عباسعلی یکتا، سیروس دهقانی، هادی استادی مقدم، جواد هرویان، ابراهیم جعفر زاده پور، عباس عظیمی، ریحانه یکتا، علی جواهر فروش زاده، محسن پدرام فر، بیژن رضوان، نیکو کیاست فر، مهدی خباز خوب،
دوره 6، شماره 3 - ( 9-1389 )
چکیده
مقدمه و ا هداف: با توجه به اهمیت بینایی در دانش‌آموزان و کمبود آمارهای مربوط به مشکلات بیمایی این مطالعه با هدف تعیین شیوع عیوب انکساری، آنیزومتروپیا، آمبلیوپی و استرابیسموس در دانش‌آموزان شهر شیراز صورت گرفت.
روش کار: این مطالعه مقطعی بوسیله نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی در دانش آموزان شاغل به تحصیل در سال 87-1386 شهر شیراز صورت گرفت. پس از مصاحبه معاینات اندازه‌گیری دید، رفرکشن غیر سیکلوپلژیک (برای دانش آموزان دبیرستان) و سیکلوپلژیک (برای دانش‌آموزان راهنمایی) و معاینات دید دو چشمی در نمونه‌های مورد مطاله انجام گرفت.
نتایج: 2683 نفر از 3065 دانش‌آموز انتخاب شده در مطالعه شرکت کردند (06/86%=میزان پاسخ). شیوع میوپی و هایپروپی در دانش آموزان ابتدایی و راهنمایی به ترتیب
(19/6-52/3: CI95%( 85/4% و (02/6-52/3: CI95%( 64/4% بود. 19/22% دانش آموزان دبیرستانی میوپ و 4/11% (04/16-64/6: CI 95%) هایپروپ بودند. میوپی و هایپروپی در دانش آموزان ابتدایی و راهنمایی با سن رابطه معنی‌داری داشتند. 51/2% از دانش آموزان آنیزومتروپ و 31/2% (11/3-51/1 : CI95%) آمبلیوپ بودند. شیوع استرابیسموس 83/1% (50/2-15/1 : CI95%) بود.
نتیجه‌گیری: شیوع نزدیک بینی در دانش‌آموزان شیراز نسبت به کشورهای همسایه نسبتاً بالاست، با اینحال دوربینی از مقدار متوسطی برخوردار است. میزان شیوع آمبلیوپی، آنیزومتروپیا و استرابیسموس در دانش‌آموزان شیراز تقریبا نزدیک به سایر گزارشات است
هادی استادی مقدم، عباسعلی یکتا، جواد هرویان، عباس عظیمی، محمد جواد خوش سیما، محمد خواجه دلویی، محسن پدرام فر، علی جواهر فروش زاده، سهیل علی اکبری، منیژه هاشمی نژاد، پروین رضوی شاندیز، سمانه گل محمد، زهرا حائری کرمانی، مهدی خباز خوب،
دوره 6، شماره 4 - ( 12-1389 )
چکیده
مقدمه و اهداف: با توجه به کم بودن مطالعات مبتنی بر جمعیت و اطلاعات در ایران، این مطالعه با هدف تعیین شیوع عیوب انکساری و برخی عوامل موثر بر آن در شهر مشهد انجام گردید.
روش‌کار: طی یک مطالعه مقطعی مبتنی بر جمعیت، به وسیله نمونه‌گیری خوشه‌ای طبقه بندی شده تصادفی از جمعیت شهری مشهد نمونه‌گیری به عمل آمد. 4453 نفر جهت شرکت در مطالعه انتخاب شدند که 4/70% در مطالعه شرکت کردند. عیوب انکساری در افراد 15 سال و کمتر بوسیله رفرکشن سیکلوپلژیک و در افراد بالای 15 سال توسط رفرکشن غیر سیکلوپلژیک اندازه‌گیری شد.
نتایج: در افراد 15 سال و کمتر شیوع نزدیک‌بینی و دوربینی به ترتیب 64/3%(09/5-19/2 CI95%) و 4/27 (09/31-72/23 CI95% ) بود، این اعداد در افراد بالای 15 سال 36/22% (66/24-06/20 CI95%) و 21/34% (85/36-57/31 CI95%) بود. شیوع آستیگماتیسم و آنیزومتروپیا به ترتیب 64/25% و 84/5% بود. زنان بطور معنی‌داری آستیگماتیسم بیشتر(005/0=p) و آنیزومتروپیای کمتری (048/0=p) داشتند. با افزایش سن آنیزومتروپیا و آستیگماتیسم زیاد می‌شود. در افراد بالای 15 سال با افزایش سن دوربینی زیاد می‌شود، در افراد مساوی یا کمتر از 15 سال نزدیک‌بینی زیاد و دوربینی کم می‌شود.
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر اطلاعات با ارزشی از عیوب انکساری مردم مشهد را در اختیار ما قرار داد. شایع‌ترین مشکل انکساری دوربینی بود. علاوه بر افراد 5تا15 ساله، افراد مسن نیز دارای مشکلات انکساری بیشتری هستند که توجه به اصلاح این عیوب در این گروه‌ها دارای اهمیت است.
