Rabiee M, Akbarin H, Bokaie S, Fallah Mehrabadi M, Sadrzadeh A, Tehrani F. Biosecurity Measures and Their Determinants in Commercial Layer Chicken Farms in High Density Provinces of Iran in 2019: A Cross-Sectional Study. irje 2021; 17 (1) :86-95
URL:
http://irje.tums.ac.ir/article-1-6934-fa.html
ربیعی محمدحسن، اکبرین حسام الدین، بکایی سعید، فلاح مهرآبادی محمدحسین، صدرزاده اوستا، طهرانی فرشاد. وضعیت امنیت زیستی در مزارع پرورش مرغ تخمگذار تجاری استانهای پرتراکم پرورشی ایران در سال 1398: مطالعه مقطعی. مجله اپیدمیولوژی ایران. 1400; 17 (1) :86-95
URL: http://irje.tums.ac.ir/article-1-6934-fa.html
1- دکتری تخصصی اپیدمیولوژی، گروه بهداشت و کنترل مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- استادیار اپیدمیولوژی، گروه بهداشت و کنترل مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- استاد اپیدمیولوژی، گروه بهداشت و کنترل مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
4- استادیار اپیدمیولوژی، بخش تحقیقات بیماریهای طیور، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرمسازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
5- استادیار بیماریهای طیور، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه اسلامی واحد گرمسار، گرمسار، ایران
6- کارشناس ارشد دفتر بهداشت و مدیریت بیماریهای طیور، سازمان دامپزشکی کشور، تهران، ایران
چکیده: (1650 مشاهده)
مقدمه و اهداف: پرورش مرغ تخمگذار تجاری یکی از زیربخشهای مهم صنعت پرورش طیور است. در این مطالعه وضعیت امنیت زیستی مزارع پرورشدهنده مرغ تخمگذار تجاری در 9 استان پرتراکم پرورشی ایران مورد ارزیابی قرار گرفت.
روش کار: در این مطالعه مقطعی، 202 مزرعه پرورش مرغ تخمگذار تجاری با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای از 9 استان در سال 1398 انتخاب شدند. دادههای مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه و با مراجعه حضوری به واحدها جمعآوری شدند. یافتهها با میانگین، انحراف معیار، مجموع و شاخص درصد پذیرش توصیف شدند.
یافتهها: درصد پذیرش مجموع کل اقدامات امنیت زیستی در مزارع پرورش مرغ تخمگذار تجاری ایران برابر با 18/68 درصد و به تفکیک امنیت زیستی محیطی، ساختاری و عملیاتی بهترتیب برابر با 11/72، 75 و 82/60 درصد بود. در بین اقدامات مربوط به امنیت زیستی محیطی پایینترین درصد پذیرش در مورد فاصله تا نزدیکترین باغ میوه و کشتزارهای آبی با 20/29 درصد، در بین اقدامات مربوط به امنیت زیستی ساختاری پایینترین درصد پذیرش در مورد وجود جایگاه ضدعفونی دست پیش از ورودی سالنها با 96/28 درصد و در بین اقدامات امنیت زیستی عملیاتی پایینترین درصد پذیرش بهترتیب در مورد تصفیه کردن آب مصرفی و آزمایش کردن آب مصرفی با 18/31 و 91/33 درصد بود.
نتیجهگیری: این مطالعه وضعیت امنیت زیستی مزارع پرورش مرغ تخمگذار تجاری 9 استان پرتراکم پرورشی ایران را نشان داد و و برخی نقاط ضعف در اجرای این قوانین در سطوح محیطی، ساختاری و عملیاتی را آشکار کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اپیدمیولوژی دریافت: 1400/5/31 | پذیرش: 1400/3/10 | انتشار: 1400/3/10