فصلنامه

---

MicrosoftInternetExplorer4 زمینه و هدف: فنل‌ها در مقادیر ناچیز در پساب بسیاری از تصفیه خانه‌های فاضلاب یافت می‌شوند. آلودگی آب‌های آشامیدنی به فنل‌ها حتی در مقادیر ناچیز، سبب سمیت، مشکلات بهداشتی و طعم و بو می‌گردد. این پژوهش به درک فرایند جذب و توسعه یک تکنولوژی اقتصادی جهت تصفیه آب‌های آلوده به ترکیبات فنلی (فنل،2- کلروفنل و 4- کلروفنل) می‌پردازد. بدین ‌منظور از خاکستر سبوس برنج به عنوان جاذب استفاده شد.
روش بررسی: نتایج حذف فنل، 2-کلروفنل و 4-کلروفنل توسط روش اسپکتروفتومتری به ترتیب در طول موج 5/269، 274 و 280 نانومتر به‌صورت ناپیوسته با تغییر فاکتورهای موثر نظیر زمان تماس، pH، غلظت اولیه ترکیبات فنلی و دوز خاکستر سبوس برنج حاصل شد. در نهایت نتایج توسط مدل‏های سینیتیک و ایزوترم تحلیل گردید.
یافته‌ها: در این پژوهش زمان تعادل سه ترکیب 240 دقیقه به دست آمد. درصد حذف 2-کلروفنل نسبت به فنل و 4-کلروفنل کمتر بود. حداکثر ظرفیت حذف در pH  اولیه 5 حاصل شد. نتایج نشان داد که درصد حذف با افزایش دوز جاذب و کاهش غلظت ترکیب فنلی افزایش می‌یابد. مقدار ضریب همبستگی و فاکتور ARE نشان داد که در مطالعات سینیتیک، فنل(9999/0=R²)،2- کلروفنل (9992/0=R²) و 4- کلروفنل(1=R²) از مدل شبه درجه دوم تبعیت می‌کنند و در مطالعات ایزوترم، برای فنل، مدل لانگمیر(9499/0=R²) و برای 2- کلروفنل(9659/0=R²) و 4- کلروفنل (9542/0=R²) مدل فروندلیچ صادق بود.
نتیجه‌گیری: فرایند جذب بسیار به pH وابسته بوده و بر خصوصیات سطح جاذب، درجه یونیزاسیون و راندمان حذف موثر است. در pH بالا یون‏های هیدروکسید (OH) با مولکول‏های فنل برای مکان‏های جذب رقابت می‌کنند. جذب به سرعت انجام شده و کم‌کم به مقدار ثابتی می‌رسد زیرا با گذشت زمان مکان‌های جذب پر شده تا زمانی که به حد اشباع می‌رسد. با افزایش دوز جاذب درصد جذب به ‏طور قابل توجهی افزایش یافت که به دلیل این حقیقت است که میزان‌های بیشتر جاذب سبب مکان‌های جذب بیشتر می‌شود.