جستجو در مقالات منتشر شده


۶۴ نتیجه برای محمدی

نادر عباسی، محسن محمدی گلنگش،
دوره ۱۷، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده

زمینه و هدف: فلزات سنگین به علت سمیت، ماندگاری در شرایط طبیعی، قابلیت ورود و تجمع (تجمع زیستی و بزرگنمایی زیستی) در زنجیره های غذایی، به عنوان آلوده کننده های جدی تلقی می گردند. هدف از این مطالعه بررسی غلظت فلزات سنگین Pb، Cd، Cu، Zn، Cr، Fe و Ni در خاک های سطحی کشاورزی محدوده مرکز دفن میاندوآب بوده است.
روش بررسی: در این پایش پس از بازدید منطقه، ۵۷ نمونه خاک از عمقcm  ۲۰-۰ برداشت شد. پس از آماده سازی و هضم نمونه ها در آزمایشگاه، توسط دستگاه پلاسمای جفت شده القایی (ICP-OES) مورد سنجش قرار گرفتند. شاخص پتانسیل خطر اکولوژیک (PERI) و شاخص زمین انباشتگی (Igeo)، آزمون مؤلفه های اصلی (PCA) و همبستگی پیرسون (Pearson’s Correlation)، آنالیز خوشه ای (Cluster) و آزمون تی منفرد (One-T-test) استفاده شد. پردازش آماری نتایج نیز با نرم افزار آماری SPSS انجام یافت.
یافته‌ها: بر اساس نتایج آزمون تی منفرد میانگین غلظت فلزات Pb، Cd، Cu، Zn، Cr، Ni تفاوت معناداری با غلظت زمینه شان در خاک نداشت (۰/۰۵<p) و این تفاوت فقط برای فلز Fe معنا دار بود (۰/۰۵<p) که حاکی از منشأ زمین شناسی این عنصر بود. شاخص پتانسیل خطر اکولوژیک، با میانگین ۴۶/۹۵ در محدوده خطر کم قرار داشت. بر اساس نتایج آزمون مؤلفه های اصلی (PCA) عامل اول با کروم، سرب و آهن، عامل دوم با روی و مس وعامل سوم با کادمیوم بطور مثبت و معناداری مرتبط بود. مطابق نتایج آنالیز خوشه ای، آهن بطور عمده وابسته به منابع طبیعی آن بود. بر اساس نتایج شاخص زمین انباشتگی تمامی فلزات به جز فلز مس در ۲ ایستگاه (۲ و ۴ غیر‌آلوده تا کمی آلوده) در طبقه غیرآلوده بود.
نتیجه‌گیری: منشأ حضور عناصر، وابسته به عوامل طبیعی و انسانی است. بطور خاص کروم، سرب و کادمیوم با احتمال زیاد از منابع انسان ساخت و آهن از منابع طبیعی است. کاهش غلظت فلزات را می توان به دلایلی از جمله شخم های مداوم و سالیانه، عدم فعالیت مرکز دفن پسماند، جذب زیستی توسط محصولات زراعی، خاکشویی و انتقال به اعماق پایین تر عنوان نمود.

محمد حاجی کتابی، فرزانه محمدی، امیرحسین نافذ، ندا عصاری،
دوره ۱۷، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده

زمینه و هدف: پسماندهای خطرناک خانگی به علت کمیت، غلظت و یا کیفیت فیزیکی، شیمیایی و یا بیولوژیکی می‌توانند باعث خطر برای محیط‌زیست، افزایش میزان مرگ و میر و بیماری‌های خطرناک شوند. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر مداخله آموزشی بر آگاهی و نگرش بهورزان و مراقبین سلامت شهرستان اردستان درباره مدیریت پسماندهای خطرناک خانگی است.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مداخله ای از نوع نیمه تجربی بود که در بین ۶۴ نفر از بهورزان و مراقبین سلامت شبکه بهداشت و درمان شهرستان اردستان در استان اصفهان انجام شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه دارای روایی و پایایی معتبر استفاده شد. داده ها به منظور تجزیه و تحلیل آماری وارد نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ شد و از طریق آزمون های Mann-Whitney، آنالیز واریانس و  Tزوجی تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین نمرات آگاهی بهورزان و مراقبین سلامت در گروه نمونه پس از آموزش به ترتیب از ۱/۶۵±۲۲/۵۶ به ۰/۶۶±۲۶/۷۸ رسید و میانگین نمره نگرش آنها نیز به ترتیب از ۲/۶۷±۸۹/۳۷ به ۲/۷۱±۹۵/۳۱ افزایش یافت. آزمون T زوجی تفاوت معنی داری را از نظر میانگین و انحراف معیار نمره آگاهی و نگرش، در گروه مداخله قبل و بعد از مداخله نشان داد (۰/۰۵>p). آزمون آنالیز واریانس (ANOVA)، در مورد تفاوت نمره آگاهی و نگرش بر حسب تحصیلات، اختلاف معنی داری بین گروه های مختلف تحصیلات بعد از مداخله نشان داد (۰/۰۵>p).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد مداخله آموزشی در زمینه اهمیت پسماندهای خطرناک خانگی برای ارتقا سطح آگاهی و نگرش  بهورزان و مراقبین سلامت موثر بوده است. با توجه به این که بهبود سیستم مدیریت پسماندهای خطرناک خانگی مستلزم ارتقاء آگاهی و نگرش عمومی و ارتباط مناسب بهورزان و مراقبین سلامت با شهروندان است، مدیران شهری می توانند با استفاده از روش مورد استفاده در این مطالعه برنامه آموزشی منظمی در زمینه مدیریت پسماندهای خطرناک خانگی اجرا کنند.
 

سودابه قدسی، مینا شیخ، فرزانه محمدی، مهناز نیک آئین،
دوره ۱۷، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۳ )
چکیده

زمینه و هدف: هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای (PAHs) به دلیل اثرات مضر بر سلامتی، در سال های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. این مطالعه با هدف اندازه گیری غلظت PAHs متصل به ذرات کوچکتر از µm ۲/۵ (PM۲,۵) و ارزیابی خطر بهداشتی ناشی از آنها انجام گرفت.  
روش بررسی: ۳۸ نمونه هوا با استفاده از دستگاه نمونه بردار ذرات همراه با ورودی جهت جداسازی PM۲,۵  از بخش مرکزی شهر اصفهان جمع آوری گردید. جهت آنالیز نمونه ها از دستگاه GC-MS استفاده شد. به منظور شناسایی منابع احتمالی PAHs  از نسبت های مولکولی استفاده شد. همچنین ارزیابی خطر سرطان‌زایی و غیر سرطان‌زایی ترکیبات PAH برای دو گروه کودکان و افراد بزرگسال با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو انجام گرفت.
یافته‌ها: از میان ۱۶ترکیب PAH اولویت دار، ۷ ترکیب با محدوده میانگین غلظت ng/m۳ ۸/۱۷ - ۰/۰۰۳ شناسایی شدند. نسبت‌های مولکولی نشان داد که منابع پایروژنیک، منابع عمده تولید کننده PAHs در هوا هستند.  مقدار  میانه خطر سرطان‌زایی برای کودکان و بزرگسالان به ترتیب برابر با ۸-۱۰× ۳/۱ و ۸-۱۰× ۵/۹۹ برآورد شد. همچنین مقدار میانه خطر غیر سرطان‌زایی برای ترکیبات  PAH، ۱-۱۰× ۳/۰۸ برآورد شد.
نتیجه‌گیری: نتایج برآورد ارزیابی خطر احتمالی نشان داد که غلظت موجود ترکیبات PAH متصل به ذرات ریز منجر به خطر قابل توجهی برای انسان های در معرض نمی شود. اما باتوجه به اینکه در این مطالعه صرفا ارزیابی خطر PAHs مرتبط با ذرات ریز بررسی گردید، لازم است ارزیابی خطر در مورد کل PAHs موجود در اتمسفر و در محل های بیشتری انجام پذیرد.

امید محمدی معین الضعفا، مریم طهماسب پور،
دوره ۱۷، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۳ )
چکیده

زمینه و هدف: افزایش مصرف انرژی در جهان، سبب افزایش تولید گاز دی­ اکسید کربن شده و صدمات جبران ناپذیر فراوانی از جمله گرمایش زمین را ایجاد کرده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ظرفیت جذب جاذب نوین سلولز نانوکریستالی مودار و بهبود عملکرد آن در جذب دی­ اکسید کربن توسط اصلاح با دو نوع آمین مونو اتانول آمین و دی اتانول آمین است. 
روش بررسی: پس از سنتز سلولز نانوکریستالی مودار به روش اکسیداسیون و اصلاح با آمین، از آنالیزهای طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه و میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی به جهت بررسی تشکیل گروه­ های شیمیایی و مورفولوژی نمونه ­ها استفاده شد. همچنین برای بررسی میزان جذب نمونه ­ها از آنالیز توزین حرارتی در دو دمای ۲۵ و ۵۰  و دو غلظت ۱۰ و ۹۰ درصد دی­ اکسید کربن در نیتروژن استفاده گردید.
یافته­ ها: نتایج نشان داد که در دمای  ۲۵ و غلظت ۹۰ درصد دی­ اکسید کربن، ظرفیت جذب سلولز نانوکریستالی مودار، سلولز نانوکریستالی مودار اصلاح شده با ۲۰ درصد وزنی مونواتانول آمین و سلولز نانوکریستالی مودار اصلاح شده با ۲۰ درصد وزنی دی اتانول آمین به ترتیب برابر ۱/۷۴، ۲/۵ و mmol/g ۱/۹۶ است. به عبارت بهتر، ظرفیت جذب دی ­اکسید کربن جاذب اصلاح ­شده با مونو اتانول آمین حدود ۴۴ درصد و نمونه اصلاح­ شده با دی اتانول آمین حدود ۱۳ درصد بهبود یافته است.

نتیجه ­گیری: طبق نتایج بدست ­آمده، می­ توان دریافت سلولز نانوکریستالی مودار و به ­ویژه نوع اصلاح شده آن را می­ توان به عنوان یک جاذب نوین و دارای پتانسیل قوی در زمینه جذب دی­ اکسید کربن معرفی نمود.


صفحه ۴ از ۴    
۴
بعدی
آخرین
 

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به سلامت و محیط زیست می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2025 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb