1- دکترای مدیریت آموزشی، مرکز تحقیقات تروما در عملیات پلیس، معاونت بهداشت، امداد و درمان ناجا، تهران، ایران ، m.gharari@yahoo.com
2- دکترای روانشناسی، مرکز تحقیقات تروما در عملیات پلیس، معاونت بهداشت، امداد و درمان ناجا، تهران، ایران
3- دکترای مدیریت آموزشی، دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (7692 مشاهده)
مقدمه و اهداف: همزمان با شیوع بیماری کرونا، در مدارس و دانشگاهها آموزشهای حضوری به غیرحضوری تغییر یافت که این تغییر شیوه، پیامدهایی به همراه داشت. هدف این مطالعه شناسایی و دستهبندی ابعاد آسیبها و چالشهای آموزش با استفاده از اقدامات و شواهد موجود از دادههای بینالمللی اخیر است. نتایج این مطالعه میتواند درک بهتری از چگونگی تأثیر بحران COVID-19 بر یادگیری فراگیران بهعنوان یک چارچوب عملی و قابلتعمیم برای ترمیم و مدیریت اپیدمی در حوزه آموزش ایران و سایر کشورها مورداستفاده قرار گیرد.
روش کار: مطالعه کیفی حاضر به روش تحلیل محتوای اسناد انجام شد. ابتدا با مرور منابع الکترونیک، تمامی اسناد و مقالات موجود مرتبط با آموزش و بیماری کووید-19 شناسایی شد. کلیه فایلهاشامل صوتی، نوشتاری و تصویری مرتبط نیز در بازه زمانی زمستان 1399با مراجعه به وبسایتها و پایگاههای دادهای با کلیدواژههایی مبتنی بر معیارهای فوق جستجو و جمعآوری گردید. انتخاب اسناد بهصورت هدفمند و با در نظرگرفتن ملاکهای چهارگانهJUPP صورت گرفت. پس از غربالگری چندمرحلهای نهایتاً 65 سند انتخاب و پس از کدگذاری آنالیز انجام شد.
یافتهها: آسیبها و چالشهای آموزشی در بحران به وجود آمده ناشی از شیوع بیماری کرونا در ایران و سایر کشورهای دنیا، در 29 زمینه شناسایی و ثبت شد.
نتیجهگیری: میتوان نتیجه گرفت هرچند که آموزش آنلاین یک نیاز آنی در فرایند یادگیری و یاددهی بوده و دارای فواید زیادی است لکن پیشنهاد راهکارهای مدیریتی و اجرایی برای رفع آسیبها و چالشهای حاصل از آن میتواند زیربنای روشی غنی برای آموزش در دوران بیماری کرونا و پسا کرونا ایجاد نماید.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اپیدمیولوژی دریافت: 1400/5/17 | پذیرش: 1399/12/28 | انتشار: 1399/12/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول