جستجو در مقالات منتشر شده


1 نتیجه برای مقیمی

فاطمه طباطبایی، رویا مافی غلامی، حمید مقیمی، ساناز خرمی پور،
دوره 15، شماره 1 - ( 2-1401 )
چکیده

زمینه و هدف: میکروپلاستیک ­ها می‌توانند دارای اثرات مضری برای جانداران از جمله انسان­ ها داشته باشند. این ذرات در تمامی منابع آبی، خاکی و غذایی شناسایی شده ­اند. در این میان، منابع آب شیرین دارای اهمیت بسزایی هستند، زیرا از طریق تصفیه خانه ­های آب، به عنوان منبع آبی برای انسان­ ها در نظر گرفته می‌شوند. لذا این مطالعه به بررسی عملکرد تصفیه خانه ­های تهران در حذف این ذرات می‌پردازد.
روش بررسی: در این مطالعه عملکرد 3 تصفیه خانه آب آشامیدنی شهر تهران، در حذف این ذرات مورد بررسی قرار گرفت. در بیشتر مطالعات صورت گرفته در سطح جهان، ذرات بزرگ‌تر از µm 1 بررسی شدند، اما در این مطالعه ذرات نانوپلاستیک با سایز کوچک‌تر از µm 1 نیز مورد بررسی قرار گرفته و همچنین تاثیر فصل گرم و سرد سال نیز، در غلظت این ذرات در نظر گرفته شد.
یافته ­ها: طبق نتایج مطالعه، مقدار ذرات میکرو و نانوپلاستیک در ورودی تصفیه خانه­ ها در فصل گرم سال 309±2569 تا MP/L 425±3918 و در خروجی آنها 32±1492 تا MP/L 146±2279 بوده که نشان‌دهنده افزایش این ذرات در فصل گرم است. در نتیجه، تصفیه خانه ­های مورد مطالعه تنها قادر به حذف 32/1 تا 59/9 درصد از این ذرات بودند. به علاوه، با استفاده از میکروسکوپ الکترونی، میکروپلاستیک­ ها از لحاظ شکل ظاهری به سه دسته فیبر، فراگمنت و فیلم دسته بندی شدند.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج در این مطالعه، تصفیه خانه ­های تهران عملکرد ضعیفی در حذف این ذرات دارند.
 


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به سلامت و محیط زیست می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb