دوره 5، شماره 3 - ( 9-1388 )                   جلد 5 شماره 3 صفحات 34-27 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Moradi Lakeh M, Montazer M, Moradi M, Mahmoodi S, Alemzadeh Bahreini S, Askari S. Stunting Trends in under 6 year Old Children Living in Rural area of Robat-Karim from 1997 to 2007: An Age-Period-Cohort Effect Analysis. irje 2009; 5 (3) :27-34
URL: http://irje.tums.ac.ir/article-1-107-fa.html
مرادی لاکه مازیار، منتظر مهدی، مرادی مسعود، محمودی سید محمد حسین، عالم زاده بحرینی سید امیر پویا، عسکری ساره. بررسی روند کوتاه‌قدی کودکان صفر تا شش ساله جمعیت روستایی رباط‌کریم در سال‌های 86-1376 به روش بررسی اثر سن، همگروه تولد و دوره زمانی. مجله اپیدمیولوژی ایران. 1388; 5 (3) :27-34

URL: http://irje.tums.ac.ir/article-1-107-fa.html


1- دانشگاه علوم پزشکی ایران
2- گروه آسیب‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، mehdi.montazer@gmail.com
3- دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران
چکیده:   (48271 مشاهده)
مقدمه و اهداف: کوتاه‌قدی بیانگر سوءتغذیه مزمن است. روند تغییرات این شاخص نشانگر وضعیت سلامت در درازمدت و نیز میزان سودبخشیمداخلات انجام شده است. هدف از مطالعه حاضر،بررسی روند تغییرات کوتاه‌قدی کودکان پیش دبستانی روستاهای رباط‌کریم به شیوۀ بررسی اثر سن-همگروه تولد-دوره زمانی است.
روش کار: داده‌های رشدی تمامی کودکان تحت پوشش خانه‌های بهداشت مرکز بهداشت رباط‌کریم در نرم‌افزارAnthro2005 به نمره انحراف معیار (نمره Z) تبدیل شد.مقادیر کوچکتر از 2- برای قد-برای-سن به عنوان موارد متوسط و شدید کوتاه‌قدیشناخته می‌شود. تحلیل سن-همگروه تولد-دوره زمانی در دو بخش ترسیمی و آماری انجام شد. در بخش آماری از مدل‌های رگرسیونی لجستیک استفاده گردید که کوتاه‌قدی متغیر مستقلِ آن‌ها، و سن، همگروه تولد، و دورهزمانی متغیرهای وابسته بودند.
نتایج: داده‌‌های رشدی 970 پسر و 898 دختر بررسی شدند. درصد فراوانی کوتاه‌قدی بطورکلی 0/8% بود. مدل‌های رگرسیونی لجستیک (000/0Pvalues=) با یافته‌های تحلیل بصری مطابقت داشته و نشان می‌دهند که با نزدیک شدن به زمان حال، درصد فراوانی کوتاه‌قدی در همگروه‌های تولدی مختلف و دوره‌های زمانی مختلف، روندی کاهشیابنده دارد. بیشترین فراوانی کوتاه‌قدی در سال‌های دوم و 6-5 زندگی مشاهده می‌شود. درصد فراوانی کوتاه‌قدی به طور معنی‌داری در پسران (3/9%) و کودکان غیرایرانی (5/9%) بیشتر بوده است (001/0Pvalues<).
نتیجه‌گیری:
به نظر می‌رسد فراوانی کوتاه‌قدی متوسط تا شدید در جمعیت مورد بررسی در حال کاهش است. مداخلات مناسب برای کاهش کوتاه‌قدی در دوسالگی و 6-5سالگی، پسران، و کودکان غیر ایرانی ضروری به نظر می‌رسد.
متن کامل [PDF 1294 kb]   (4060 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1387/11/12 | پذیرش: 1388/4/6 | انتشار: 1392/6/12

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله اپیدمیولوژی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb