76 نتیجه برای امین
عباس تقی پور، امیرحسین محوی، فروغ واعظی، رامین نبی زاده، رضا دهقانزاده،
دوره 4، شماره 1 - ( 3-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: شیرابه تازه دارای خصوصیات pH پایین و BOD و COD بالاست که عمده آن ترکیبات با وزن مولکولی پایین مثل اسیدهای چرب فرار (اسید استیک و اسید پروپیونیک) هستند. مدیریت شیرابه و تصفیه آن یک موضوع مهم در بهره برداری از جایگاه های دفن بهداشتی است. موضوع این مطالعه بررسی کارایی فرایند تلفیقی انعقاد و لخته سازی و ازناسیون در تصفیه شیرابه تازه زباله شهر تبریز است.
روش بررسی: نمونه های شیرابه تازه برای اندازه گیری پارامترهای pH ،BOD5 ،COD، قلیاییت، کل جامدات معلق، مطابق با روش های استاندارد آزمایش های آب و فاضلاب مورد آنالیز قرار گرفتند. تاکید بر حذف COD و TSS شیرابه است. از آلوم و کلرور فریک و PAC به عنوان منعقدکننده استفاده شد.
یافته ها: مشخص شد کلرور فریک با دوز 1 گرم بر لیتر و در pH برابر 10 با حذف 34 درصد از COD و 54 درصد از TSS برتر از آلوم و PAC می باشد. نمونه منعقد شده با کلرور فریک در مرحله ازناسیون در pH بهینه 9 و با دز 3 گرم بر ساعت مورد ازن زنی قرار گرفت که پس از 39 ساعت ازن زنی، 51 درصد از COD و 2/18 درصد از TSS حذف شد.
نتیجه گیری: این تحقیق نشان می دهد که برای کاهش بیشتر COD و رسیدن به استانداردهای دفع نیاز به روش بیولوژیکی پس از انعقاد و لخته سازی و ازناسیون یا استفاده از روش های مختلف اکسیداسیون پیشرفته و یا سایر روش های تصفیه است.
مهناز حیدری، هاجر صفاری خوزانی، محمدمهدی امین، محمد قاسمیان، الهام طاهریان، لیلا عطاری، اکبر حسن زاده،
دوره 4، شماره 2 - ( 6-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: آنتی بیو تیک ها و هورمون ها پس از تاثیرگذاری، همراه با سایر زایدات از بدن دفع می شوند و با ورود به فاضلاب، می توانند فرایند تصفیه بی هوازی را مختل کنند. در این مطالعه رفتار بازدارندگی دو آنتی بیوتیک اوفلوکساسین و سیپروفلوکساسین و هورمون β17ـ استرادیول والرات (E2) بر فعالیت متان سازی ویژه (Specific Methanogenic Activity (SMA بیومس بی هوازی مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: تعداد 21 آزمون SMA به روش ناپیوسته و در ویال های شیشه ای 120 میلی لیتری انجام شد. 17% از حجم هر ویال به بیومس، 66% به سوبسترا، و 17% به تجمع بیوگاز اختصاص یافت. هر تست 30 ـ 15 روز به طول انجامید. متان تولید شده به وسیله جایگزینی گاز با محلول 2 نرمال KOH به عنوان جاذب CO2 اندازه گیری شد.
یافته ها: در این مطالعه در غلظت های 200، 500 و mg/L 1000 آنتی بیوتیک اوفلوکساسین کاهش تولید متان به ترتیب به میزان 45، 76 و 88 درصد بود. کاهش 68، 81 و 88 درصدی تولیدی متان به ترتیب در غلظت های 100، 200 و mg/L 500 سیپروفلوکساسین مشاهده شد. میزان متان تجمعی در غلظت های mg E2 /L 1/0، 1، و 5 به ترتیب 66 ، 90 ، و121 میلی لیتر بود.
نتیجه گیری: آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین در غلظت های مشابه نسبت به آنتی بیوتیک افلوکساسین دارای بازدارندگی بیشتری بر فعالیت متان سازی ویژه بیومس بی هوازی دارد. همچنین، هورمون E2 در غلظت های پایین نسبت به دو آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین و اوفلوکساسین بازدارنده تر است.
محمد امین کرمی، مهدی فرزادکیا، احمد جنیدی جعفری، رامین نبی زاده، محمود رضا گوهری، مصطفی کریمایی،
دوره 4، شماره 4 - ( 12-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: مدیریت نامناسب پسماندهای صنعتی در سال های اخیر بحران های زیادی را در جوامع بشری به وجود آورده است. هدف از این مطالعه بررسی مدیریت پسماندهای صنعتی صنایع حد فاصل تهران تا کرج در سال 1388می باشد.
روش بررسی: این تحقیق یک مطالعه توصیفی مقطعی است که براساس انجام بازدیدهای محلی، تکمیل پرسشنامه سازمان حفاظت محیط زیست ایران، تهیه بانک اطلاعاتی و در نهایت تجزیه و تحلیل نتایج به دست آمده، انجام گرفت. این پرسشنامه حاوی 45 سوال درمورد کمیت، کیفیت و مدیریت پسماندهای صنعتی می باشد. تعداد کل صنایع با پرسنل بالای 50 نفر در منطقه مورد مطالعه 283 صنعت بود. نمونه برداری با روش طبقه ای- وزنی انجام گردید و تعداد نمونه های منتخب 50 عدد بود.
یافته ها: کل پسماندهای جامد صنعتی تولیدی در این منطقه 123451 کیلوگرم درروز بود. از این میان صنایع پلاستیک و شیمیایی بیشترین پسماند خطرناک را تولید می کردند. 28/45 درصد از پسماندهای تولیدی توسط بخش خصوصی دفع می گردید. گزینه های دفن با 62 درصد و بازیافت با 17 درصد مراتب اول و دوم روشهای دفع نهایی پسماندهای صنعتی تولیدی را به خود اختصاص می دادند.
نتیجه گیری: به منظورکاهش تولید پسماند خطرناک در این منطقه، در کوتاه مدت بایستی حداکثر بازیافت و استفاده مجدد از این مواد به عمل آید و در دراز مدت بایستی صنایعی با پسماند خطرناک زیاد مانند صنایع پلاستیک ـ شیمیایی و الکترونیک با صنایعی نظیر چوب ـ سلولزی و کاغذ سازی با پسماند خطرناک کمتر، تعویض شوند.
محمد ملکوتیان، محمدمهدی امین، حسین جعفری منصوریان، نعمت ا... جعفرزاده،
دوره 4، شماره 4 - ( 12-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: سلول های سوخت میکروبی (Microbial fuel cells: MFC) مبدل های الکتروشیمیایی هستند که نیروی احیا شده میکروبی، تولید شده از طریق متابولیسم سوبستراهای آلی را، به انرژی الکتریکی تبدیل می کنند. هدف از انجام این پژوهش تعیین میزان تولید الکتریسیته از فاضلاب سنتتیک شبیه سازی شده صنایع غذایی و همچنین میزان تصفیه آن با استفاده از MFC دو محفظهای بدون واسطه و کاتالیست می باشد.
روش بررسی: در سلول سوخت میکروبی مورد استفاده در این مطالعه، آند در محفظه بی هوازی حاوی فاضلاب شبیه سازی شده صنایع غذایی بهصورت سوبسترای سنتتیک و کاتد در محفظه هوازی حاوی بافر فسفات قرار گرفت. این دو محفظه توسط غشای تبادل پروتون از جنس نافیون از هم جدا گردید. شدت جریان و ولتاژ تولیدی با استفاده از اهم متر دیجیتالی سنجیده شده و میزان الکتریسیته از طریق قانون اهم محاسبه گردید. پساب خروجی از محفظه آند نیز از نظر میزان COD، BOD5 ،NH3 ،P ،TSS،VSS، سولفات و قلیاییت براساس کتاب روش های استاندارد برای آزمایشات آب و فاضلاب مورد آزمایش قرار گرفت.
یافته ها: در این مطالعه بیشترین شدت جریان و توان تولیدی به ترتیب mA 71/1 و mW/m2 140 در سطح آند، در بارگذاری آلی (OLR) برابر با kg/m3.d 79/0، بالاترین ولتاژ V 422/0، در OLR برابر با kg/m3.d 36/0 و بیشترین کارایی کولمبی سیستم نیز 15% بوده که در OLR برابر با kg/m3.d 18/0 حاصل شد. حداکثر راندمان حذف VSS ،TSS ،P ،NH3 ،BOD5 ،COD سولفات و قلیاییت نیز به ترتیب 78، 72، 66، 7، 56، 49، 26 و40 درصد به دست آمد.
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که MFC می تواند به عنوان یک تکنولوژی جدید برای تولید الکتریسیته از مواد آلی تجدیدپذیر و تصفیه انواع مختلفی از فاضلاب های شهری و صنعتی همچون صنایع غذایی مورد استفاده قرار گیرد.
فهیم امینی، مسعود یونسیان، محمدهادی دهقانی، نیما حسینی جزنی، رامین نبی زاده نودهی، معصومه مقدم ارجمند،
دوره 5، شماره 1 - ( 1-1391 )
چکیده
MicrosoftInternetExplorer4
زمینه و هدف: عفونت بیمارستانی از علل مرگومیر،
ناخوشی، اتلاف هزینهها و افزایش مدت اقامت بیماران در بیمارستانهاست. استفاده صحیح و اصولی از ضدعفونیکنندهها
و گندزداها نقش مهمی در کاهش این عفونتها دارند. در مطالعه حاضر اثربخشی ضدعفونیکنندهها
بر روی باکتریهای مسئول عفونتهای بیمارستانی مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: این مطالعه درمقیاس آزمایشگاهی در محیط
بیمارستان امام خمینی ارومیه انجام شد. در این مطالعه اثر ضدمیکروبی ضدعفونیکنندههای
دسکوسید، کورسولکس بیسیک، میکروباک فورت و پرسیدین 1% برروی باکتریهای عامل عفونت
بیمارستانی از قبیل انتروباکترآیروژینوزا 1221(NCTC
10006)، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس PTCC:1435(Cip81.55) و سودوموناس آیروژینوزا سویه PAO1، مورد بررسی قرار گرفتند. حساسیت باکتریها
از طریق حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظتکشندگی (MBC) ماده ضدعفونیکنندها تعیین گردید. در مرحله بعد غلظت ضدعفونی کنندهها طبق
پروتکل پیشنهادی شرکت سازنده آماده و اثر ضد میکروبی مواد نام برده در غلظتها و
زمانهای مشخص مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: دسکوسید، میکروباک فورت و کورسولکس بیسیک
در تمام غلظتهای پیشنهادی اثر مهارکنندگی خوبی برروی باکتریهای
انتروباکترآیروژینوزا، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و سودوموناس آیروژینوزا داشته است
که از این جهت با دستورالعمل شرکت سازنده مطابقت دارد. ولی پرسیدین 1 % در رقت
مصرفی (V/V) 2و4درصد و زمان
تماس 5 دقیقه نتوانست رشد این باکتریها را مهار نماید. بنابراین ادعای شرکت
سازنده را رد میکند. ولی در غلظت 10 و 20 درصد به ترتیب با زمان تماس 15 و 30
دقیقه رشد هر سه نوع باکتری را مهار نموده که با ادعای شرکت سازنده مطابقت دارد.
نتیجه گیری: در این مطالعه قدرت مواد ضدعفونیکننده با
روش Micro- dilution
توصیه شده توسط NCCLSتعیین گردید. ضعیفترین ضدعفونیکننده (بالاترین MIC) جهت مهار هر سه باکتری کورسولکس بیسیک تعیین شد.
ولی براساس پروتکل شرکت سازنده در بین هر 4 ماده ضدعفونیکننده فقط پرسیدین 1 % در رقت
مصرفی 2 و 4 درصد و زمان تماس 5 دقیقه (براساس غلظتهای سازنده) توانست رشد
انتروباکترآیروژینوزا، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و سودوموناس آیروژینوزا را مهار
نماید.
انسیه طاهری، مهدی حاجیان نژاد، محمد مهدی امین، حسین فرخ زاده، مریم حاتم زاده، مرضیه وحید دستجردی،
دوره 5، شماره 1 - ( 1-1391 )
چکیده
MicrosoftInternetExplorer4
زمینه و هدف: گرانولاسیون هوازی لجن، به عنوان فرایندی پبشرفته با مکانیسم ناشناخته، قادر است
به یکی از تکنولوژی های آتی تصفیه ببولوژیکی فاضلاب تبدیل شود.
پارامتری مانند شوری بالا سبب پلاسمولیز و کاهش فعالیت سلول ها شده و باعث مشکل شدن تصفیه بیولوژیکی فاضلاب
شور می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی مشخصات گرانولهای
هوازی تشکیل شده در راکتورSBR تصفیه کننده
فاضلاب شور است.
روش بررسی: این مطالعه مداخله ای بر روی تصفیه فاضلاب حاوی g/L 10-5/0 کلرید سدیم در راکتورهای پر و خالی شونده متوالی انجام شده
است. فاضلاب به کار رفته سنتزی و حاوی مواد مورد نیاز رشد میکروارگانیسمها بود.
pH ورودی در محدوده 8-7 و اکسیژن محلول بین mg/L 5-2 تنظیم گردید. جهت تعیین مشخصات گرانولها از میکروسکوپ
الکترونی روبشی (SEM) استفاده شد. ازآنالیز EDX جهت تعیین ترکیبات موجود در گرانولها استفاده گردید.
یافته ها: گرانولهای ایجاد شده با مشخصات متفاوت
بوده و از نظر رنگ ظاهری دو دسته بودند: گرانولهایی به رنگ قهوهای روشن و گرانولهایی
به رنگ سیاه. اندازه گرانولها در محدوده mm 7-3 با سرعت سقوطcm/s 35/1 - 9/0 و دانسیتهg/L 60 و 32 بود. در تصاویرSEM مشخص شد که در برخی گرانولها باکتری های رشته ای و قارچ ها، و در برخی دیگر باکتری های غیر رشته ای غالب بودند. هم چنین در آنالیز EDX انجام شده حضور مواد معدنی نظیر کلسیم و فسفات تعیین
شد.
نتیجه گیری: گرانولهای دارای جمعیت باکتریایی غیر
رشته ای غالب، دارای فشردگی و سرعت ته نشینی بالاتری هستند. حضور غلظت های مختلف شوری سبب پلاسمولیز سلولهای
باکتریایی و افزایش غلظت ترکیبات EPS در سیستم و تسریع گرانولاسیون می گردد.
رامین نبی زاده، مسعود بینش برهمند، کاظم ندافی، علیرضا مصداقی نیا،
دوره 5، شماره 1 - ( 1-1391 )
چکیده
MicrosoftInternetExplorer4
زمینه و هدف: استان گیلان با ارزش زیست محیطی بی
نظیر در جنوب غربی دریای خزر واقع شده است. دفع فاضلابهای تصفیه نشده خانگی،
صنعتی و کشاورزی به آبهای سطحی و سپس دریای خزر سبب آلودگی قابل توجه آبهای منطقه و به خصوص سواحل شده و به علت دارا بودن
آلودگیهای مختلف میتواند سلامت شناگران را به خطر اندازد. هدف از این تحقیق
بررسی میزان آلودگی میکروبی آب دریای خزر در استان گیلان است.
روش بررسی: در این مطالعه موردی 21 نقطه شناگاه
ساحلی دریای خزر در استان گیلان شناسایی و
این نقاط از نظرآلودگی میکروبی به وسیله شاخصهای میکروبی کلیفرم کل و گرماپای به
همراه pH و دما و کدورت در طی یکسال 89-1388 با
روش استاندارد بررسی شد. از هر ایستگاه در طی دوره نمونه برداری 6 نمونه و جمعا
122 نمونه برداشت شد. سپس دادهها با استفاده از نرم افزار آماری مورد تجزیه و
تحلیل قرارگرفت.
یافتهها: نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهد که
میانگین کلیفرم کل 8/234 و کلیفرم گرماپای برابر60 MPN در100 میلی لیتر نمونه ضمن این که میانگین کلیفرم کل در ایستگاههای 1و2 به
ترتیب 1445و600 MPN در100 میلی لیتر نمونه و کلیفرم
گرماپای در ایستگاههای 1و2و6و8و9و11 به
ترتیب 195،3/163 ، 5/131، 5/111، 7/127، 8/118 MPN در100 میلی لیتر نمونه می باشد. همچنین رابطه معنی داری بین میزان دما، کدورت
و آلودگی میکروبی مشاهده گردید(05/0>P).
نتیجه گیری: نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهد که
میانگین کلیفرم کل در دو ایستگاه های و میانگین کلیفرم گرماپای در 6 ایستگاه بیش از حد استاندارد بوده و با
توجه به استانداردهای مربوط به محلهای
شنا به عنوان خطر میکروبی برای شناگران
محسوب می شود.
محمود علی محمدی، ابراهیم مولایی آقایی، رامین نبی زاده، غلامرضا جاهد، ساسان رضایی، اکبر گلدسته، شاهرخ نظم آرا، حسن اصلانی،
دوره 5، شماره 2 - ( 7-1391 )
چکیده
MicrosoftInternetExplorer4
زمینه و
هدف: فلزات سنگین از جمله آنتیموان و کبالت به عنوان دو عامل آلاینده در برخی شرایط
از ظروف پلی اتیلن ترفتالات (PET) وارد آب میشوند.
بنابراین اندازهگیری آنها در شرایط مختلف نگهداری مورد توجه قرار گرفت.
روش بررسی: 5 تیمار دمایی ـ زمانی بر روی 5 نمونه آب انجام گرفت و
شرایط انبارش به صورت زیر تعریف شد: در دمای محیط بیرون و تابش نور خورشید، دمای
اتاق و
0C 40 در زمانهای مختلف برای هشت هفته، دمای
0C 65 تا شش هفته و دمای
0C
80 تا هفت روز. اندازهگیری با روش ICP-AES و آنالیز نتایج با نرم افزار SPSS انجام گرفت.
یافتهها: غلظت آنتیموان با افزایش زمان انبارش در
همه شرایط دمایی و در تمام نمونهها افزایش یافت که
البته نسبت افزایش در نمونهها متفاوت بود. در محیط بیرون، دمای اتاق و
0C 40 افزایش غلظت
آنتیموان تا زمان آخر نگهداری پایین تر از حد مجاز بود. اما در دماهای
0C 65 و
0C 80 با افزایش زمان
مطالعه، میزان آنتیموان از حد مجاز بیشتر شد و به طور مثال اختلاف میان نمونه 4 و
5 معنادار بود ((P≤0/05. غلظت کبالت نیز
در ابتدا و در طول مطالعه بسیار پایین و کمتر از حد تشخیص دستگاه بود.
نتیجهگیری: با افزایش زمان و دما،
میزان نشت آنتیموان به داخل آب زیاد میشود. همچنین تابش نور موثر است اما تاثیر
دما در این مطالعه قابل توجه نبود و در این بررسی نوع ظرف از نظر شفاف یا رنگی
بودن تاثیر معناداری بر میزان نفوذ آنتیموان نداشت (P>0/05).
رامین نبیزاده نودهی، حسن اصلانی، محمود علیمحمدی، رضا نعمتی، کاظم ندافی، مریم غنی،
دوره 5، شماره 2 - ( 7-1391 )
چکیده
Normal
0
false
false
false
EN-US
X-NONE
AR-SA
MicrosoftInternetExplorer4 زمینه و هدف: استفاده از فاضلاب برای آبیاری محصولات
کشاورزی باعث افزایش 40 الی 60 درصدی تولید برخی محصولات کشاورزی میشود. با این
حال، این کار به به دلیل حضور بیش از حد عوامل بیماریزا، خطرات زیادی را برای
سلامت انسان دارد. هدف اصلی این مطالعه بررسی امکانپذیری کاربرد واکنشگر فنتون و
فنتون تغییر یافته با مس برای گندزدایی فاضلاب خام است.
روش بررسی: پس از انجام آزمایشات فیزیکوشیمیایی و
بیولوژیکی اولیه در آزمایشگاه، عمل گندزدایی در هر فرایند در سه فاز متفاوت انجام
پذیرفت. ابتدا هریک از مواد جداگانه و در دوزهای تعیین شده به فاضلاب افزوده شدند
و سپس برای تعیین اثر سینرژیستی، هر یک از کاتالیستهای آهن و مس با
پراکسیدهیدروژن ترکیب شده و عمل گندزدایی انجام گردید. از روش آزمون مستقیم کلیفرم
مدفوعی(استاندارد متد چاپ 2005) برای کشت میکروبی استفاده شد.
یافتهها: حداکثر تاثیر پراکسیدهیدروژن در از بین
بردن باکتریهای کلیفرم مدفوعی فاضلاب برابر 66/0 لگاریتم
کاهش است. واکنشگر فنتون و واکنشگر فنتون تغییر یافته با مس افزایش قابل توجهی
در کاهش تعداد باکتریها نشان دادند. به طوری که فنتون و فنتون تغییر یافته با مس 1 و 2 میلیگرم در
لیتر به ترتیب سبب 73/4، 28/3 و 88/4
لگاریتم کاهش گردیدند.
نتیجهگیری: استفاده از پراکسیدهیدروژن به عنوان
عامل گندزدا کارایی چندانی در از بین بردن باکتریهای کلیفرم مدفوعی نشان نداد. اما ترکیب آن با
یونهایی مثل آهن و مس، کارایی آن در گندزدایی را بسیار افزایش داده و اثر
سینرژیستی قابل توجهی در قدرت گندزدایی پراکسیدهیدروژن نشان داد. تا جاییکه در
حضور هر کدام از این کاتالیستها، پراکسیدهیدروژن قادر است کلیفرمهای مدفوعی
فاضلاب را به حد استاندارد تعریف شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست
برساند.
فاطمه مومنیها، رامین نبیزاده نودهی، محمدصادق حسنوند، امیرحسین محوی، کاظم ندافی،
دوره 5، شماره 2 - ( 7-1391 )
چکیده
MicrosoftInternetExplorer4 زمینه و هدف: دیاکسینها و فورانها ترکیباتی بسیار سمی و خطرناکند که از منابع طبیعی و فعالیتهای انسان تولید میشوند. این ترکیبات به علت پایداری و نیمه عمر بالایی که دارند مدت زیادی در محیط باقیمانده و اثرات شدیدی بر محیط زیست و انسانها برجای میگذارند. هدف از این مطالعه شناسایی منابع انتشار دیاکسینها و فورانها در ایران و تعیین سهم آنها در میزان سرانه انتشار است.
روش بررسی: در این مطالعه، ابتدا منابع انتشار دیاکسینها و فورانها شناسایی و سپس با مراجعه به سازمانهای متولی، دادههای مورد نیاز جهت برآورد میزان انتشار از طریق پرسشنامههای مربوطه جمعآوری شد. سپس با استفاده از فاکتورهای انتشار ارایه شده توسط برنامه محیطزیست سازمان مللمتحد، میزان انتشار هرکدام از منابع برآورد گردید. جهت آنالیز دادهها از نرمافزار Excel استفاده شد.
یافتهها: براساس نتایج حاصل میزان انتشار دیاکسینها و فورانها در ایران در سال 1388 برابر 1957 g TEQ/yr بوده که از این مقدار g TEQ 8/705 وارد هوا شده و g TEQ 2/643 آن به صورت خاکستر باقی میماند.
نتیجهگیری: سرانه انتشار دیاکسینها و فورانها در ایران µg TEQ/capital 4/26 است و بیشترین میزان تولید در ایران مربوط به سوزاندن بهطریقه روباز (g TEQ/yr 8/732) و تولید فلزات آهنی و غیرآهنی (g TEQ/yr 7/635) مانند مس، فولاد و آهن است
محمد تقی صمدی، رقیه نوروزی، محمد هادی مهدی نژاد، رضا امین زاده،
دوره 5، شماره 4 - ( 11-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: غلظت آرسنیک در آب آشامیدنی به دلیل اثرات مضر آن برروی سلامت انسان بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر پوسته آهکی و پوسته آهکی مرجان دریایی پوشش داده شده با سولفات آلومینیوم به عنوان یک جاذب بر کارایی حذف آرسنیک از محیط های آبی است. روش بررسی: در این تحقیق که در مقیاس آزمایشگاهی انجام گرفته است، ابتدا طی مراحل متعددی گرانول مرجان آهکی با مش 30 تهیه شد سپس راندمان حذف آرسنات در شرایط مختلف و با تغییر فاکتورهای موثر شامل pH، زمان تماس و مقدار جاذب بدون پوشش و پوشش داده شده با سولفات آلومینیوم مورد بررسی قرار گرفت. همچنین دادههای حاصل از این تحقیق با مدل لانگمیر و فروندلیچ و داده های سینتیک با مدل های pseudo- first order، pseudo- second order و modifited pseudo- first order تطبیق داده شده است. یافته ها: با افزایش pH محلول از 3 به 10 در غلظت 500 μg/L آرسنات و 5 g/L جاذب و زمان ماند 120 min کارایی حذف برای جاذب بدون پوشش و پوشش دار به ترتیب از 100% به 86/2% و 100% به 92/2% کاهش یافت. با افزایش مقدار این دو ماده جاذب از 1 g/Lبه 5 و زمان ماند 120 min کارایی حذف به ترتیب از 76% به 99/2% و 66/3% به 91/1% افزایش یافت. کارایی حذف آرسنات با زمان تماس و مقدار جاذب رابطه مستقیم و با غلظت اولیه آرسنات و pH رابطه معکوس داشته است. همچنین کارایی حذف جاذب پوشش دار بیشتر از جاذب بدون پوشش است. بهترین مدل ایزوترم جذب در این دو فرآیند برای آرسنات مدل لانگمویر و سینتیک جذب با مدل درجه دوم بهتر توصیف شد. نتیجه گیری: با توجه به راندمان حذف مناسب، هزینه پایین فرآیند و عدم تولید مواد مضر برای محیط زیست می توان از مرجان های دریایی خلیج فارس به عنوان یک جاذب در حذف آلاینده های محیط زیست مانند آرسنات استفاده نمود.
مهران محمدیان فضلی، جلیل نصیری، رامین نبی زاده، محمدرضا مهراسبی،
دوره 6، شماره 1 - ( 2-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: مدیریت پسماندهای پزشکی بعنوان یکی از وظایف مهم و اصلی در برنامه مدیریت مواد زائد جامد در هر شهر است. این مطالعه با هدف تعیین کمیت و کیفیت و نحوه مدیریت انواع پسماندها در بیمارستانهای شهر زنجان در سال 1390 انجام پذیرفت.
روش بررسی: در این مطالعه پسماندهای تولیدی بیمارستانها در چهار دسته اصلی توزین گردید. نحوه مدیریت پسماندها هم بر اساس چک لیست برگرفته از دستورالعملهای کشوری بررسی شد. سپس بیمارستانها در وضعیتهای خیلی ضعیف تا عالی رتبهبندی گردیدند. جهت آنالیز آماری نیز از نرم افزار Excel استفاده گردید.
یافتهها: نرخ تولید پسماند در بیمارستانهای مختلف شهر زنجان بطور متوسط Kg/day.bed0/163±2/402 بدست آمد. نرخ تولید پسماند بر حسب Kg/day.bed به ترتیب برای پسماندهای شبه خانگی برابر 0/059±1/432، عفونی برابر 0/096±0/926، تیز و برنده برابر 0/0055±0/029 و شیمیائی و داروئی برابر 0/002±0/015 بود. وضعیت مدیریت پسماندهای پزشکی در مراحل مختلف مدیریت پسماند در وضعیت متوسط رتبهبندی شد.
نتیجهگیری: نرخ تولید پسماند به ازای هر تخت فعال در بیمارستانهای شهر زنجان در مقایسه با متوسط مورد انتظار در بعضی از شهرهای کشور از جمله تهران (با نرخ تولیدKg/day.bed 2/71) به مراتب کمتر است. اختصاص بیشتر از 34% پسماندهای تولیدی به پسماندهای پزشکی در بیمارستانهای شهر زنجان در مقایسه با مقادیر توصیه شده سازمان بهداشت جهانی رقم بالایی است. پایش و اصلاحات در بعضی از روشهای مدیریتی جهت کاهش اثرات زیستمحیطی پسماندهای بیمارستانی الزامی است.
بیژن بینا، محمدمهدی امین، محمدرضا زارع، علی فاتحیزاده، سيد محسن محسنی، مهدی زارع، علی طولابی،
دوره 6، شماره 2 - ( 6-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: بررسی سمیت مواد مربوط به علم نانوتکنولوژی قبل از توسعه هرچه بیشتر این صنعت ضروری است. از طرف دیگر ویژگیهای منحصر به فرد مواد مربوط به این تکنولوژی میتواند در حذف باکتریها از مواد دیگر استفاده شود. در این مطالعه سمیت و قدرت گندزدایی نانوTiO2 و نانوCuO با استفاده از چهار گونه باکتریایی در محیطهای جامد مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: محلول استوک نانوذرات (g-TSS/L 10) توسط محیط کشت مولر هینتون آگار رقیق شد تا غلظتهای mg-TSS/L 6000-5 از آن به دست آید. از هریک از این غلظتها، سه پتری دیش تهیه گردید و باکتریهای خالصسازی شده بر روی آنها، کشت داده شدند. پس از کشت باکتریها بر روی محیط کشتهای حاوی نانوذرات، درصد بازدارندگی رشد تعیین گردید. بر اساس این اطلاعات 50% بازدارندگی رشد (EC50)، غلظت بدون بازدارندگی رشد (NOEC) و 100% بازدارندگی رشد تعیین گردید.
یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد سمیت نانو TiO2 در محیط جامد بیشتر از نانوCuO است. در این مورد EC50 نانوTiO2 با استفاده از اشرشیاکلی، باسیلوس سوبتیلیس، استافیلوکوک اورئوس و سودوموناس آیروژینوزا به ترتیبmg-TSS/L 181، 571، 93 و 933 محاسبه شد. در حالی که این اعداد برای نانوCuO به ترتیب برابر باmg-TSS/L 2550، 1609، 946 و 1231 به دست آمد.
نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که استافیلوکوک اورئوس به دلیل حساسیت بالا به هر دو نانوذره TiO2 و CuO، و همچنین اشرشیاکلی به دلیل مقاومت بالا به ترتیب به عنوان شاخص زیستی در تستهای سمیت و تستهای تعیین قدرت عوامل ضد باکتریایی نسبت به سایر باکتریهای مورد بررسی در این مطالعه ارجحیت دارند.
امیر حسین محوی، نوشین راستکاری، رامین نبی زاده، شاهرخ نظم آرا، سیمین ناصری، محبوبه قوچانی،
دوره 6، شماره 3 - ( 9-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: معمولترین روش گندزدایی آب کلرزنی است، واکنش کلر با ترکیبات آلی طبیعی که در طی فرایند تصفیه به خوبی حذف نشدند منجر به تشکیل فرآورده های جانبی گندزدایی می شود. هالواستیک اسیدها بعد از تری هالومتان ها دومین فرآورده جانبی کلرزنی مهم در آب هستند. در بیشتر مطالعات صورت گرفته در ایران تری هالومتان ها مورد بررسی قرار گرفته اند، بنابراین ترکیبات حاضر برای اولین بار در ایران مورد پایش قرار گرفتند. روش بررسی: نمونه برداری در 6 ماه متوالی (نیمه اول سال1389) از آب سطحی و تصفیه شده شهر تهران انجام شد. در نمونه های آب سطحی دما، pH ،جذب اشعه فرابنفش در254 nm و کل کربن آلی اندازه گیری شدند و در نمونه های آب تصفیه شده pH، کلر آزاد باقیمانده و هالواستیک اسیدها مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: نتایج مطالعه در شهر تهران نشان داد که غلظت کربن آلی در آب سطحی به ترتیب در فصل بهار و تابستان 3/6،4/42 mg/L و 1/78،2/71 و میزان هالواستیک اسیدها در فصل بهار و تابستان به ترتیب 41/7-55/56 μg/L و43/73-34/83 است.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که غلظت مواد آلی طبیعی (NOM)، کل کربن آلی(TOC)و هالو استیک اسیدها (HAAs) در فصل بهار بیشتر از فصل تابستان است و میزان هالواستیک اسیدها به غلظت NOMو TOC وابسته است. با توجه به حداکثر غلظت مجاز هالواستیک اسیدها (60μg/L) توسط EPA می توان گفت در تمامی نمونه ها غلظت هالواستیک اسیدها از حداکثر مجاز کمتر است ولی به دلیل نزدیک بودن مقادیر پایش شده به سطح استاندارد می تواند هشداری برای مسئولان مربوط در صنعت آب محسوب شود.
ژیلا مرادی خاتون آبادی، یحیی مقصودلو، حمید عزت پناه، مرتضی خمیری، مهدی امین افشار،
دوره 6، شماره 4 - ( 12-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: شیر و فرآورده های آن محیط بسیار مناسبی جهت رشد میکروارگانیسم هایی از جمله باسیلوس سرئوس هستند. باسیلوس سرئوس اسپورزا بوده و می تواند به راحتی طی پاستوریزاسیون زنده مانده و مشکلات متعددی را ایجاد نماید. این تحقیق به منظور بررسی میزان اسپورهای هوازی و باسیلوس سرئوس در شیرخام دریافتی سه کارخانه تولید کننده پنیر فراپالایش انجام گردید. روش بررسی: نمونهگیری طی 30 روز در فصل زمستان از ماشین حمل شیرخام انجام شد. همچنین نمونه سواب نیز از سطح داخلی تانکر حمل شیرخام به منظور تشخیص حضور باسیلوس سرئوس گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد اغلب نمونه های شیرخام در مقایسه با استانداردهای ملی و بین المللی دارای سطح بالایی از آلودگی به اسپورهای هوازی و به ویژه باسیلوس سرئوس بودند. نتایج بررسی منابع تأمین شیرخام مشخص کرد که با وجود سطح پایین آلودگی کل در دامداری صنعتی نسبت به دامداری سنتی و مراکز جمع آوری، اسپورهای هوازی و باسیلوس سرئوس حتی از این دامداری ها نیز می توانند به کارخانجات انتقال یابند. همچنین بیشترین میزان بار میکروبی کل و باسیلوس سرئوس در مراکز جمع آوری و کمترین آن در دامداری صنعتی یافت شد. بررسی دامداری های صنعتی مشخص کرد که آلودگی پستان دام به خاک و مدفوع و آلودگی بستر گاو از منابع مهم آلودگی شیرخام هستند. نتایج آزمون سواب نیز بیان گر عدم کفایت عملیات شستشو و پاکیزه سازی در محل برای حذف کامل باسیلوس سرئوس بود. نتیجهگیری: به منظور درجهبندی کیفیت شیرخام، شمار اسپورهای هوازی بسیار مؤثرتر از شمار کل میکروارگانیسم ها است. همچنین سیاست مدیریتی در برقراری تعادل بین مقدار و کیفیت شیرخام دریافتی و در نتیجه بهبود کیفیت، تأثیر به سزایی داشته و منجر به کاهش آلودگی کارخانجات شیر و محصول نهایی خواهد شد.
مهدی صادقی، کاظم ندافی، رامین نبی زاده،
دوره 7، شماره 2 - ( 7-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: پرکلرواتیلن یک هیدروکربن کلرینه است که به عنوان حلال دارای مصارف متعددی است. لذا این مطالعه با هدف تعیین اثرات اکولوژیکی و سمیت پرکلرواتیلن قبل و بعد از فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته استفاده شده جهت حذف پرکلرواتیلن، (فرایند اولتراسونیک، تابش فرابنفش و پراکسید هیدروژن)، به وسیله آزمایشات زیست آزمونی توسط دافنیا مگنا انجام شد. روش بررسی: با توجه به حساسیت دافنیا و گزارشهای موجود در مورد اینکه دافنیا مگنا حساسترین آبزی بیمهره به ترکیبات آلی مختلف است، سمیت پرکلرواتیلن و محصولات حاصل از تخریب پرکلرواتیلن در فرایندهای مختلف توسط دافنیا انجام شد. میزان غلظت کشنده 50 درصد(LC50) و واحد سمیت (Tu) تعیین شدند. جهت تعیین سمیت پرکلرواتیلن ابتدا محلول مادر آن با غلظت mg/L 100 تهیه شد، پس از آن 9 نمونه که هریک به ترتیب حاوی 0(بلانک)، 5 ، 10، 20، 30، 40 ، 50 ، 75 و 100 درصد حجمی از محلول مادر اولیه بودند جهت استفاده در مراحل بعدی تهیه گردید. جهت تعیین سمیت محصولات حاصل از تجزیه پرکلرواتیلن توسط فرایندهای اولتراسونیک، فتولیز، فتولیز به همراه پراکسید هیدروژن و فتوسونیک، نمونههای اولیه جهت آزمایشات، از محلول خروجی هریک از راکتورها که غلظت اولیه پرکلرواتیلن آنها mg/L 100 بود، تهیه گردید. کلیه آزمایشات در آزمایشگاه میکروبیولوژی دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گردید. یافتهها: نتایج نشان داد که LC50 24 ساعته پرکلرواتیلن بر روی دافنیا مگنا برابر با mg/L 35/51 است.LC50 48 ساعته، 72 ساعته و 96 ساعته پرکلرواتیلن نیز به ترتیب برابر 28/058، 21/033 وmg/L 19/27 بود. میزان سمیت در فرایندهای اکسیداسیون به کاربرده شده جهت تجزیه پرکلرواتیلن کاهش یافت. نتیجهگیری: میزان سمیت در فرایندهای هیبریدی(کاربرد چند روش اکسیداسیون با هم) کمتر از فرایندهایی با یک روش اکسیداسیون (مثلا اولتراسونیک به تنهایی) بود. توالی کاهش سمیت در مورد تمام دوره زمانی مشابه بود. لذا فرضیه کاهش سمیت محصولات حاصل از تجزیه پرکلرواتیلن بعد از انجام فرایندهای ذکر شده قابل قبول است. لازم به ذکر است اگرچه در محلول خروجی از فرایندهای مختلف اکسیداسیون شیمیایی ترکیبات بینابینی مختلفی وجود دارد ولی سمیت آنها کمتر از سمیت اولیه پرکلرواتیلن است علت این امر ممکن است جزیی بودن غلظت محصولات بینابینی باشد که باعث کاهش مقدار سمیت میشود.
رامین نبی زاده، کاظم ندافی، احمد جنیدی جعفری، مسعود یونسیان، علی کولیوند،
دوره 7، شماره 3 - ( 2-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: ذخیره نفتخام در مخازن سبب میشود مقدار زیادی لجن در کف آنها تشکیل شود که لازم است بطور مناسبی تصفیه و دفع گردند. تحقیق حاضر با هدف بررسی کارایی پراکسیدهیدروژن و فنتون در حذف کل هیدروکربنهای نفتی (TPH) از لجنهای کف مخازن ذخیره نفت خام انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، غلظتهای 2، 5، 10، 15، 20 و 30 درصد وزنی از محلولهای پراکسیدهیدروژن و فنتون به لجن اضافه و میزان TPH پس از گذشت 24 و h 48 زمان واکنش، اندازه گیری شد. روش اضافه کردن اکسیدکننده ها بصورت یکجا و تدریجی، هم به لجن خشک اولیه و هم به لجن اشباع از آب انجام شد. آنالیز عنصری لجن توسط دستگاه ICP و اندازه گیری TPH به روشTNRCC صورت گرفت. یافته ها: میانگین میزان حذف TPH در غلظتهای 2، 5، 10، 15، 20 و 30 درصد از اکسیدکننده های مورد استفاده، به ترتیب برابر با 1/55، 9/03، 23/85، 33/97، 41/23 و 53/03 درصد بود. بیشترین میزان حذف در حالتی بدست آمد که اکسیدانت به صورت تدریجی به لجن اشباع از آب افزوده شود. افزایش زمان اکسیداسیون از 24 به h 48 تاثیر کمی در افزایش راندمان حذف TPH داشت. علاوه بر این، کارایی پراکسیدهیدروژن و فنتون نیز در تصفیه لجن تفاوت زیادی با هم نداشت. نتیجه گیری: استفاده از پراکسیدهیدروژن و فنتون به عنوان یک روش اکسیداسیون شیمیایی، به تنهایی قادر به تصفیه کامل لجنهای کف مخازن ذخیره نفت خام نیست، اما یک فرایند بسیار کارآمد در پیش تصفیه لجن جهت کاهش سمیت و همچنین افزایش تجزیه پذیری بیولوژیکی لجن مربوطه است.
الهه کریمی پسندیده، روشنک رضائی کلانتری، سیمین ناصری، امیرحسین محوی، رامین نبی زاده، علی اسرافیلی،
دوره 7، شماره 3 - ( 2-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: حضور مواد آلی طبیعی(NOM ) برروی کیفیت آب مانند رنگ، بو و مزه تاثیر میگذارد، حضور این مواد در آب باعث گرفتگی فیلترها و غشاها و در نتیجه کاهش راندمان فرایندهای تصفیه پیشرفته آب میشود، همچنین به علت واکنش با ضدعفونی کنندهها و تولید محصولات جانبی برای سلامتی انسان مضر است. نانوذرات اکسیدآهن به عنوان یک جاذب موثر برای حذف آلایندهها از محیط آبی مطرح هستند. در این تحقیق به منظور افزایش پایداری و پراکندگی بیشتر این نانوذرات از پوشش سیلیس استفاده شد و توانایی آن در جذب اسیدهیومیک از آب مورد بررسی گرفت. روش بررسی: نانوذرات اکسید آهن به روش همترسیبی تهیه شد، سپس با افزودن تترا اتوکسی سیالان نانوذرات حاصله با سیلیس پوشش داده شدند. مشخصات فیزیکی آنها توسط میکروسکوپ الکترونی و دستگاه پراش اشعه X تعیین گردید. در مرحله بعد آزمایشات جذب شامل تعیین pH و زمان تماس بهینه در محدوده 12-3 و min 240-5 انجام شد، سینتیک جذب با توجه به زمانهای مختلف جذب اسیدهیومیک تعیین شد، سپس با استفاده از نتایج تاثیر غلظتهای مختلف جاذب، غلظتهای مختلف اسیدهیومیک، ایزوترمهای فروندلیچ و لانگمیر تعیین شدند. یافتهها: بررسی مورفولوژی سطح جاذب نشان داد که نانوذرات اکسیدآهن پوشش داده شده با سیلیس دارای اندازه حدود nm 130-30 بود. pH معادل 10/5، و زمان تماس min 90 به عنوان شرایط بهینه برای حذف اسیدهیومیک توسط نانوذرات اکسیدآهن پوشش داده شده با سیلیس بود. و حداکثر ظرفیت جذب اسیدهیومیک توسط نانوذرات اکسیدآهن پوشش داده با سیلیس 192/30 بوده است. بررسی روابط ایزوترم حاصل از تاثیر غلظتهای مختلف جاذب بر غلظتهای مختلف اسیدهیومیک نشان داد حذف اسید هیومیک توسط نانوذرات اکسید آهن پوشش داده شده با سیلیس از مدل لانگمیر(90/R2>0 )و سینتیک آن از مدل شبه درجه دوم(98/R2>0 )پیروی میکند. نتیجهگیری: نانوذرات اکسید آهن پوشش داده شده با سیلیس به علت داشتن جایگاههای جذب فراوان، خاصیت مغناطیسی و قابلیت جداسازی توسط آهنربا، و تولید ارزان قیمت میتواند به عنوان یک جاذب کارآمد در حذف اسیدهیومیک از آب آشامیدنی به کار رود.
مهرنوش ابطحی، کاظم ندافی، علیرضا مصداقینیا، کامیار یغمائیان، رامین نبیزاده، نعمتالله جعفرزاده، نوشین راستکاری، رضا سعیدی، شاهرخ نظم آرا،
دوره 7، شماره 4 - ( 10-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: دیکلرومتان یکی از آلایندههای خطرناک محیطزیست بویژه هوای آزاد بوده و در تماسهای حاد و مزمن، سلامت انسان را تهدید میکند. در این مطالعه کارایی بیوراکتور تلفیقی ستون حباب مایع- بیوفیلتر (HBCB) در حذف دیکلرومتان از جریان گازی آلوده در مقیاس پایلوت و شرایط پایدار بررسی شد. روش بررسی: آزمایشات در چهار مرحله با غلظت تقریبا ثابت دیکلرومتان (حدود ppm 240) و زمان ماند بستر خالی متغیر به میزان s 50، 100، 150 و 200 به انجام رسید و علاوه بر تعیین راندمان و نرخ حذف دیکلرومتان، خصوصیات مایع مخلوط بیوراکتور ستون حباب مایع مطالعه شد و سینتیک بیوفیلتراسیون تجزیه و تحلیل گردید. یافتهها: میانگین راندمان بیوراکتور تلفیقی در حذف دیکلرومتان در زمان ماند بستر خالی به میزان 200 و s 150 به ترتیب 79 و 71 درصد بود، اما با کاهش بیشتر زمان ماند بستر خالی راندمان حذف دیکلرومتان به میزان قابل توجهی تنزل یافت، بطوریکه در زمان ماند بستر خالی به میزان s 50، راندمان حذف دیکلرومتان به حدود 32 درصد رسید. کاهش زمان ماند بستر خالی از s 200 به s 50 با افزایش نرخ بارگذاری منجر به افزایش نرخ حذف دیکلرومتان از g/m3.h12/1 به g/m3.h 19/6 شد. نتایج تجزیه و تحلیل سینتیک نشان داد که دادههای سینتیک بیوفیلتراسیون بیشترین تطابق را با معادله سرعت درجه یک داشت (0/99>R2 و 2/2>&epsilon%) و ثابت سرعت حذف دیکلرومتان به میزان 0/0114 s-1 بدست آمد. بررسی خصوصیات مایع مخلوط نشان داد که تنظیم pH و هدایت الکتریکی با تناوب روزانه کافی بوده و محدودیتی در عملکرد بیوراکتور ایجاد نمی کند.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بیوراکتور HBCB کارایی و سرعت نسبتا بالایی در حذف دی کلرومتان از جریان گازی آلوده داشته و نسبت به شرایط متغیر بهره برداری انعطاف پذیر است.
سید عباس میرزایی، محمد مهدی امین، منصور سرافراز، مهناز حیدری، محمد مهدی احمد معظم،
دوره 7، شماره 4 - ( 10-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: دفع ترکیبات داروئی به محیط زیست به عنوان آلایندههای نو ظهور، نگرانی قابل توجهی ایجاد کرده و استفاده از روشهای جدید تصفیه فاضلاب جهت حذف این ترکیبات ضروری بنظر میرسد. مطالعه حاضر درصدد بررسی میزان تاثیر بازدارندگی داروی مترونیدازول قبل و بعد از تصفیه با استفاده از فرایند UV254/H2O2 بر فعالیت متانسازی ویژه جرم زیستی بیهوازی است. روش بررسی: تعداد 14 آزمایش هضم بیهوازی به روش ناپیوسته قبل و پس از کاربرد فرایند UV254/H2O2 در راکتورهای mL500 که 30% جرم زیستی بیهوازی و 70% سوبستره بوده، انجام شد. تکنیک مورد استفاده در این مطالعه روش جابجایی مایع بود. مدت هر آزمایش در حدود10 تا 17روز به طول انجامید. یافتهها: میزان بیومتان تجمعی در غلظتهای 1، 5، 10، 25، 50 و mg/L 100 داروی مترونیدازول بترتیب 34/04، 95/12، 100/86، 3/28، 27/88 وmL 6/97 اندازهگیری شد. این میزان با کاربرد فرایند پیش تصفیه به مدت min 60 در غلظتهای 25، 50 و mg/L80 بترتیب 800/73، 243/54 و mL 10/66 و در مدت زمان min90 در غلظتهای 80، 120 و mg/L150 بترتیب تولید بیومتان به میزان 377/2، 380/48 و mL63/14 مشاهده شد. نتیجهگیری: داروی مترونیدازول در غلظتهای مختلف بر کارایی هاضمهای بیهوازی اثر بازدارندگی دارد و بنابراین نیاز به یک روش پیش تصفیه موثر برای کاهش این اثر مورد نیاز است. فرایند UV254/H2O2روشی موثر برای تجزیه و تبدیل مترونیدازول به ترکیبات سادهتر و قابل تجزیه بیولوژیکی بیشتر برای مصرف باکتریهای بیهوازی و در نتیجه افزایش بیوگاز تولیدی در هاضمها است.