MicrosoftInternetExplorer4
زمینه و
هدف: فلزات سنگین از جمله آنتیموان و کبالت به عنوان دو عامل آلاینده در برخی شرایط
از ظروف پلی اتیلن ترفتالات (PET) وارد آب می‌‌شوند.
بنابراین اندازه‌گیری آنها در شرایط مختلف نگه‌داری مورد توجه قرار گرفت.
روش بررسی: 5 تیمار دمایی ـ زمانی بر روی 5 نمونه آب انجام گرفت و
شرایط انبارش به صورت زیر تعریف شد: در دمای محیط بیرون و تابش نور خورشید، دمای
اتاق و
0C 40 در زمان‌های مختلف برای هشت هفته، دمای
0C 65 تا شش هفته و دمای
0C
80 تا هفت روز. اندازه‌گیری با روش ICP-AES و آنالیز نتایج با نرم افزار SPSS انجام گرفت.
یافته‌ها: غلظت آنتیموان با افزایش زمان انبارش در
همه شرایط دمایی و در تمام نمونه‌ها افزایش یافت که
البته نسبت افزایش در نمونه‌ها متفاوت بود. در محیط بیرون، دمای اتاق و
0C 40 افزایش غلظت
آنتیموان تا زمان آخر نگه‌داری پایین تر از حد مجاز بود. اما در دماهای
0C 65 و
0C 80 با افزایش زمان
مطالعه، میزان آنتیموان از حد مجاز بیشتر شد و به طور مثال اختلاف میان نمونه 4 و
5 معنادار بود ((P≤0/05. غلظت کبالت نیز
در ابتدا و در طول مطالعه بسیار پایین و کمتر از حد تشخیص دستگاه بود.
نتیجه‌گیری: با افزایش زمان و دما،
میزان نشت آنتیموان به داخل آب زیاد می‌شود. همچنین تابش نور موثر است اما تاثیر
دما در این مطالعه قابل توجه نبود و در این بررسی نوع ظرف از نظر شفاف یا رنگی
بودن تاثیر معناداری بر میزان نفوذ آنتیموان نداشت (P>0/05).
