زمینه و هدف: افزایش مصرف انرژی در جهان، سبب افزایش تولید گاز دی اکسید کربن شده و صدمات جبران ناپذیر فراوانی از جمله گرمایش زمین را ایجاد کرده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ظرفیت جذب جاذب نوین سلولز نانوکریستالی مودار و بهبود عملکرد آن در جذب دی اکسید کربن توسط اصلاح با دو نوع آمین مونو اتانول آمین و دی اتانول آمین است.
روش بررسی: پس از سنتز سلولز نانوکریستالی مودار به روش اکسیداسیون و اصلاح با آمین، از آنالیزهای طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه و میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی به جهت بررسی تشکیل گروه های شیمیایی و مورفولوژی نمونه ها استفاده شد. همچنین برای بررسی میزان جذب نمونه ها از آنالیز توزین حرارتی در دو دمای 25 و C°50 و دو غلظت 10 و 90 درصد دی اکسید کربن در نیتروژن استفاده گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که در دمای C° 25 و غلظت 90 درصد دی اکسید کربن، ظرفیت جذب سلولز نانوکریستالی مودار، سلولز نانوکریستالی مودار اصلاح شده با 20 درصد وزنی مونواتانول آمین و سلولز نانوکریستالی مودار اصلاح شده با 20 درصد وزنی دی اتانول آمین به ترتیب برابر 1/74، 2/5 و mmol/g 1/96 است. به عبارت بهتر، ظرفیت جذب دی اکسید کربن جاذب اصلاح شده با مونو اتانول آمین حدود 44 درصد و نمونه اصلاح شده با دی اتانول آمین حدود 13 درصد بهبود یافته است.
نتیجه گیری: طبق نتایج بدست آمده، می توان دریافت سلولز نانوکریستالی مودار و به ویژه نوع اصلاح شده آن را می توان به عنوان یک جاذب نوین و دارای پتانسیل قوی در زمینه جذب دی اکسید کربن معرفی نمود.
