Mohammadian Hafshejani A, Baradaran H, Sarrafzadegan N, Asadi Lari M, Ramezani A, Hosseini S et al . Predicting Factors of Short-term Survival in Patients with Acute Myocardial Infarction in Isfahan Using a Cox Regression Model. irje 2012; 8 (2) :39-47
URL:
http://irje.tums.ac.ir/article-1-7-fa.html
محمدیان هفشجانی عبدالله، برادران حمیدرضا، صراف زادگان نضال، اسدی لاری محسن، رمضانی آرش، حسینی شیدخت و همکاران.. بررسی برخی از فاکتورهای پیشگوییکننده بقای کوتاه مدت بیماران مبتلا به سکته قلبی حاد براساس مدل COX در شهر اصفهان. مجله اپیدمیولوژی ایران. 1391; 8 (2) :39-47
URL: http://irje.tums.ac.ir/article-1-7-fa.html
1- کارشناس ارشد اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات قلب و عروق اصفهان، پژوهشکده قلب و عروق اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
2- دانشیار اپیدمیولوژی، مرکزتحقیقات غدد (فیروزگر) انستیتو غددد رون ریز ومتابولیسم، پردیس همت، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، hrbaradaran@tums.ac
3- استاد، فوق تخصص قلب و عروق، مرکز تحقیقات قلب و عروق اصفهان، پژوهشکده قلب و عروق اصفهان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
4- دانشیار اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات آسیب شناسی و سرطان، دانشگاه علوم پزشکی تهران
5- متخصص پزشکی اجتماعی، مرکز تحقیقات قلب و عروق اصفهان، پژوهشکده قلب و عروق اصفهان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
6- کارشناس پرستاری، واحد سورویلانس، مرکز تحقیقات فشارخون، پژوهشکده قلب و عروق اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
7- کارشناس ارشد شیمی تجزیه، گروه شیمی، دانشگاه اراک
چکیده: (16526 مشاهده)
مقدمه و اهداف: با وجود روند روبه کاهش شیوع بیماریهای
کرونری در کشورهای پیشرفته و پیشرفتهای چشمگیر در درمان بیماران،میزان کشندگی در
پی رخداد سکته قلبی حاد در هر دو جنس بالا باقی مانده است. تعیین عوامل پیشگویی
کننده بقای کوتاه مدت از سکته قلبی میتواند نقش مهمی در کاهش مرگ و میر در
بیماران داشته باشد.
روش کار: در این مطالعه همگروهی، اطلاعات تمامی بیماران
مبتلا به انفارکتوس قلبی حاد که درطی سالهای1378
تا 1386 به بیمارستانهای شهر اصفهان مراجعه کردهاند، درمرکزتحقیقات قلب و عروق
اصفهان گردآوری شده است. با استفاده از روش رگرسیون کاکس، خطر نسبی تک متغیره و
چند متغیره تطبیق شده مربوط به متغیرهای مطالعه محاسبه شد.
نتایج: در طی دوره مطالعه 8800 بیمار به مطالعه وارد
شدند که 6/73%از آنها مرد بودند. میانگین سنی بیماران 58/12±85/61 و میزان بقای
28 روزه کل بیماران 5/90% بود. خطر نسبی مرگ برای گروههای سنی 50 تا 70 سال(1/3-2 CI: 5/2RR=) و گروه سنی
بالاتر از 70 سال (3/6-4 CI: 5 RR=) و در زنان (9/1-5/1 CI:7/1RR=) و در گروهی که
داروی استرپتوکیناز را دریافت نکرده بودند
(1/1- 8% CI: 9/0RR=) و از نظر نوع
انفارکتوس قلبی، خطر نسبی مرگ برای انفارکتوس تحتانی (8/7-2/2 CI: 2/4RR=) و برای
انفارکتوس قدامی (3/13-4 CI: 2/7RR=) بود.
نتیجهگیری: بامشخص شدن شاخصهای پیشگویی کننده
بقای کوتاه مدت بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی باید در اقدامات درمانی و مراقبتی
گروههای با خطر بیشتر
)بیماران
با سن بالاتر، زنان و انفارکتوس قدامی(
دقت بیشتری مبذول گردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1390/4/4 | پذیرش: 1390/12/6 | انتشار: 1392/5/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول