زمینه و هدف: آدنوویروسهای انسانی، یکی از اصلیترین پاتوژنهای منتقل شونده از آبهای آلوده هستند که به دلیل پایداری در برابر فرایندهای تصفیه، بهعنوان یکی از مهمترین شاخصهای نوین کیفی آبها معرفی شدهاند. هدف از پژوهش، ارزیابی کفایت حذف آدنوویروسهای انسانی در واحدهای مختلف تصفیه خانه آب اصفهان بود.
روش بررسی: نمونه گیری از 5 بخش شامل: آب خام، ته نشینی، گندزدایی، فیلتراسیون و آب خروجی تصفیه خانه به مدت یک سال انجام شد. برای تغلیظ آب از فیلتر Cartridge Electropositive Virosorb 1MDS استفاده گردید. به منظور تشخیص آنتی ژن آدنوویروسها از آزمون الایزا و برای شناسایی کمی و ژنوتایپینگ به ترتیب ازReal-time PCR و PCR استفاده شد. همچنین میانگین غلظت شاخصهای باکتریایی و پارامترهای فیزیکوشیمیایی مورد سنجش قرار گرفت.
یافتهها: از 60 نمونه آب بررسی شده، آدنوویروسها بهترتیب در 12 نمونه (20 درصد) با روش الایزا و 16 نمونه (26/67 درصد) با روش مولکولی تشخیص داده شدند که بیشترین تعداد آدنوویروسهای شناسایی شده بهترتیب 7 نمونه (12 درصد) در ورودی تصفیه خانه، 6 نمونه (10 درصد) بعد از ته نشینی و 3 نمونه (5 درصد) پس از ازن زنی تشخیص داده شد. بیشترین میزان جداسازی آدنوویروس در فصل پاییز (50 درصد) و کمترین تعداد در فصل بهار (12/5 درصد) بود. همچنین میانگین شاخص کلی فرمها در ورودی تصفیه خانه بین CFU/mL 103-102تشخیص داده شد.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد که راندمان حذف آدنوویروس در واحدهای فیلتراسیون و گندزدایی تصفیه خانه بیشتر است و واحد فیلتراسیون تصفیه خانه بهعنوان یک واحد موثر در حذف ویروسها به شمار می رود.