ­گیری دوره ای غلظت آفت ­کش ­ها در منابع آب آشامیدنی برای اطمینان از سلامت مصرف کنندگان ضروری است. این مطالعه با هدف اندازه­ گیری غلظت ۶ آفت­ کش مالاتیون، دیازینون، گلایفوسیت، پاراکوات، دلتامترین و سایپرمترین در منابع آب کشاورزی و شبکه توزیع آب شهری و روستایی شهرستان فسا انجام شد.
روش بررسی: نمونه برداری یک هفته بعد از سم پاشی باغات منطقه به صورت یک نمونه ۲۴ ساعته از منابع آب انجام شد. آنالیز باقیمانده آفت ­کش ­ها با استفاده از ستون معکوس کارتریجی C۱۸ استخراج فاز جامد با نسبت ­های مساوی آب/ متانول در دستگاه HPLC انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان می­ دهد که غلظت سموم در آب کشاورزی بیشتر از منابع آب شرب و شبکه آب شرب است. به طور قابل توجهی غلظت مالاتیون و دیازینون در منابع آب کشاورزی بسیار بیشتر از منابع آب شرب است. این مقادیر ممکن است تا ۸ برابر افزایش یابد. مقادیر شاخص خطر کل محاسبه شده برای نمونه ­های جمع­ آوری شده از منابع آب کشاورزی در محدوده ۰/۸۹ تا ۱/۳۶ بوده و مصرف آنها به عنوان آب شرب خطرناک هستند.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، ارزیابی خطر سلامت ناشی از وجود مالاتیون، دیازینون، گلایفوسیت، پاراکوات، دلتامترین و سایپرمترین در منابع آب آشامیدنی نشان می ­دهد که مصرف آب از شبکه آشامیدنی تهدیدی برای سلامت شهروندان ندارد، اما با توجه به وجود مقادیر بالاتر سموم دفع آفات در منابع آب کشاورزی، نظارت بر منابع آبی اطراف اراضی کشاورزی مورد تاکید است.
 

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به سلامت و محیط زیست می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2025 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb